حلول: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font...» ایجاد کرد)
 
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{نبوت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حلول در قرآن]] | [[حلول در حدیث]] | [[حلول در نهج البلاغه]] | [[حلول در معارف دعا و زیارات]] | [[حلول در کلام اسلامی]] | [[حلول در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حلول (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
*"حلول" به معنای آن است که چیزی در چیز دیگر نفوذ و دخول کند و موجودی به موجود دیگر- به نحو [[تبعیت]]- [[قیام]] یابد. همه [[فرق اسلامی]] متفق‌اند که حلول [[خدا]] در موجودات دیگر ممکن نیست<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 229.</ref>.
"حلول" به معنای آن است که چیزی در چیز دیگر نفوذ و دخول کند و موجودی به موجود دیگر- به نحو [[تبعیت]]- [[قیام]] یابد. همه فرق اسلامی متفق‌اند که حلول [[خدا]] در موجودات دیگر ممکن نیست.
*[[مسیحیان]] و گروهی از صوفیان معتقدند که [[خداوند]] در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه [[کلام شیعی]] حلول [[خداوند]] در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات [[الهی]] و [[نیاز]] و [[قیام]] او به غیر است<ref>الالهیات‌، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین‌، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی‌، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 229.</ref>.


==منابع==
[[مسیحیان]] و گروهی از صوفیان معتقدند که [[خداوند]] در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه کلام شیعی حلول [[خداوند]] در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات [[الهی]] و [[نیاز]] و [[قیام]] او به غیر است<ref>الالهیات‌، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین‌، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی‌، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۲۹.</ref>
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]


==جستارهای وابسته==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


[[رده:مدخل‌]]
[[رده:اصطلاحات کلامی]]
[[رده:حلول]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۱

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

"حلول" به معنای آن است که چیزی در چیز دیگر نفوذ و دخول کند و موجودی به موجود دیگر- به نحو تبعیت- قیام یابد. همه فرق اسلامی متفق‌اند که حلول خدا در موجودات دیگر ممکن نیست.

مسیحیان و گروهی از صوفیان معتقدند که خداوند در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه کلام شیعی حلول خداوند در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات الهی و نیاز و قیام او به غیر است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. الالهیات‌، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین‌، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی‌، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.
  2. فرهنگ شیعه، ص ۲۲۹.