تفسیر عصر جدید: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تفسیر | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تفسیر عصر جدید در علوم قرآنی]]</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[تاریخ]] [[تفسیر قرآن]]، در یک قرن اخیر با نهضت‌های [[اجتماعی]]، به‌ویژه نهضت‌های [[اصلاح]] [[دینی]] که چون [[رستاخیز]] [[فکری]] سراسر [[سرزمین‌های اسلامی]] را درنوردیده، در هم تنیده شده است. ویژگی این نهضت‌های بیدارگرانه این است که [[اسلام]] را نه یک [[عقیده]] [[قلبی]]، بلکه یک [[نظام]] تمام عیار دینی تلقّی کرده‌اند.
[[تاریخ]] [[تفسیر قرآن]]، در یک قرن اخیر با نهضت‌های [[اجتماعی]]، به‌ویژه نهضت‌های [[اصلاح]] [[دینی]] که چون [[رستاخیز]] [[فکری]] سراسر [[سرزمین‌های اسلامی]] را درنوردیده، در هم تنیده شده است. ویژگی این نهضت‌های بیدارگرانه این است که [[اسلام]] را نه یک [[عقیده]] [[قلبی]]، بلکه یک [[نظام]] تمام عیار دینی تلقّی کرده‌اند.


[[غالب]] اصلاح‌گران دینی در حالی که همچون قدما [[کتاب و سنت]] را مهم‌ترین مبانی و منابع [[استنباط احکام]] می‌شمرند، برای دو امر دیگر ([[اجماع]] و [[اجتهاد]]) نیز اهمیت شایانی قائلند.
غالب اصلاح‌گران دینی در حالی که همچون قدما [[کتاب و سنت]] را مهم‌ترین مبانی و منابع [[استنباط احکام]] می‌شمرند، برای دو امر دیگر ([[اجماع]] و [[اجتهاد]]) نیز اهمیت شایانی قائل‌اند.


در این دوران که به عصر [[نهضت]] مشهور و معروف است، بیشترین اهتمام [[مفسران]] به حل معضلات و [[مشکلات]] اجتماعی، [[اعتقادی]]، رویدادها و تحولات جدید، موضوعات ادبی، شیوایی تعبیر، [[ارتباط]] با [[واقعیات]]، تناسب [[آیات]]، نیازهای عصر حاضر و [[تفسیر علمی]] برخی آیات و مباحثی از این قبیل بوده است <ref>خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۵۶؛ زمخشری، محمود بن عمر، اساس البلاغة، صفحه ۱۵؛ معرفت، محمد هادی، التفسیر والمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۴۴۰؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیر والمفسرون، جلد۲، صفحه ۵۴۱؛ کمالی دزفولی، علی، تاریخ تفسیر، صفحه ۲۲۱.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۸۰۳.</ref>
در این دوران که به عصر [[نهضت]] مشهور و معروف است، بیشترین اهتمام [[مفسران]] به حل معضلات و [[مشکلات]] اجتماعی، [[اعتقادی]]، رویدادها و تحولات جدید، موضوعات ادبی، شیوایی تعبیر، ارتباط با واقعیات، تناسب [[آیات]]، نیازهای عصر حاضر و [[تفسیر علمی]] برخی آیات و مباحثی از این قبیل بوده است <ref>خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۵۶؛ زمخشری، محمود بن عمر، اساس البلاغة، صفحه ۱۵؛ معرفت، محمد هادی، التفسیر والمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۴۴۰؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیر والمفسرون، جلد۲، صفحه ۵۴۱؛ کمالی دزفولی، علی، تاریخ تفسیر، صفحه ۲۲۱.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۸۰۳.</ref>


{{تفسیر}}
{{تفسیر}}
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
خط ۲۰: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:تفسیر عصر جدید]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۹

مقدمه

تاریخ تفسیر قرآن، در یک قرن اخیر با نهضت‌های اجتماعی، به‌ویژه نهضت‌های اصلاح دینی که چون رستاخیز فکری سراسر سرزمین‌های اسلامی را درنوردیده، در هم تنیده شده است. ویژگی این نهضت‌های بیدارگرانه این است که اسلام را نه یک عقیده قلبی، بلکه یک نظام تمام عیار دینی تلقّی کرده‌اند.

غالب اصلاح‌گران دینی در حالی که همچون قدما کتاب و سنت را مهم‌ترین مبانی و منابع استنباط احکام می‌شمرند، برای دو امر دیگر (اجماع و اجتهاد) نیز اهمیت شایانی قائل‌اند.

در این دوران که به عصر نهضت مشهور و معروف است، بیشترین اهتمام مفسران به حل معضلات و مشکلات اجتماعی، اعتقادی، رویدادها و تحولات جدید، موضوعات ادبی، شیوایی تعبیر، ارتباط با واقعیات، تناسب آیات، نیازهای عصر حاضر و تفسیر علمی برخی آیات و مباحثی از این قبیل بوده است [۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۵۶؛ زمخشری، محمود بن عمر، اساس البلاغة، صفحه ۱۵؛ معرفت، محمد هادی، التفسیر والمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۴۴۰؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیر والمفسرون، جلد۲، صفحه ۵۴۱؛ کمالی دزفولی، علی، تاریخ تفسیر، صفحه ۲۲۱.
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۸۰۳.