اصحاب کهف در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[اصحاب کهف]]''' است. "'''[[اصحاب کهف]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اصحاب کهف در قرآن]] - [[اصحاب کهف در حدیث]] - [[اصحاب کهف در نهج البلاغه]]| [[اصحاب کهف در تاریخ اسلامی]]| [[اصحاب کهف در معارف مهدویت]]</div>

: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[اصحاب کهف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

==مقدمه==

*[[اصحاب کهف]] گروهی از افراد [[مؤمن]] بودند که از دست [[پادشاه]] [[کافر]] و [[ظالم]] خود به غاری [[پناه]] بردند. [[خداوند]] آنان را به خوابی طولانی برد. آنان به گونه‌ای [[معجزه‌آسا]]، پس از چند قرن خوابیدن بیدار شدند و پس از مدتی دوباره به [[خواب]] فرو رفتند.

*[[اصحاب کهف]] از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} خواهند بود و در [[زمان رجعت]] باز خواهند گشت. [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: [[حضرت قائم]]{{ع}} در پشت [[شهر]] [[کوفه]] بیست و هفت نفر را ظاهر خواهد کرد (و به [[دنیا]] [[رجعت]] خواهد داد). پانزده نفر از [[بنی‌اسرائیل]] که به [[حق]] [[راهنمایی]] می‌کردند و [[عدالت]] می‌ورزیدند، هفت نفر از [[اصحاب کهف]]، یوشع بن نون، [[سلمان]]، [[ابودجانه انصاری]]، [[مقداد]] و [[مالک اشتر]] [[نخعی]]. آنان به [[یاری]] [[حضرت]] خواهند آمد و از سوی [[حضرت]] به [[امارت]] [[منصوب]] خواهند شد<ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳، ر.ک: رجعت.</ref>.

*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: در [[ماه مبارک رمضان]] دو صدا شنیده خواهد شد. ندایی از سوی [[حق]] در صبح و ندایی از سوی [[باطل]] در عصر... سپس [[خداوند]] [[اصحاب کهف]] را با سگ‌شان بیدار نموده و از غار بیرون می‌آیند. نام دو تن از آنان "ملیخا" و "خملاها" می‌باشد<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۷۵.</ref>.

*داستان [[اصحاب کهف]] یکی از زیباترین و پندآموزترین قصص [[قرآنی]] است که در [[سوره کهف]] آمده است، در این [[سوره]] سرگذشت این افراد و چگونگی بیدار شدن‌شان بیان شده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۰۰.</ref>.

==اصحاب کهف در فرهنگ مهدوی==

*در قصه‏‌های قرآنی "اصحاب کهف"، نام گروهی از [[مؤمنان]] است که از [[ستم]] پادشاهی [[مشرک]] به غاری پناه بردند و سالیانی دراز به [[خواب]] عمیقی فرو رفتند. بر پایه [[روایات]]، این [[پادشاه]] [[مشرک]] "دقیانوس" و محل واقعه "افسوس" دانسته شده است<ref>  ر.ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۴۱۱؛ حسن بن ابی الحسن دیلمی، ارشاد القلوب، ج ۲، ص ۳۶۰</ref>. داستان این گروه، با اشاراتی کوتاه اما پر مغز، در آیه‏‌های نخستین سوره "کهف" یاد شده است. در آن [[آیات]]، [[سخن]] از یکتاپرستانی است که برای گریز از [[پرستش]] خدایان دروغین، به غاری پناه بردند تا از گزند [[ستمکاران]] بت‏پرست برهند. خوابی که آنان را در ربود، به [[فرمان]] [[پروردگار]] سالیانی به طول انجامید و در این مدت، چنان هیبتی داشتند که کسی را یارای نزدیک شدن و نگریستن به آنان نبود و آنان را بیدار می‌‏پنداشتند. این خفتگان سالیانی چند را "بر پایه [[آیات قرآنی]]، ۳۰۹ سال" در همان حال گذراندند. چون به خواست الهی از [[خواب]] برخاستند، چنان گمان بردند که فقط روزی یا نصفی از روز را [[خواب]] بوده‌‏اند. چون یکی از ایشان، برای فراهم آوردن غذا به شهر درآمد، [[مردم]] از حال شگفت‌‏انگیزشان [[آگاهی]] یافتند و بر آن شدند بر در غار آنان، مسجدی به پا سازند<ref>  ر.ک: ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۳۵۴</ref>. در [[روایات]]، آنان را گروهی از [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} دانسته‏‌اند که در این بازگشت، از [[حکومت]] جهانی [[عدل و قسط]]، بهره وافری خواهند برد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۴۸-۴۹.</ref>.

*[[امام صادق]]{{ع}} در این‌‏باره فرمود: "هنگامی که [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} از پشت این خانه [[ظهور]] کند، [[خداوند]] همراه او ۲۷ تن برمی‌‏انگیزد که چهارده تن از [[قوم]] [[حضرت موسی]]{{ع}} هستند، و هشت تن از اصحاب کهف و [[مقداد]] و [[جابر انصاری]] و [[مؤمن]] آل فرعون و [[یوشع بن نون]] [[وصی]] [[حضرت موسی]]{{ع}}<ref> {{عربی|" إِذَا ظَهَرَ الْقَائِمُ {{ع}} مِنْ ظَهْرِ هَذَا الْبَيْتِ، بَعَثَ اللَّهُ مَعَهُ‏ سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ‏ رَجُلًا، مِنْهُمْ‏ أَرْبَعَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ‏ قَوْمِ‏ مُوسَى‏ {{ع}}، وَ أَصْحَابُ الْكَهْفِ ثَمَانِيَةٌ، وَ الْمِقْدَاد وَ جَابِرٌ الْأَنْصَارِيُّ، وَ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ، وَ يُوشَعُ بْنُ نُونٍ وَصِيُّ مُوسَى {{ع}} ‏‏"}}؛ ر. ک: طبری، دلائل الامامة، ص ۲۴۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۲۶۶</ref>

*اگرچه [[اهل سنت]] به شدّت با [[اعتقاد]] به [[رجعت]] مخالف‌اند اما برخی از [[مفسران]] آن‏ها به زنده شدن اصحاب کهف در [[دوران ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} اشاره کرده‌‏اند<ref>محمد بن احمد قرطبی، الجامع لاحکام القران، ج ۱۰، ص ۳۹۰؛ سیوطی، الدر المنثور، ج ۴، ص ۲۱۵؛ متقی هندی، البرهان، ص ۱۵۰، ح ۱۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۴۸-۴۹.</ref>.

*در [[روایات]] آمده است که اصحاب کهف [[هنگام ظهور]]، براى یارى [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} خواهند آمد<ref>ارشاد القلوب، ص ۲۸۶؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۰۱. </ref>. [[مفضل بن عمر]] مى‌گوید:[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "هنگامى که [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[ظهور]] کند، تعدادى از پشت [[کعبه]] بیرون مى‌آیند که هفت نفر از اصحاب کهف، از جمله آنان هستند<ref>چشم‌اندازى به حکومت مهدى {{ع}}، نجم الدین طبسى، ص ۱۰۱. </ref>. حلبى مى‌گوید: اصحاب کهف همگى از نژاد عرب‌اند و جز به عربى [[سخن]] نمى‌گویند و آنان وزیران مهدى هستند<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۸۵. </ref>. پیشواى ششم در مورد آخرین رو در رویى [[سپاه حق]] با [[قوم یهود]] مى‌فرماید:. . . وقتى [[دابة الارض]] خارج مى‌شود، [[خداوند]] اصحاب کهف را همراه با سگ‌شان برمى‌انگیزد، یکى از آنها "میلخاء" نام دارد و دیگرى "[[حملاها]]"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵ و ج ۵۳، ص ۸۵. </ref>.

*از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده که: [[قائم]] {{ع}} ٣٠٩ سال [[حکومت]] مى‌کند، به تعداد سال‌هایى که اصحاب کهف در کهف درنگ کردند<ref>غیبة نعمانى، ص ۱۸۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱؛ غیبة طوسى، ص ۲۸۳. </ref>. اصحاب کهف، افراد مؤمنى بودند که [[ایمان]] خود را از [[حاکم]] زمان خود، پنهان مى‌کردند و آنان به غارى پناه برده و سال‌ها در آن‌جا به [[خواب]] رفتند. بعد از گذشت سال‌هاى طولانى بیدار شدند و اندکى پس از آن [[وفات]] کردند که داستان آنان در [[سوره کهف]] آمده است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۶.</ref>.

*تمنیحا از اصحاب کهف است که از انصار [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از شاهدان حضرت هنگام خروج خواهد بود<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۲۹.</ref>.

==پرسش مستقیم==

== جستارهای وابسته ==

{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}

==منابع==