تفسیر وهیب بن حفص جریری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[وهیب بن حفص جریری]]''' است. </div>
| موضوع مرتبط = وهیب بن حفص جریری
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[نجاشی]] با سند خود از این [[تفسیر]] خبر داده<ref>ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۱ رقم ۱۱۵۹.</ref> و [[آقا بزرگ تهرانی]] در دوجا از آن یاد کرده است؛ یک‌جا با عنوان «تفسیر الجریری» <ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۶۹، رقم ۱۲۴۹.</ref> و در جای دیگر با عنوان «تفسیر وهیب» و گفته است: [[حسن بن محمد بن سماعه]] این تفسیر را از وی [[روایت]] می‌کند<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۲۰، رقم ۱۳۴۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۹.</ref>
[[نجاشی]] با سند خود از این [[تفسیر]] خبر داده<ref>ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۱ رقم ۱۱۵۹.</ref> و [[آقا بزرگ تهرانی]] در دوجا از آن یاد کرده است؛ یک‌جا با عنوان «تفسیر الجریری» <ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۶۹، رقم ۱۲۴۹.</ref> و در جای دیگر با عنوان «تفسیر وهیب» و گفته است: [[حسن بن محمد بن سماعه]] این تفسیر را از وی [[روایت]] می‌کند<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۲۰، رقم ۱۳۴۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۹.</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[وهیب بن حفص جریری]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۹: خط ۱۶:
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
== جستارهای وابسته ==
* [[وهیب بن حفص جریری]]


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۱۷: خط ۲۱:


[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر وهیب بن حفص جریری]]
[[رده:وهیب بن حفص جریری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۳

مقدمه

نجاشی با سند خود از این تفسیر خبر داده[۱] و آقا بزرگ تهرانی در دوجا از آن یاد کرده است؛ یک‌جا با عنوان «تفسیر الجریری» [۲] و در جای دیگر با عنوان «تفسیر وهیب» و گفته است: حسن بن محمد بن سماعه این تفسیر را از وی روایت می‌کند[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۱ رقم ۱۱۵۹.
  2. آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۶۹، رقم ۱۲۴۹.
  3. آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۲۰، رقم ۱۳۴۶.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۹.