علی بن محمد نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۴

آشنایی اجمالی

ابوالحسن علی بن محمد بن سلیمان بن عبدالله نوفلی صحابی امام هادی(ع) بود^[۱] و با آن حضرت^[۲] و امام جواد(ع) مکاتبه داشت.^[۳] وی از امام جواد(ع) و نیز از حسن بن صالح،^[۴] یوسف البرم، صالح بن علی بن عطیه اضخم و پدرش روایت دارد.^[۵] محمد بن علی بن محبوب،^[۶] موسی بن جعفر بغدادی و احمد برقی از او روایت کرده‌اند.^[۷] همچنین احمد بن عبیدالله بن عمار ثقفی در سال ۲۵۰ه‍ از او حدیث آموخته است.^[۸] علامه مامقانی می‌‌نویسد: سخنی در وثاقتش نیست و هم برخی وی را مجهول الحال دانسته‌اند.^[۹] نوفلی کتابی در زمینه تاریخی داشته، هر چند از نام آن در منابع چیزی نیامده است^[۱۰].^[۱۱]

منابع

جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ رجال الطوسی، ص۴۱۸.
↑ قاموس الرجال، ج۷، ص۵۰.
↑ الکافی، ج۷، ص۳۸ و من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۲۴۰.
↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.
↑ تاریخ الطبری، ج۸، ص۱۷۷.
↑ جامع الرواة، ج۱، ص۵۹۸.
↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.
↑ الامالی (طوسی)، ص۴۶۳.
↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۰۴.
↑ مروج الذهب، ج۱، ص۱۳.
↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۶۰.

[1] رجال الطوسی، ص۴۱۸.

[2] قاموس الرجال، ج۷، ص۵۰.

[3] الکافی، ج۷، ص۳۸ و من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۲۴۰.

[4] معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.

[5] تاریخ الطبری، ج۸، ص۱۷۷.

[6] جامع الرواة، ج۱، ص۵۹۸.

[7] معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.

[8] الامالی (طوسی)، ص۴۶۳.

[9] تنقیح المقال، ج۲، ص۳۰۴.

[10] مروج الذهب، ج۱، ص۱۳.

[11] جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۶۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام هادی | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن محمد نوفلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+== آشنایی اجمالی ==
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[علی بن محمد نوفلی در تاریخ اسلامی]] - [[علی بن محمد نوفلی در معارف و سیره رضوی]]</div>
+[[ابوالحسن علی بن محمد بن سلیمان بن عبدالله نوفلی]] [[صحابی امام هادی]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۴۱۸.</ref> و با آن [[حضرت]]<ref> قاموس الرجال، ج۷، ص۵۰.</ref> و [[امام جواد]]{{ع}} مکاتبه داشت.<ref>الکافی، ج۷، ص۳۸ و من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۲۴۰.</ref> وی از امام جواد{{ع}} و نیز از [[حسن بن صالح]]،<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.</ref> [[یوسف البرم]]، [[صالح بن علی بن عطیه اضخم]] و پدرش [[روایت]] دارد.<ref> تاریخ الطبری، ج۸، ص۱۷۷.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]]،<ref> جامع الرواة، ج۱، ص۵۹۸.</ref> [[موسی بن جعفر بغدادی]] و [[احمد برقی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.</ref> همچنین [[احمد بن عبیدالله بن عمار ثقفی]] در سال ۲۵۰ه‍ از او [[حدیث]] آموخته است.<ref> الامالی (طوسی)، ص۴۶۳.</ref> [[علامه مامقانی]] می‌‌نویسد: سخنی در وثاقتش نیست و هم برخی وی را [[مجهول الحال]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۳۰۴.</ref> نوفلی کتابی در زمینه [[تاریخی]] داشته، هر چند از نام آن در منابع چیزی نیامده است<ref>مروج الذهب، ج۱، ص۱۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۶۰.</ref>
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
-از [[مردم]] [[عراق]]، و از [[کارگزاران]] [[دستگاه خلافت]] [[مأمون]] محسوب می‌شد. او در مورد برپایی مناظراتی که مأمون برای [[امام رضا]]{{ع}} [[تدارک]] می‌دید، می‌گوید: «روزی مأمون عبّاسی به [[فضل بن سهل]] [[فرمان]] داد تا سران [[مذاهب]] گوناگون هم چون [[جاثلیق]] و رأس [[جالوت]] و بزرگان [[صابئین]] و هربذ اکبر و [[پیروان]] [[زرتشت]]، و نسطاس رومی و [[متکلمان]] را جمع کند. [[فضل]] ایشان را گرد آورد. مأمون به وسیله [[یاسر]]، متصدی امور امام رضا{{ع}} از [[امام]]{{ع}} تقاضا کرد در صورت [[تمایل]] با سران مذاهب سخن بگوید. امام{{ع}} پاسخ داد فردا خواهم آمد. چون یاسر بازگشت، امام{{ع}} به من فرمود: ای نوفلی! تو عراقی هستی و عراقی هوشیار است، از این که مأمون [[مشرکان]] و صاحبان [[عقاید]] را گرد آورده است چه می‌فهمی؟ گفتم: فدایت شوم! می‌خواهد شما را بیازماید و [[میزان]] دانشتان را بشناسد. امام{{ع}} فرمودند: آیا می‌ترسی آنان دلیل مرا [[باطل]] سازند؟ گفتم: نه، به [[خدا]] [[سوگند]]، هرگز چنین بیمی ندارم، و [[امید]] می‌دارم خدا تو را بر آنان [[پیروز]] گرداند. امام{{ع}} فرمودند: ای نوفلی! [[دوست]] داری بدانی مأمون چه وقت پشیمان می‌شود؟ گفتم: آری. فرمودند: آنگاه که من بر [[اهل تورات]] با تورانشان، و بر [[اهل انجیل]] با انجیلشان، و بر [[اهل زبور]] با زبورشان، و بر صابئین با [[زبان عبری]] خودشان، بر هربذان با زبان پارسی‌شان، و بر [[رومیان]] با زبان خودشان، و بر [[اصحاب]] مقالات با لغتشان، استاد لال کنم. و آن گاه که هر دسته‌ای را محکوم کردم و دلیلشان را باطل ساختم، و دست از [[عقیده]] و گفتار خود کشیدند و به گفتار من‌گراییدند، مأمون در می‌یابد، مسنادی که بر آن تکیه کرده است، [[حق]] او نیست؛ آن وقت، مأمون پشیمان می‌گردد»<ref>احتجاج، ج۲، ص۴۱۵.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۵۱۳.</ref>
-== جستارهای وابسته ==
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
+# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۱۷: / خط ۱۱: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:علی بن محمد نوفلی]]
-[[رده:مدخل]]
 [[رده:اعلام]]
+[[رده:اصحاب امام هادی]]