تفسیر هشیم بن بشیر سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[هشیم بن بشیر سلمی]]''' است. </div>
| موضوع مرتبط = هشیم بن بشیر سلمی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
خط ۶: خط ۱۰:


[[حاج خلیفه]] آن را با عنوان تفسیر [[هشیم بن بشیر]] در شمار [[تفاسیر]] آورده و گفته است: [[ثعلبی]] آن را ذکر کرده است<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۶۱.</ref>. [[داوودی]] نیز در معرفی هشیم بن بشیر با عنوان صاحب التفسیر به این تفسیر اشاره کرده و گفته است: [[ابو هاشم زیاد بن ایوب بغدادی]] آن را از وی [[روایت]] کرده است<ref>داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۳۵۲، رقم ۶۶۹.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۱-۳۸۲.</ref>
[[حاج خلیفه]] آن را با عنوان تفسیر [[هشیم بن بشیر]] در شمار [[تفاسیر]] آورده و گفته است: [[ثعلبی]] آن را ذکر کرده است<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۶۱.</ref>. [[داوودی]] نیز در معرفی هشیم بن بشیر با عنوان صاحب التفسیر به این تفسیر اشاره کرده و گفته است: [[ابو هاشم زیاد بن ایوب بغدادی]] آن را از وی [[روایت]] کرده است<ref>داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۳۵۲، رقم ۶۶۹.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۱-۳۸۲.</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[هشیم بن بشیر سلمی]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۱: خط ۱۸:
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
==جستارهای وابسته==
* [[هشیم بن بشیر سلمی]]


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۱۹: خط ۲۳:


[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر هشیم بن بشیر سلمی]]
[[رده:هشیم بن بشیر سلمی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶

مقدمه

ابن ندیم این تفسیر را با عنوان کتاب التفسیر در شمار تألیفات هشیم ذکر کرده است [۱].

حاج خلیفه آن را با عنوان تفسیر هشیم بن بشیر در شمار تفاسیر آورده و گفته است: ثعلبی آن را ذکر کرده است[۲]. داوودی نیز در معرفی هشیم بن بشیر با عنوان صاحب التفسیر به این تفسیر اشاره کرده و گفته است: ابو هاشم زیاد بن ایوب بغدادی آن را از وی روایت کرده است[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۴.
  2. حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۶۱.
  3. داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۳۵۲، رقم ۶۶۹.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۱-۳۸۲.