استثمار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
{{ | | موضوع مرتبط = | ||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[استثمار در قرآن]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
استثمار، یعنی بهره‌کشی بلاعوض از کار دیگران را به هر شکل و هر لباسی<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۴۵.</ref>. استثمار یعنی [[غصب]] دسترنج و محصول کار دیگران<ref>مسأله ربا، ص۱۶۷.</ref>. به عبارت دیگر یعنی چیدن میوه دیگری. هرکسی وجودش مثل یک درخت پر میوه است. میوه درخت وجود هرکسی یعنی محصول کار و فکرش، محصول فعالیتش، محصول ارزشش، باید [[مال]] خودش باشد. وقتی که افرادی کاری می‌کنند که محصول درخت وجود دیگران را به خودشان تعلق می‌دهند و میوه‌های وجود آنها را می‌چینند، می‌گویند این فرد، فرد دیگر را استثمار کرده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۱۵.</ref> | استثمار، یعنی بهره‌کشی بلاعوض از کار دیگران را به هر شکل و هر لباسی<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۴۵.</ref>. استثمار یعنی [[غصب]] دسترنج و محصول کار دیگران<ref>مسأله ربا، ص۱۶۷.</ref>. به عبارت دیگر یعنی چیدن میوه دیگری. هرکسی وجودش مثل یک درخت پر میوه است. میوه درخت وجود هرکسی یعنی محصول کار و فکرش، محصول فعالیتش، محصول ارزشش، باید [[مال]] خودش باشد. وقتی که افرادی کاری می‌کنند که محصول درخت وجود دیگران را به خودشان تعلق می‌دهند و میوه‌های وجود آنها را می‌چینند، می‌گویند این فرد، فرد دیگر را استثمار کرده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۱۵.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۸۵.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[استعمار]] | * [[استعمار]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | # [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:استثمار]] | [[رده:استثمار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۷
استثمار از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: استثمار در قرآن - پرسش مرتبط نداردمقدمه
استثمار، یعنی بهره‌کشی بلاعوض از کار دیگران را به هر شکل و هر لباسی[۱]. استثمار یعنی غصب دسترنج و محصول کار دیگران[۲]. به عبارت دیگر یعنی چیدن میوه دیگری. هرکسی وجودش مثل یک درخت پر میوه است. میوه درخت وجود هرکسی یعنی محصول کار و فکرش، محصول فعالیتش، محصول ارزشش، باید مال خودش باشد. وقتی که افرادی کاری می‌کنند که محصول درخت وجود دیگران را به خودشان تعلق می‌دهند و میوه‌های وجود آنها را می‌چینند، می‌گویند این فرد، فرد دیگر را استثمار کرده است[۳][۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مجموعه آثار، ج۲، ص۲۴۵.
- ↑ مسأله ربا، ص۱۶۷.
- ↑ گفتارهای معنوی، ص۱۵.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۸۵.