المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب
| عنوان پیشین =
| عنوان = المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز
| عنوان = المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز
| عنوان پسین =
| عنوان اصلی =  
| عنوان اصلی =  
| تصویر = 14000535.jpg
| تصویر = 14000535.jpg
خط ۱۸: خط ۲۰:
| موضوع =  
| موضوع =  
| مذهب =  
| مذهب =  
| ناشر = [[انتشارات دار الکتب العلمیه]]
| ناشر = دار الکتب العلمیة
| به همت =  
| به همت =  
| وابسته به =  
| وابسته به =  
| محل نشر = بیروت، لبنان
| محل نشر = بیروت، لبنان
| سال نشر = ۱۴۲۲ ق
| سال نشر = ۱۴۲۲ ق
| تعداد جلد = ۶
| تعداد جلد = ۶
| فهرست جلدها =  
| فهرست جلدها =  
خط ۲۸: خط ۳۰:
| شماره ملی =
| شماره ملی =
}}
}}
'''المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویلات [[آیات قرآن]] می‌‏باشد. این کتاب اثر [[ابومحمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى]] مشهور به [[ابن عطیه اندلسی]] است و [[انتشارات دار الکتب العلمیه]] انتشار آن را به عهده داشته‌ است.<ref name=p1>[http://lib.eshia.ir/41716/1/2 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>
'''المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویلات [[آیات قرآن]] می‌‏باشد. این کتاب اثر [[ابومحمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى]] مشهور به [[ابن عطیه اندلسی]] است و [[انتشارات دار الکتب العلمیه]] انتشار آن را به عهده داشته‌ است.<ref name=p1>[http://lib.eshia.ir/41716/1/2 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>


== دربارهٔ کتاب ==
== دربارهٔ کتاب ==
خط ۴۲: خط ۴۴:


ابن عطیه در آغاز تفسیرش، مقدمه عالمانه‌ای در ده باب، ارائه نموده که گویای [[آگاهی]] او در فنِّ [[تفسیر قرآن]] است. این ابواب عبارتند از:
ابن عطیه در آغاز تفسیرش، مقدمه عالمانه‌ای در ده باب، ارائه نموده که گویای [[آگاهی]] او در فنِّ [[تفسیر قرآن]] است. این ابواب عبارتند از:
#باب [[فضل]] القرآن
# باب [[فضل]] القرآن
#باب فی فضل تفسیر القرآن
# باب فی فضل تفسیر القرآن
#باب مراتب المفسرین
# باب مراتب المفسرین
#باب [[نزول]] القرآن [[علی]] سبعه احرف
# باب [[نزول]] القرآن [[علی]] سبعه احرف
#باب جمع القرآن و شکله، نقطه و تحزیبه و تعشیره
# باب جمع القرآن و شکله، نقطه و تحزیبه و تعشیره
#باب الفاظ التی فی کتاب [[الله]] و اللغات العجم بها تعلق
# باب الفاظ التی فی کتاب [[الله]] و اللغات العجم بها تعلق
#باب فی الألفاظ التی یقتضی الایجاز استعمالها فی تفسیر الکتاب
# باب فی الألفاظ التی یقتضی الایجاز استعمالها فی تفسیر الکتاب
#باب فی تفسیر [[اسماء]] القرآن و ذکر السوره و الآیه
# باب فی تفسیر [[اسماء]] القرآن و ذکر السوره و الآیه
#باب القول فی الاستعاذه
# باب القول فی الاستعاذه
#نبذة مما قال العلماء فی [[اعجاز]] القرآن.
# نبذة مما قال العلماء فی [[اعجاز]] القرآن.
ابن عطیه علاوه بر روایاتی که از طریق [[صحابه]] و [[تابعین]] نقل می‌کند به ذکر [[روایات اهل بیت]]{{عم}} نیز میپردازد و نوعاً روایات اهل بیت را مقدم بر دیگران یاد می‌کند و نخستین [[روایت]] را درباره {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> از [[امام صادق]]{{ع}} نقل می‌کند با این عبارت: {{متن حدیث|رُوی عن جعفر بن محمد الصادق رضی الله عنه، أنه قال: البسمله تیجان السور}}. و روایت دوم را نیز از [[امام سجاد]]{{ع}} در این باره یادآور می‌شود. [[شیوه]] او در تفسیر، ابتدا ذکر [[روایات]] و سپس بررسی لغوی و نحوی و آنگاه نقل آراء مفسران پیش از خود با طول و تفصیل است و می‌‌توان گفت که این تفسیر در نقل آراء متعدد مفسران و ادیبان و [[فقیهان]]، در نوع خود منحصر به فرد است.
ابن عطیه علاوه بر روایاتی که از طریق [[صحابه]] و [[تابعین]] نقل می‌کند به ذکر [[روایات اهل بیت]] {{عم}} نیز میپردازد و نوعاً روایات اهل بیت را مقدم بر دیگران یاد می‌کند و نخستین [[روایت]] را درباره {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کند با این عبارت: {{متن حدیث|رُوی عن جعفر بن محمد الصادق رضی الله عنه، أنه قال: البسمله تیجان السور}}. و روایت دوم را نیز از [[امام سجاد]] {{ع}} در این باره یادآور می‌شود. [[شیوه]] او در تفسیر، ابتدا ذکر [[روایات]] و سپس بررسی لغوی و نحوی و آنگاه نقل آراء مفسران پیش از خود با طول و تفصیل است و می‌‌توان گفت که این تفسیر در نقل آراء متعدد مفسران و ادیبان و [[فقیهان]]، در نوع خود منحصر به فرد است.


بزرگ‌ترین امتیاز این اثر به «نکته‌پردازی‌های ادیبانه» و «نقل آراء گوناگون [[تفسیری]]، ادبی و [[فقهی]]» است. ابن [[عطیه]] هر چند متمایل به آراء علمای [[سلف]] و اقوال مختلف آنان است اما [[کوشش]] او بر آن است که در [[مقام]] اظهار نظر از حدّ [[اعتدال]] خارج نشود و متعصبانه به [[داوری]] ننشیند. به همین جهت، به‌گونه محافظه‌کارانه، در بیشتر مسائل اختلافی راه [[سکوت]] را بر می‌گزیند و نتیجه تحقیق را بر عهده خواننده وامی‌گذارد<ref>المحرر الوجیز، ابن عطیه اندلسی، تحقیق مجد مکی، بیروت، دار ابن حزم، بی‌تا.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر المحرر الوجیز (مقاله)|مقاله «تفسیر المحرر الوجیز»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>
بزرگ‌ترین امتیاز این اثر به «نکته‌پردازی‌های ادیبانه» و «نقل آراء گوناگون [[تفسیری]]، ادبی و [[فقهی]]» است. ابن [[عطیه]] هر چند متمایل به آراء علمای [[سلف]] و اقوال مختلف آنان است اما [[کوشش]] او بر آن است که در [[مقام]] اظهار نظر از حدّ [[اعتدال]] خارج نشود و متعصبانه به [[داوری]] ننشیند. به همین جهت، به‌گونه محافظه‌کارانه، در بیشتر مسائل اختلافی راه [[سکوت]] را بر می‌گزیند و نتیجه تحقیق را بر عهده خواننده وامی‌گذارد<ref>المحرر الوجیز، ابن عطیه اندلسی، تحقیق مجد مکی، بیروت، دار ابن حزم، بی‌تا.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر المحرر الوجیز (مقاله)|مقاله «تفسیر المحرر الوجیز»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>
۱۱۷٬۲۸۴

ویرایش