|
|
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| | | #تغییر_مسیر [[اسطوره]] |
| {{نبوت}}
| |
| <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| |
| <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اساطیر در قرآن]] - [[اساطیر در حدیث]] - [[اساطیر در کلام اسلامی]]</div>
| |
| <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[اساطیر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| ==مقدمه==
| |
| *کلمه اساطیر الاولین در [[قرآن]] در نُه مورد بکار رفته است. این واژه به صورت جمع از کلمه اسطوره بکار رفته و در نخستین سوره‌های مکی سخن از نسبت اسطوره به [[پیامبر]] می‌کند. {{متن قرآن|إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«چون آیات ما را بر او بخوانند می‌گوید: افسانه‌های پیشینیان است» سوره قلم، آیه ۱۵.</ref> چون [[آیات]] ما بر او خوانده شود، گوید: «افسانه‌های پیشینیان است». این واژه "اساطیر" به معنای داستان‌هایی است که هیچ ریشه و اساسی ندارند، یا آمیخته به [[غلو]] و خرافه‌اند، و گویی ورد زبان [[مخالفان]] بوده که هرگاه پاسخی به [[استدلال]] نداشته و از [[تاریخ]] و گذشته [[انسان‌ها]] سخن می‌رفته، آن را اسطوره می‌دانسته‌اند.
| |
| #{{متن قرآن|حَتَّى إِذَا جَاءُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«و برخی از آنان کسانی هستند که به تو گوش می‌دهند در حالی که بر دل‌هایشان پوشش‌هایی افکنده‌ایم تا درنیابند و در گوش‌هایشان سنگینی‌یی (نهاده‌ایم) و اگر هر نشانه‌ای ببینند به آن ایمان نمی‌آورند تا آنجا که چون نزد تو آیند با تو چالش می‌ورزند؛ کافران می‌گوی» سوره انعام، آیه ۲۵.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُوا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَذَا إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«و چون آیات ما بر آنان خوانده می‌شد می‌گفتند: شنیدیم و اگر می‌خواستیم مانند آن می‌گفتیم؛ این (آیات) جز افسانه‌های پیشینیان نیست» سوره انفال، آیه ۳۱.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«و چون به آنان گفته شود که پروردگارتان چه فرو فرستاده است؟ می‌گویند: (آنها) افسانه‌های پیشینیان است» سوره نحل، آیه ۲۴.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«به ما و پدرانمان پیش از این نیز این وعده را داده‌اند؛ این (سخنان) جز افسانه‌های پیشینیان نیست» سوره مؤمنون، آیه ۸۳.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|وَقَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَهَا فَهِيَ تُمْلَى عَلَيْهِ بُكْرَةً وَأَصِيلًا}}<ref>«و گفتند: افسانه‌های پیشینیان است که رونویس کرده است آنگاه پگاه و دیرگاه عصر بر او خوانده می‌شود» سوره فرقان، آیه ۵.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|لَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«به ما و پدرانمان پیش از این نیز این وعده را داده‌اند، این (سخنان) جز افسانه‌های پیشینیان نیست» سوره نمل، آیه ۶۸.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِنْ قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«و آن (دیگری) که به پدر و مادرش می‌گوید: اف بر شما ! آیا به من وعده می‌دهید که (از گور) بیرون آورده می‌شوم در حالی که نسل‌ها (ی بسیار) پیش از من گذشته‌اند ؟» سوره احقاف، آیه ۱۷.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«چون آیات ما را بر او بخوانند می‌گوید: افسانه‌های پیشینیان است» سوره قلم، آیه ۱۵.</ref>
| |
| #{{متن قرآن|إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«چون آیات ما را بر او بخوانند می‌گوید: افسانه‌های پیشینیان است» سوره مطففین، آیه ۱۳.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۸۹.</ref>.
| |
| | |
| ==نکات==
| |
| [[دلیل]] این شیوه از برخورد [[مخالفان]] چه بوده است؟ انتساب [[معارف قرآن]] و [[پیام]] به اسطوره چه انگی می‌توانسته ایجاد کند که این همه [[اصرار]] به آن داشته‌اند. در میان [[عرب]] این واژه کلمه مناسبی برای بیان اموری بوده که واقعی و [[حقیقی]] و جدی نبوده است، لذا از این [[آیات]] نکات زیر استفاده می‌شود: #از مجموع این [[آیات]] استفاده می‌شود که شیوه بیان و عبارتها و اسلوب [[قرآن]]، مورد اعجاب آنان واقع شده که گاهی گفته‌اند [[قرآن]] [[سحر]] است، و گاهی اساطیر و نوشته‌های گذشتگان. پس هرگاه عجز آنها مستند به تعجیز [[خدا]] بود نبایستی بگویند [[قرآن]] اسطوره است. [[تهمت]] اسطوره پردازی و [[جعل]] داستان‌های خیالی به [[پیامبر]] از سوی [[کافران]] زده شده است.
| |
| #[[کافران]] خواستند بگویند آنچه را [[پیامبر]] [[تلاوت]] می‌کند از روی کتاب‌های رایج پیشین اقتباس، و [[نگارش]] یافته است، و به همین جهت [[وحی]] نیست. این عمل آنان از [[روحیه]] استکباری و روش [[کفار]] است که برای اینکه حرف [[حق]] را کم بها جلوه دهند و تخطئه کنند، فورا بر چسب «اساطیر الاولین» می‌زنند.
| |
| #[[پیامبر]] [[مأمور]] به [[دفاع]] از خویش، در برابر این [[تهمت]] قرار گرفته و تأکید شده که آنچه او می‌گوید [[وحی]]، و از سوی [[خداوند]] است.
| |
| #از روی [[استهزاء]] [[گفتار پیامبر]] [[خدا]] را افسانه‌های گذشتگان می‌خواندند، اگر هم کتبی بدین نام‌ها وجود داشت، آن را نمی‌توانستند به عنوان [[وحی]] تلقی کنند<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۸۹.</ref>.
| |
| | |
| == پرسش‌های وابسته ==
| |
| | |
| == جستارهای وابسته ==
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]
| |
| | |
| ==پانویس==
| |
| | |
| {{پانویس}}
| |
| | |
| [[رده:اساطیر]]
| |
| [[رده:مدخل]]
| |
