(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{خرد}}
#تغییر_مسیر [[ابوتراب]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابو تراب در قرآن]] | [[ابو تراب در حدیث]] | [[ابو تراب در کلام اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ابو تراب (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
'''ابو تراب''' یکی از کنیه‌های [[امام علی|امیر المؤمنین]] است. معنای لغوی آن "پدر خاک" است، امّا در زبان عرب، کنیه به معنای مصاحب و همراه و دارای یک صفت هم می‌آید، بنابراین ابو تراب یعنی همنشین خاک، خاکی، خاکسار، که کنایه از تواضع است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۴۷.</ref>.
==مقدمه==
* بارها [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} با این کنیه به [[امام علی|علی]]{{ع}} خطاب کرده است، از جمله در یکی از غزوات، وقتی [[پیامبر]] به بالین [[امام علی|حضرت علی]] و عمار یاسر آمد و آنان را خوابیده یافت، درحالی که [[امام علی|علی]]{{ع}} در سجده بود و خاک بر سروصورت او نشسته بود، با ملاطفت و نرمی و با خطاب {{عربی|اندازه=155%|قم یا أبا تراب...}} آن حضرت را بیدار کرد.<ref>مناقب، ابن شهر آشوب، ج ۳ ص ۱۱۱، احقاق الحق، ج ۶ ص ۵۳۸</ref> از آن پس [[امام علی|علی]]{{ع}} به ابا تراب شهرت یافت. حضرت این کنیه را دوست داشت و محبوب‌ترین نام‌ها در نظرش بود، هرچند [[بنی امیه]] و دشمنان [[امام]]، با به کارگیری این لقب، قصد تحقیر وی را داشتند. از ابن عباس نیز وقتی پرسیدند چرا [[پیامبر]]، آن حضرت را ابو تراب نامید، پاسخ داد: چون [[امام علی|علی]]{{ع}} صاحب زمین است و پس از [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]، [[حجت]] الهی بر زمینیان است و آرامش زمین به سبب او باقی است. و از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} نقل کرد که وقتی کافر در روز [[قیامت]]، [[منزلت]] و جایگاه شیعیان [[امام علی|علی]]{{ع}} را می‌بیند، می‌گوید: کاش من هم ترابی بودم، یعنی از شیعیان [[امام علی|علی]]{{ع}}.<ref>بحار الانوار، ج ۳۵ ص ۵۱، معانی الأخبار، ص ۱۲۰</ref> [[علاّمه مجلسی]] در ادامه می‌افزاید: اینکه شیعیان وی را به ابی تراب نسبت داده‌اند، به خاطر آنکه بسیار تسلیم اوامر او و فرمانبر دستورهایش بودند و مثل خاک، در برابرش خاضع بودند. همچنین نقل شده که روزی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} [[امام علی|علی]] را دید که در زمینی کار می‌کرد و غبارآلود بود، به آن حضرت ابو تراب خطاب کرد.<ref>مناقب، ج ۳ ص ۱۱۱</ref> گاهی [[شیعه]] را به خاطر کنیۀ ابو تراب، "ترابیّه" هم خوانده‌اند<ref>تشیّع و تصوّف، کامل مصطفی، ص ۲۰ به نقل از تاریخ طبری</ref>. کنیۀ ابو تراب در ادبیات شعری (فارسی و عربی) دربارۀ [[امام علی|علی]]{{ع}} بسیار به‌کار رفته و یکی از ویژگی‌های بارز او به‌شمار آمده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۴۷.</ref>.
