احمد بن سیار سیاری بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اصحاب امام هادی| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[احمد بن سیار سیاری بصری در تراجم و رجال]] - [[احمد بن سیار سیاری بصری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
| موضوع مرتبط =  
| عنوان مدخل  = احمد بن سیار سیاری بصری
| مداخل مرتبط = [[احمد بن سیار سیاری بصری در تراجم و رجال]] - [[احمد بن سیار سیاری بصری در معارف و سیره رضوی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری]] از [[کاتبان]] [[آل طاهر]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> و در شمار [[اصحاب]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]] {{ع}} قرار داشت، <ref>رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.</ref> ولی از این بزرگواران [[روایت]] ننمود. روایتگرانی همچون [[محمد بن یحیی]]، [[علی بن محمد جبائی]]، [[ابراهیم بن اسحاق احمر]]، [[علی بن محمد بن بندار]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.</ref> رجال‌نویسان [[شیعه]] [[احادیث]] سیاری را [[ضعیف]] و مُرسل، و [[عقاید]] او را [[فاسد]] دانسته‌اند.<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]] می‌‌گوید: او قائل به [[تناسخ]] بود.<ref>رجال ابن داوود، ص۲۲۹.</ref> [[کشی]] نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که [[بی‌اعتمادی]] [[امام جواد]] {{ع}} را نسبت به وی می‌‌رساند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.</ref> با وجود این، بعضی مانند [[محدث نوری]] با استناد به اینکه مرحوم [[کلینی]] در [[الکافی]] بسیار از او نقل کرده و ظاهر [[کلام]] [[نجاشی]] نیز عدم قبولِ [[تضعیف]] وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او [[اعتماد]] کامل دارند.<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> [[ابن حجر]] [[حیات]] وی را در اواخر [[قرن سوم]] دانسته،<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.</ref> ولی برخی منابع معاصر [[وفات]] او را در سال ۳۶۸ه‍ ذکر کرده‌اند <ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> که با توجه به [[حیات]] وی در [[زمان امام جواد]] {{ع}}بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.</ref>
[[ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری]] از [[کاتبان]] [[آل طاهر]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> و در شمار [[اصحاب]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]] {{ع}} قرار داشت، <ref>رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.</ref> ولی از این بزرگواران [[روایت]] ننمود. روایتگرانی همچون [[محمد بن یحیی]]، [[علی بن محمد جبائی]]، [[ابراهیم بن اسحاق احمر]]، [[علی بن محمد بن بندار]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.</ref> رجال‌نویسان [[شیعه]] [[احادیث]] سیاری را [[ضعیف]] و مُرسل، و [[عقاید]] او را [[فاسد]] دانسته‌اند.<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]] می‌‌گوید: او قائل به [[تناسخ]] بود.<ref>رجال ابن داوود، ص۲۲۹.</ref> [[کشی]] نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که [[بی‌اعتمادی]] [[امام جواد]] {{ع}} را نسبت به وی می‌‌رساند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.</ref> با وجود این، بعضی مانند [[محدث نوری]] با استناد به اینکه مرحوم [[کلینی]] در [[الکافی]] بسیار از او نقل کرده و ظاهر [[کلام]] [[نجاشی]] نیز عدم قبولِ [[تضعیف]] وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او [[اعتماد]] کامل دارند.<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> [[ابن حجر]] [[حیات]] وی را در اواخر [[قرن سوم]] دانسته،<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.</ref> ولی برخی منابع معاصر [[وفات]] او را در سال ۳۶۸ه‍ ذکر کرده‌اند <ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> که با توجه به [[حیات]] وی در [[زمان امام جواد]] {{ع}}بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.</ref>


== احمد بن سیار ==
== احمد بن سیار ==
احمد بن سیار ابوالحسن مروزی شافعی: محدث و فقیه اهل مرو. وی به شام و مصر سفر کرد و احادیث و اخبار بسیار گرد آورد. اوراست: [[اخبار مرو (کتاب)|اخبار مرو]] و [[فتوح خراسان (کتاب)|فتوح خراسان]].<ref>دهخدا، ج۱، ص ۱۰۵۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص ۷.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱]] ص ۴۱۷.</ref>.
احمد بن سیار ابوالحسن مروزی شافعی: محدث و فقیه اهل مرو. وی به شام و مصر سفر کرد و احادیث و اخبار بسیار گرد آورد. اوراست: [[اخبار مرو (کتاب)|اخبار مرو]] و [[فتوح خراسان (کتاب)|فتوح خراسان]].<ref>دهخدا، ج۱، ص ۱۰۵۰؛ [[عمر رضا کحاله]]، معجم المؤلفین، ج۲، ص ۷.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱]] ص ۴۱۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۱: خط ۱۶:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:طبقه ششم راویان]]
[[رده:طبقه هفتم راویان]]
[[رده:اصحاب امام هادی]]
[[رده:اصحاب امام عسکری]]
[[رده:بصریان]]
[[رده:اصفهانیان]]
[[رده:قمیان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۴

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری از کاتبان آل طاهر[۱] و در شمار اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری (ع) قرار داشت، [۲] ولی از این بزرگواران روایت ننمود. روایتگرانی همچون محمد بن یحیی، علی بن محمد جبائی، ابراهیم بن اسحاق احمر، علی بن محمد بن بندار و احمد بن محمد بن عیسی از او روایت کرده‌اند.[۳] رجال‌نویسان شیعه احادیث سیاری را ضعیف و مُرسل، و عقاید او را فاسد دانسته‌اند.[۴] محمد بن علی بن محبوب می‌‌گوید: او قائل به تناسخ بود.[۵] کشی نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که بی‌اعتمادی امام جواد (ع) را نسبت به وی می‌‌رساند.[۶] با وجود این، بعضی مانند محدث نوری با استناد به اینکه مرحوم کلینی در الکافی بسیار از او نقل کرده و ظاهر کلام نجاشی نیز عدم قبولِ تضعیف وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او اعتماد کامل دارند.[۷] ابن حجر حیات وی را در اواخر قرن سوم دانسته،[۸] ولی برخی منابع معاصر وفات او را در سال ۳۶۸ه‍ ذکر کرده‌اند [۹] که با توجه به حیات وی در زمان امام جواد (ع)بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست [۱۰][۱۱]

احمد بن سیار

احمد بن سیار ابوالحسن مروزی شافعی: محدث و فقیه اهل مرو. وی به شام و مصر سفر کرد و احادیث و اخبار بسیار گرد آورد. اوراست: اخبار مرو و فتوح خراسان.[۱۲].[۱۳].

منابع

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
  2. رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.
  3. تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
  5. رجال ابن داوود، ص۲۲۹.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.
  7. اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.
  8. لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.
  9. اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.
  10. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.
  12. دهخدا، ج۱، ص ۱۰۵۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص ۷.
  13. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ ص ۴۱۷.