المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان پیشین =
| عنوان           = المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز
| عنوان = المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز
| عنوان اصلی     =  
| عنوان پسین =
| تصویر           = 14000535.jpg
| عنوان اصلی =  
| اندازه تصویر   = 200px
| تصویر = 14000535.jpg
| از مجموعه   =  
| اندازه تصویر = 200px
| زبان           = عربی
| از مجموعه =  
|زبان اصلی     =
| زبان = عربی
| نویسنده         = [[ابومحمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى]] مشهور به [[ابن عطیه اندلسی]]
| زبان اصلی =  
| نویسندگان         =  
| نویسنده = [[ابن عطیه اندلسی]]
| تحقیق یا تدوین   =
| نویسندگان =  
| زیر نظر           =  
| تحقیق یا تدوین =  
| به کوشش           =
| زیر نظر =  
| مترجم             =
| به کوشش =  
| مترجمان           =
| مترجم =  
| ویراستار         =
| مترجمان =  
| ویراستاران       =
| ویراستار =  
| موضوع           =  
| ویراستاران =  
| مذهب           =  
| موضوع =  
| ناشر           = [[انتشارات دار الکتب العلمیه]]
| مذهب =  
| به همت           =
| ناشر = دار الکتب العلمیة
| وابسته به         =  
| به همت =  
| محل نشر   = بیروت، لبنان
| وابسته به =  
| سال نشر       = ۱۴۲۲ق، ۲۰۰۱ م، ۱۳۸۱ ش
| محل نشر = بیروت، لبنان
| تعداد جلد         = ۶
| سال نشر = ۱۴۲۲ ق
| صفحه            =
| تعداد جلد = ۶
| قطع            = وزیری
| فهرست جلدها =  
| نوع جلد        =
| شابک =  
| شابک           = 
| شماره ملی =
| رده‌بندی کنگره    = ‏‏BP‎‏ ‎‏94‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏3
| رده‌بندی دیویی    =
| شماره ملی         =
}}
}}
'''المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویلات [[آیات قرآن]] می‌‏باشد. این کتاب اثر [[ابومحمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى]] مشهور به [[ابن عطیه اندلسی]] است و [[انتشارات دار الکتب العلمیه]] انتشار آن را به عهده داشته‌ است.<ref name=p1>[http://lib.eshia.ir/41716/1/2 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>
'''المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویلات [[آیات قرآن]] می‌‏باشد. این کتاب اثر [[ابومحمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى]] مشهور به [[ابن عطیه اندلسی]] است و [[انتشارات دار الکتب العلمیه]] انتشار آن را به عهده داشته‌ است.<ref name=p1>[http://lib.eshia.ir/41716/1/2 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>


==درباره کتاب==
== دربارهٔ کتاب ==
«المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز»، نام [[تفسیری]] کهن و گرانسنگ است که مؤلف آن یکی از مشاهیر بزرگ [[قرن ششم هجری]] به نام [[قاضی]] [[ابومحمد بن عبدالحق بن عطیه اندلسی]] و [[مالکی]] [[مذهب]] است که در خانواده‌ای از [[اهل]] [[علم]] و تحقیق در سال ۴۸۱ ق در غرناطه [[اندلس]] [[چشم]] به [[جهان]] گشود و پس از تحصیلات مقدماتی نزد اساتید بزرگ زمانش به تحصیل [[فقه]] و [[حدیث]] و تفسیر پرداخت و در علم نحو و [[بلاغت]] و [[تاریخ]] از سرشناسان این [[فنون]] به حساب آمد. او در [[طلب]] [[دانش]] با [[نشاط]] و [[جدیت]] تمام فنِّ [[علم تفسیر]] را بیش از دیگر فنون دنبال نمود به‌گونه‌ای که او را به عنوان «المفسرین» یاد نموده‌اند. ابن فُرحون در کتاب «الدیباج المذهب»<ref>الدیباج المذهب، ص۱۷۴.</ref> درباره او می‌نویسد: {{عربی|"کان القاضی ابومحمد عبدالحق، فقیهاً عالماً بالتفسیر و الاحکام و الحدیث و الفقه و اللغه و الأدب"}} و [[ذهبی]] در کتاب [[سیر]] أعلام النبلاء<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۱۹، ص۵۸۷.</ref> می‌نویسد: {{عربی|"الامام العلامه المفسرین ابومحمد عبدالحق کان اماماً فی الفقه و فی التفسیر و فی العربیه، قویّ المشارکه، ذکیّاً فظناً مُدرکاً، من اوعیه العلم"}}. آری، بزرگ‌ترین دلیل بر [[عظمت]] علمی‌اش، آثار [[علمی]] بر جای مانده او در [[شعر]] و [[ادب]]، به‌ویژه همین تفسیر گرانقدر اوست. ابن عطیه [[شاگردان]] نامداری را [[تربیت]] نموده که [[حافظ ابوبکر محمد بن اشبیلی]] و [[حافظ ابوالقاسم عبدالرحمن بن محمد]] معروف به [[ابن حبیش]] از آن جمله‌اند.
«المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز»، نام [[تفسیری]] کهن و گرانسنگ است که مؤلف آن یکی از مشاهیر بزرگ [[قرن ششم هجری]] به نام [[قاضی]] [[ابومحمد بن عبدالحق بن عطیه اندلسی]] و [[مالکی]] [[مذهب]] است که در خانواده‌ای از [[اهل]] [[علم]] و تحقیق در سال ۴۸۱ ق در غرناطه [[اندلس]] [[چشم]] به [[جهان]] گشود و پس از تحصیلات مقدماتی نزد اساتید بزرگ زمانش به تحصیل [[فقه]] و [[حدیث]] و تفسیر پرداخت و در علم نحو و [[بلاغت]] و [[تاریخ]] از سرشناسان این [[فنون]] به حساب آمد. او در [[طلب]] [[دانش]] با [[نشاط]] و [[جدیت]] تمام فنِّ [[علم تفسیر]] را بیش از دیگر فنون دنبال نمود به‌گونه‌ای که او را به عنوان «المفسرین» یاد نموده‌اند. ابن فُرحون در کتاب «الدیباج المذهب»<ref>الدیباج المذهب، ص۱۷۴.</ref> درباره او می‌نویسد: {{عربی|"کان القاضی ابومحمد عبدالحق، فقیهاً عالماً بالتفسیر و الاحکام و الحدیث و الفقه و اللغه و الأدب"}} و [[ذهبی]] در کتاب [[سیر]] أعلام النبلاء<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۱۹، ص۵۸۷.</ref> می‌نویسد: {{عربی|"الامام العلامه المفسرین ابومحمد عبدالحق کان اماماً فی الفقه و فی التفسیر و فی العربیه، قویّ المشارکه، ذکیّاً فظناً مُدرکاً، من اوعیه العلم"}}. آری، بزرگ‌ترین دلیل بر [[عظمت]] علمی‌اش، آثار [[علمی]] بر جای مانده او در [[شعر]] و [[ادب]]، به‌ویژه همین تفسیر گرانقدر اوست. ابن عطیه [[شاگردان]] نامداری را [[تربیت]] نموده که [[حافظ ابوبکر محمد بن اشبیلی]] و [[حافظ ابوالقاسم عبدالرحمن بن محمد]] معروف به [[ابن حبیش]] از آن جمله‌اند.


خط ۴۲: خط ۳۹:
منابع ابن عطیه در تألیف این [[تفسیر]]، فراوان و گوناگون است. او به «[[تفسیر طبری]]» توجه فراوان داشته ولی [[روایات]] آن را با حذف [[سند]] ذکر نموده و در مواردی هم در [[مقام]] [[نقد]] آنها برآمده است. همچنین به تفسیر «[[شفاء الصدور (کتاب)|شفاء الصدور]]» از [[ابوبکر محمد بن حسن بن زیاد موصلی]] و «[[تفسیر مهدوی (کتاب)|تفسیر مهدوی]]» از [[ابوالعباس احمد بن عمار مهدوی]] و «[[تفسیر مکی (کتاب)|تفسیر مکی]]» از [[ابومحمد مکی بن ابی طالب قیسی]] و همچنین کتاب «[[الحجه فی علل القرءات السبع (کتاب)|الحجه فی علل القرءات السبع]]» از [[ابوعلی حسن بن احمد فارسی]] توجه و مراجعه فراوان همراه با نقد و بررسی داشته و در [[حدیث]] نیز «[[صحاح سته]]» را مورد استفاده فراوان قرار داده است.
منابع ابن عطیه در تألیف این [[تفسیر]]، فراوان و گوناگون است. او به «[[تفسیر طبری]]» توجه فراوان داشته ولی [[روایات]] آن را با حذف [[سند]] ذکر نموده و در مواردی هم در [[مقام]] [[نقد]] آنها برآمده است. همچنین به تفسیر «[[شفاء الصدور (کتاب)|شفاء الصدور]]» از [[ابوبکر محمد بن حسن بن زیاد موصلی]] و «[[تفسیر مهدوی (کتاب)|تفسیر مهدوی]]» از [[ابوالعباس احمد بن عمار مهدوی]] و «[[تفسیر مکی (کتاب)|تفسیر مکی]]» از [[ابومحمد مکی بن ابی طالب قیسی]] و همچنین کتاب «[[الحجه فی علل القرءات السبع (کتاب)|الحجه فی علل القرءات السبع]]» از [[ابوعلی حسن بن احمد فارسی]] توجه و مراجعه فراوان همراه با نقد و بررسی داشته و در [[حدیث]] نیز «[[صحاح سته]]» را مورد استفاده فراوان قرار داده است.


ابن عطیه در لغت و نحو نیز بیش از همه به [[معانی القرآن فراء و مجاز القرآن (کتاب)|معانی القرآن فراء و مجاز القرآن]] [[ابی عبیده معمر بن مثنی]] و العین [[خلیل بن احمد]] و الکتاب سیبویه و المقتضب مبرد مراجعه داشته است. با توجه به اینکه او [[مالکی]] [[مذهب]] است در [[علم فقه]] بیشتر به آثار [[فقهی]] مذهب مالکی مانند «المدوّنه» از [[سحنون بن سعید]] و در مسائل اختلافی به کتاب «[[الاشراف علی مذهب أهل العلم فی الاجتماع و الاختلاف (کتاب)|الاشراف علی مذهب أهل العلم فی الاجتماع و الاختلاف]]» از [[ابوبکر بن ابراهیم بن منذر نیشابوری]] استفاده نموده است. و مبنای مباحث [[کلامی]] او در تفسیر نیز بیشتر متأثر از آراء [[ابوالحسن اشعری]] و کتاب‌های [[ابوبکر باقلانی]] از جمله «التمهید» و غیر آن مثل «[[الارشاد]]» ابوالمعانی [[امام الحرمین جوینی]] است.
ابن عطیه در لغت و نحو نیز بیش از همه به [[معانی القرآن فراء]] و [[مجاز القرآن ابی عبیده معمر بن مثنی]] و العین [[خلیل بن احمد]] و الکتاب سیبویه و المقتضب مبرد مراجعه داشته است. با توجه به اینکه او [[مالکی]] [[مذهب]] است در [[علم فقه]] بیشتر به آثار [[فقهی]] مذهب مالکی مانند «المدوّنه» از [[سحنون بن سعید]] و در مسائل اختلافی به کتاب «[[الاشراف علی مذهب أهل العلم فی الاجتماع و الاختلاف (کتاب)|الاشراف علی مذهب أهل العلم فی الاجتماع و الاختلاف]]» از [[ابوبکر بن ابراهیم بن منذر نیشابوری]] استفاده نموده است. و مبنای مباحث [[کلامی]] او در تفسیر نیز بیشتر متأثر از آراء [[ابوالحسن اشعری]] و کتاب‌های [[ابوبکر باقلانی]] از جمله «التمهید» و غیر آن مثل «[[الارشاد]]» ابوالمعانی [[امام الحرمین جوینی]] است.


عمده ویژگی تفسیر ابن عطیه به «[[جامعیت]]» آن است. تفسیر او به عبارتی هم [[نقلی]] است و هم [[عقلی]]. و به سبب همین جامع بودن است که تفسیر او از جمله منابع [[مفسران]] بعد از خودش تاکنون بوده و می‌باشد. [[ابن جُزی کلبی غرناطی]] صاحب [[تفسیر]] «[[التسهیل لعلوم التنزیل (کتاب)|التسهیل لعلوم التنزیل]]» درباره این اثر می‌نویسد: کتاب ابن عطیه در تفسیر [[بهترین]] و معتدل‌ترین تألیف است؛ زیرا او نسبت به تألیف پیشینیان [[خود آگاهی]] داشته و آنها را خلاصه و پیرایش کرده است»، [[ابن خلدون]] در مقدمه‌اش<ref>تاریخ ابن‌خلدون، ج۱، ص۵۵۵.</ref> می‌نویسد: «ابن عطیه از متأخرین در [[مغرب]] است که همه [[تفاسیر]] گذشته را تلخیص نموده و آنچه را نزدیک به [[صحت]] و [[درستی]] بوده، [[گزینش]] کرده است».
عمده ویژگی تفسیر ابن عطیه به «[[جامعیت]]» آن است. تفسیر او به عبارتی هم [[نقلی]] است و هم [[عقلی]]. و به سبب همین جامع بودن است که تفسیر او از جمله منابع [[مفسران]] بعد از خودش تاکنون بوده و می‌باشد. [[ابن جُزی کلبی غرناطی]] صاحب [[تفسیر]] «[[التسهیل لعلوم التنزیل (کتاب)|التسهیل لعلوم التنزیل]]» درباره این اثر می‌نویسد: کتاب ابن عطیه در تفسیر [[بهترین]] و معتدل‌ترین تألیف است؛ زیرا او نسبت به تألیف پیشینیان [[خود آگاهی]] داشته و آنها را خلاصه و پیرایش کرده است»، [[ابن خلدون]] در مقدمه‌اش<ref>تاریخ ابن‌خلدون، ج۱، ص۵۵۵.</ref> می‌نویسد: «ابن عطیه از متأخرین در [[مغرب]] است که همه [[تفاسیر]] گذشته را تلخیص نموده و آنچه را نزدیک به [[صحت]] و [[درستی]] بوده، [[گزینش]] کرده است».


ابن عطیه در آغاز تفسیرش، مقدمه عالمانه‌ای در ده باب، ارائه نموده که گویای [[آگاهی]] او در فنِّ [[تفسیر قرآن]] است. این ابواب عبارتند از:
ابن عطیه در آغاز تفسیرش، مقدمه عالمانه‌ای در ده باب، ارائه نموده که گویای [[آگاهی]] او در فنِّ [[تفسیر قرآن]] است. این ابواب عبارتند از:
#باب [[فضل]] القرآن
# باب [[فضل]] القرآن
#باب فی فضل تفسیر القرآن
# باب فی فضل تفسیر القرآن
#باب مراتب المفسرین
# باب مراتب المفسرین
#باب [[نزول]] القرآن [[علی]] سبعه احرف
# باب [[نزول]] القرآن [[علی]] سبعه احرف
#باب جمع القرآن و شکله، نقطه و تحزیبه و تعشیره
# باب جمع القرآن و شکله، نقطه و تحزیبه و تعشیره
#باب الفاظ التی فی کتاب [[الله]] و اللغات العجم بها تعلق
# باب الفاظ التی فی کتاب [[الله]] و اللغات العجم بها تعلق
#باب فی الألفاظ التی یقتضی الایجاز استعمالها فی تفسیر الکتاب
# باب فی الألفاظ التی یقتضی الایجاز استعمالها فی تفسیر الکتاب
#باب فی تفسیر [[اسماء]] القرآن و ذکر السوره و الآیه
# باب فی تفسیر [[اسماء]] القرآن و ذکر السوره و الآیه
#باب القول فی الاستعاذه
# باب القول فی الاستعاذه
#نبذة مما قال العلماء فی [[اعجاز]] القرآن.
# نبذة مما قال العلماء فی [[اعجاز]] القرآن.
ابن عطیه علاوه بر روایاتی که از طریق [[صحابه]] و [[تابعین]] نقل می‌کند به ذکر [[روایات اهل بیت]]{{عم}} نیز میپردازد و نوعاً روایات اهل بیت را مقدم بر دیگران یاد می‌کند و نخستین [[روایت]] را درباره {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> از [[امام صادق]]{{ع}} نقل می‌کند با این عبارت: {{متن حدیث|رُوی عن جعفر بن محمد الصادق رضی الله عنه، أنه قال: البسمله تیجان السور}}. و روایت دوم را نیز از [[امام سجاد]]{{ع}} در این باره یادآور می‌شود. [[شیوه]] او در تفسیر، ابتدا ذکر [[روایات]] و سپس بررسی لغوی و نحوی و آنگاه نقل آراء مفسران پیش از خود با طول و تفصیل است و می‌‌توان گفت که این تفسیر در نقل آراء متعدد مفسران و ادیبان و [[فقیهان]]، در نوع خود منحصر به فرد است.
ابن عطیه علاوه بر روایاتی که از طریق [[صحابه]] و [[تابعین]] نقل می‌کند به ذکر [[روایات اهل بیت]] {{عم}} نیز میپردازد و نوعاً روایات اهل بیت را مقدم بر دیگران یاد می‌کند و نخستین [[روایت]] را درباره {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کند با این عبارت: {{متن حدیث|رُوی عن جعفر بن محمد الصادق رضی الله عنه، أنه قال: البسمله تیجان السور}}. و روایت دوم را نیز از [[امام سجاد]] {{ع}} در این باره یادآور می‌شود. [[شیوه]] او در تفسیر، ابتدا ذکر [[روایات]] و سپس بررسی لغوی و نحوی و آنگاه نقل آراء مفسران پیش از خود با طول و تفصیل است و می‌‌توان گفت که این تفسیر در نقل آراء متعدد مفسران و ادیبان و [[فقیهان]]، در نوع خود منحصر به فرد است.


بزرگ‌ترین امتیاز این اثر به «نکته‌پردازی‌های ادیبانه» و «نقل آراء گوناگون [[تفسیری]]، ادبی و [[فقهی]]» است. ابن [[عطیه]] هر چند متمایل به آراء علمای [[سلف]] و اقوال مختلف آنان است اما [[کوشش]] او بر آن است که در [[مقام]] اظهار نظر از حدّ [[اعتدال]] خارج نشود و متعصبانه به [[داوری]] ننشیند. به همین جهت، به‌گونه محافظه‌کارانه، در بیشتر مسائل اختلافی راه [[سکوت]] را بر می‌گزیند و نتیجه تحقیق را بر عهده خواننده وامی‌گذارد<ref>المحرر الوجیز، ابن عطیه اندلسی، تحقیق مجد مکی، بیروت، دار ابن حزم، بی‌تا.</ref>.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[ تفسیر المحرر الوجیز (مقاله)|مقاله « تفسیر المحرر الوجیز»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>
بزرگ‌ترین امتیاز این اثر به «نکته‌پردازی‌های ادیبانه» و «نقل آراء گوناگون [[تفسیری]]، ادبی و [[فقهی]]» است. ابن [[عطیه]] هر چند متمایل به آراء علمای [[سلف]] و اقوال مختلف آنان است اما [[کوشش]] او بر آن است که در [[مقام]] اظهار نظر از حدّ [[اعتدال]] خارج نشود و متعصبانه به [[داوری]] ننشیند. به همین جهت، به‌گونه محافظه‌کارانه، در بیشتر مسائل اختلافی راه [[سکوت]] را بر می‌گزیند و نتیجه تحقیق را بر عهده خواننده وامی‌گذارد<ref>المحرر الوجیز، ابن عطیه اندلسی، تحقیق مجد مکی، بیروت، دار ابن حزم، بی‌تا.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر المحرر الوجیز (مقاله)|مقاله «تفسیر المحرر الوجیز»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>


==فهرست کتاب==
== فهرست کتاب ==
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.


==درباره پدیدآورنده==
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
{{:ابن عطیه اندلسی}}
{{پدیدآورنده ساده
| پدیدآورنده کتاب = ابن عطیه اندلسی}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==دریافت متن ==
== دریافت متن ==
*[https://noorlib.ir/book/view/1397?viewType=pdf دریافت متن PDF کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتال نور]
* [https://noorlib.ir/book/view/1397?viewType=pdf دریافت متن PDF کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتال نور]
*[http://lib.eshia.ir/41716/1/2 دریافت متن دیجیتال کتاب از کتابخانه مدرسه فقاهت]
* [http://lib.eshia.ir/41716/1/2 دریافت متن دیجیتال کتاب از کتابخانه مدرسه فقاهت]
 
==پیوند به بیرون==
*[https://alefbalib.com/Metadata/407329/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%B1%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%AC%D9%8A%D8%B2-%D9%81%D9%89-%D8%AA%D9%81%D8%B3%D9%8A%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B2%D9%8A%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A1-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84-( کتابخانه مجازی الفبا]
*[https://library.tebyan.net/fa/110953/%D9%85%D8%AD%D8%B1%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%AC%DB%8C%D8%B2-%D9%81%DB%8C-%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D8%B2 کتابخانه دیجیتالی تبیان]


[[رده:کتاب]]
[[رده:کتاب]]
[[رده:منبع‌شناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]
[[رده:منبع‌شناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت به زبان عربی]]
[[رده:کتاب‌شناسی دانشنامه مجازی امامت و ولایت به زبان عربی]]
[[رده:کتاب‌های ابن عطیه اندلسی]]
[[رده:کتاب‌های ابن عطیه اندلسی]]
[[رده:آثار ابن عطیه اندلسی]]
[[رده:آثار ابن عطیه اندلسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت تک جلدی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۳۰۰]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشر‌شده در ۱۳۸۱]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت انتشارات مؤسسة الأعلمی للمطبوعات]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]
[[رده:کتاب‌های دارای فهرست]]
[[رده:کتاب‌های دارای فهرست]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن دیجیتال]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن دیجیتال]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن PDF]]
[[رده:کتاب‌های دارای متن PDF]]
۱۱۷٬۲۸۴

ویرایش