شب قدر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = شب قدر

| عنوان مدخل  = شب قدر

| پرسش مرتبط  =  

}}

== مقدمه ==

از لیلة القدر به عنوان شب اندازه‌گیری امور و اَعمار (عمرها) نیز، یاد می‌شود. شبی که در تعیین آن [[اختلاف]] وجود دارد و یکی از شب‌های دهه آخر [[ماه مبارک رمضان]] است که نزد [[شیعیان]] یکی از سه شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم و نزد اکثر [[اهل سنت]]، احتمالاً شب بیست و هفتم است. به هرحال، [[شب قدر]]، از شب‌های متبرک [[اسلامی]] است که در [[سوره قدر]] بزرگی و اهمیت آن یادآوری شده و به عنوان شبی که از هزار ماه بهتر است معرفی گردیده است که [[فرشتگان]] و [[روح]] در آن شب به [[اذن پروردگار]] خویش فرود می‌آیند.

[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[شب]] بیست و سوم ماه رمضان همان شب معروف به «جُهَنی» است که امور مهمه و [[بلایا]] و منایا و آجال و [[ارزاق]] و حوادثی که تا سال [[آینده]] پیش می‌آید در آن مقدر می‌شود. پس خوشا به حال بنده‌ای که آن را به [[رکوع]] و [[سجود]] زنده بدارد و [[گناهان]] خویش را مدّ نظر آرد و بر آنها بگرید که چنین کسی امیدوارم دست تهی برنگردد إن شاء [[الله]]<ref>معارف و معاریف، ج۸، ص۲۵۴.</ref>. [[یحیی بن علاء]] گوید: سالی امام صادق {{ع}} (در ماه رمضان سخت [[بیمار]] بود. دستور داد [[شب بیست و سوم]]، آن حضرت را حمل کردند و به [[مسجد]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بردند و تا به صبح در مسجد ماند<ref>معارف و معاریف، ج۸، ص۲۵۴، به نقل از بحارالانوار، ج۹۴، ص۴.</ref>.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[لیلة القدر - کوشا (مقاله)|مقاله «لیلة القدر»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]</ref>

نخستین مرحله از [[نزول قرآن]] بر [[پیامبر]] و [[ارتباط]] [[وحی قرآنی]] در شبی معین و [[ارزشمند]] بر [[پیامبر]] انجام گرفته است. شبی که از هزار ماه [[برتر]] است و این [[شب]] با تعبیرهای مختلف توصیف شده که حکایت از اهمیت و حساسیت آن می‌کند و نشان می‌دهد که پیش از این [[شب]] هنوز [[قرآن]] نازل نشده بوده، و البته در این [[شب]] [[آمادگی]] برای [[دریافت وحی]] حاصل می‌گردد، هرچند که [[پیامبر]] [[ارتباط]] [[وحی]] غیر [[قرآنی]] داشته و یا [[بعثت]] او مسجل شده بوده و به [[رسالت]] [[برگزیده]] شده است؛ زیرا از دو جهت [[شب قدر]] قابل توجه است، یکی از راه زمان ارسال و موقعیت [[نزول]] هم می‌توان به [[عظمت]] [[قرآن]] پی برد. [[قرآن کریم]] در [[شب قدر]] نازل شده؛ شبی که برابر با هزار ماه در ایام عادی است. اگر [[خداوند]] چنین موقعیت و زمانی را برای [[نزول قرآن]] [[انتخاب]] کرده، نشان می‌دهد که این کتاب و [[پیام]] آن مهم بوده که چنین وقتی را برای [[نزول]] آن [[انتخاب]] کرده است. دیگری [[عظمت]] حامل این [[قرآن]] در این [[شب]] کسی که [[قرآن]] به وسیله او در [[قدر]] نازل شده و او واسطه [[نزول]] بوده است.

#{{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ * وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ * لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ * تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ * سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}<ref>«ما آن (قرآن) را در شب قدر فرو فرستادیم * و تو چه می‌دانی شب قدر چیست؟ * شب قدر از هزار ماه بهتر است * فرشتگان و روح (الامین) در آن، با اذن پروردگارشان برای هر کاری فرود می‌آیند * آن (شب) تا دمیدن سپیده (امن و) سلامت است» سوره قدر، آیه ۱-۵.</ref>

== منابع ==

{{منابع}}

# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]

{{پایان منابع}}