حلول: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}


{{نبوت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
"حلول" به معنای آن است که چیزی در چیز دیگر نفوذ و دخول کند و موجودی به موجود دیگر- به نحو [[تبعیت]]- [[قیام]] یابد. همه فرق اسلامی متفق‌اند که حلول [[خدا]] در موجودات دیگر ممکن نیست.
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حلول در قرآن]] - [[حلول در حدیث]] - [[حلول در نهج البلاغه]] - [[حلول در معارف دعا و زیارات]] - [[حلول در کلام اسلامی]] - [[حلول در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حلول (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
[[مسیحیان]] و گروهی از صوفیان معتقدند که [[خداوند]] در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه کلام شیعی حلول [[خداوند]] در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات [[الهی]] و [[نیاز]] و [[قیام]] او به غیر است<ref>الالهیات‌، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین‌، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی‌، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۲۹.</ref>
*"حلول" به معنای آن است که چیزی در چیز دیگر نفوذ و دخول کند و موجودی به موجود دیگر- به نحو [[تبعیت]]- [[قیام]] یابد. همه [[فرق اسلامی]] متفق‌اند که حلول [[خدا]] در موجودات دیگر ممکن نیست<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 229.</ref>.
*[[مسیحیان]] و گروهی از صوفیان معتقدند که [[خداوند]] در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه [[کلام شیعی]] حلول [[خداوند]] در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات [[الهی]] و [[نیاز]] و [[قیام]] او به غیر است<ref>الالهیات‌، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین‌، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی‌، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 229.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
{{منابع}}
 
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
==جستارهای وابسته==
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل‌]]
[[رده:اصطلاحات کلامی]]
[[رده:حلول]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۱

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

"حلول" به معنای آن است که چیزی در چیز دیگر نفوذ و دخول کند و موجودی به موجود دیگر- به نحو تبعیت- قیام یابد. همه فرق اسلامی متفق‌اند که حلول خدا در موجودات دیگر ممکن نیست.

مسیحیان و گروهی از صوفیان معتقدند که خداوند در وجود برخی افراد انسانی حلول کرده است. از نظرگاه کلام شیعی حلول خداوند در موجودات دیگر ممکن نیست؛ چون مستلزم محدودیت ذات الهی و نیاز و قیام او به غیر است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. الالهیات‌، ۱/ ۲۰۰؛ مناهج الیقین فی اصول الدین‌، ۱/ ۳۲۰؛ فرهنگ معارف اسلامی‌، ۲/ ۳۰۳ و ۳۰۴.
  2. فرهنگ شیعه، ص ۲۲۹.