←منابع روایی شیعه
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
=== منابع روایی شیعه === | === منابع روایی شیعه === | ||
[[نصوص]] پیشین را از منابع [[کلامی]] [[امامیه]] [[نقل]] کردیم. این نصوص برگرفته از منابع معتبر [[روایی]] [[شیعه]] است که به صورت متواتر یا متظافر نقل شده‌اند. علاوه بر نصوص یاد شده، نصوص جلیّ دیگری نیز در منابع معتبر روایی شیعه نقل شده که نمونه‌هایی را در اینجا بازگو می‌کنیم اگر چه برخی از این نصوص، همان‌هاست که پیش از این از منابع کلامی بازگو کردیم. | [[نصوص]] پیشین را از منابع [[کلامی]] [[امامیه]] [[نقل]] کردیم. این نصوص برگرفته از منابع معتبر [[روایی]] [[شیعه]] است که به صورت متواتر یا متظافر نقل شده‌اند. علاوه بر نصوص یاد شده، نصوص جلیّ دیگری نیز در منابع معتبر روایی شیعه نقل شده که نمونه‌هایی را در اینجا بازگو می‌کنیم اگر چه برخی از این نصوص، همان‌هاست که پیش از این از منابع کلامی بازگو کردیم. | ||
# [[محدث]] [[کلینی]] در [[حدیثی]] | # [[محدث]] [[کلینی]] در [[حدیثی]] مسند از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده است که فرمود: وقتی [[ولایت علی]] {{ع}} نازل شد، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از [[اصحاب]] خود خواست که به علی {{ع}} به‌عنوان [[امیرمؤمنان]] [[سلام]] بگویند”<ref>الکافی، ج۱، ص۲۹۰، حدیث۶؛ اثبات الهداة، ج۴، ص۳، حدیث۵.</ref>. | ||
# وی در [[حدیث]] دیگری از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: “وقتی دوران [[نبوت]] [[رسول خدا]] {{صل}} به پایان رسید، [[خداوند]] به او [[وحی]] کرد که دوران [[پیامبری]] تو پایان یافته است. بنابراین [[میراث]] [[علم]] و [[آثار نبوت]] را به [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} بسپار، زیرا من میراث علم و نبوت را از [[ذریه]] تو [[قطع]] نخواهم کرد، همانگونه که در [[بیوت]] | # وی در [[حدیث]] دیگری از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: “وقتی دوران [[نبوت]] [[رسول خدا]] {{صل}} به پایان رسید، [[خداوند]] به او [[وحی]] کرد که دوران [[پیامبری]] تو پایان یافته است. بنابراین [[میراث]] [[علم]] و [[آثار نبوت]] را به [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} بسپار، زیرا من میراث علم و نبوت را از [[ذریه]] تو [[قطع]] نخواهم کرد، همانگونه که در [[بیوت]] پیامبران پیشین این گونه بود”<ref>الکافی، ج۱، ص۲۹۳، حدیث۲؛ اثبات الهداة، ج۵، ص۳، حدیث۶.</ref>. | ||
# وی در حدیث دیگری از امام باقر {{ع}} روایت کرده است که [[محمد بن حنفیه]] به [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} گفت: “تو میدانی که رسول خدا، [[وصیت]] و [[امامت]] پس از خود را به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و پس از او به [[حسن]] {{ع}} و پس از وی به [[حسین]] {{ع}} سپرد”<ref>الکافی، ج۱، ص۳۸۳؛ اثبات الهداة، ج۶، ص۳، حدیث۸.</ref>. | # وی در حدیث دیگری از امام باقر {{ع}} روایت کرده است که [[محمد بن حنفیه]] به [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} گفت: “تو میدانی که رسول خدا، [[وصیت]] و [[امامت]] پس از خود را به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و پس از او به [[حسن]] {{ع}} و پس از وی به [[حسین]] {{ع}} سپرد”<ref>الکافی، ج۱، ص۳۸۳؛ اثبات الهداة، ج۶، ص۳، حدیث۸.</ref>. | ||
# او در حدیث دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده است که خداوند در [[معراج]] به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: “ای [[محمد]]! چه کسی پس از تو پیشوای امتت خواهد بود؟ [[پیامبر]] فرمود: [[خدا]] داناتر است. خداوند فرمود: علی بن ابی طالب {{ع}} امیرمؤمنان و [[سید]] [[مسلمانان]]، و پیشوای روسپیدان است”<ref>الکافی، ج۱، ص۴۴۳، حدیث۱۳؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۱۴-۱۵، حدیث۵۱.</ref>. | # او در حدیث دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده است که خداوند در [[معراج]] به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: “ای [[محمد]]! چه کسی پس از تو پیشوای امتت خواهد بود؟ [[پیامبر]] فرمود: [[خدا]] داناتر است. خداوند فرمود: علی بن ابی طالب {{ع}} امیرمؤمنان و [[سید]] [[مسلمانان]]، و پیشوای روسپیدان است”<ref>الکافی، ج۱، ص۴۴۳، حدیث۱۳؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۱۴-۱۵، حدیث۵۱.</ref>. | ||
# وی در حدیث دیگری از امام باقر {{ع}} روایت کرده که پیامبر اکرم {{صل}} فرمود: “نخستین [[وصی]] [پیامبر] بر [[زمین]] هبةاللّه فرزند [[آدم]] {{ع}} بود، و هیچ پیامبری بدون وصی نبود، و علی بن ابی طالب {{ع}} هبةاللّه برای محمد {{صل}} است که [[وارث علم]] [[اوصیا]] و پیامبران پیشین است و بر پیشانی [[عرش]] [[ثبت]] شده است که [[علی]] {{ع}}، [[امیر مؤمنان]] است”<ref>الکافی، ج۱، ص۲۲۴، حدیث۲؛ اثبات الهداة، ج۲، ص۲۳، حدیث۸۳.</ref>. | # وی در حدیث دیگری از امام باقر {{ع}} روایت کرده که پیامبر اکرم {{صل}} فرمود: “نخستین [[وصی]] [پیامبر] بر [[زمین]] هبةاللّه فرزند [[آدم]] {{ع}} بود، و هیچ پیامبری بدون وصی نبود، و علی بن ابی طالب {{ع}} هبةاللّه برای محمد {{صل}} است که [[وارث علم]] [[اوصیا]] و پیامبران پیشین است و بر پیشانی [[عرش]] [[ثبت]] شده است که [[علی]] {{ع}}، [[امیر مؤمنان]] است”<ref>الکافی، ج۱، ص۲۲۴، حدیث۲؛ اثبات الهداة، ج۲، ص۲۳، حدیث۸۳.</ref>. | ||
# [[شیخ صدوق]] در [[حدیثی]] | # [[شیخ صدوق]] در [[حدیثی]] مسند از [[ابن عباس]] روایت کرده که شنیدم پیامبر {{صل}} به علی {{ع}} می‌فرمود: “ای علی! تو وصی من هستی. به امر پروردگارم تو را [[جانشین]] خود کردم، ای علی! تو پس از من مسائل مورد [[اختلاف]] امتم را برای آنان بیان می‌کنی، [[سخن]] تو سخن من، و امر تو امر من، و [[اطاعت]] از تو اطاعت از من، و اطاعت از من اطاعت از خداست، و [[معصیت]] تو معصیت من، و معصیت من [[معصیت خداوند]] بزرگ است”<ref>من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۹، حدیث۵۴۰۵؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۲۵-۲۶.</ref>. | ||
# [[شیخ صدوق]] در [[حدیثی]] | # [[شیخ صدوق]] در [[حدیثی]] مسند از بریدہ اسلمی [[روایت]] می‌کند که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: “علی {{ع}} [[امام]] هر مؤمنی پس از من است”<ref>عیون الاخبار الرضا، ج۲، ص۲۵۴، حدیث۲۶.</ref>. | ||
# شیخ صدوق در حدیثی مسند از پیامبر اکرم {{صل}} روایت کرده که فرمود: “ای [[مردم]]! [[علی]] [[خلیفه خدا]] و [[خلیفه]] من بر شما پس از من است. او [[امیر مؤمنان]] و [[بهترین]] [[اوصیا]] است. هر کس با او [[نزاع]] کند، با من نزاع کرده، و هر کس به او [[ظلم]] کند، به من ظلم کرده است”<ref>عیون الاخبار الرضا، ج۱، ص۶۳، حدیث۲۱۹.</ref>. | # شیخ صدوق در حدیثی مسند از پیامبر اکرم {{صل}} روایت کرده که فرمود: “ای [[مردم]]! [[علی]] [[خلیفه خدا]] و [[خلیفه]] من بر شما پس از من است. او [[امیر مؤمنان]] و [[بهترین]] [[اوصیا]] است. هر کس با او [[نزاع]] کند، با من نزاع کرده، و هر کس به او [[ظلم]] کند، به من ظلم کرده است”<ref>عیون الاخبار الرضا، ج۱، ص۶۳، حدیث۲۱۹.</ref>. | ||
# شیخ صدوق در حدیثی مسند از [[امام حسین]] {{ع}} روایت می‌کند که [[بریده]] به من گفت: “پیامبر {{صل}} به ما [[دستور]] داد که به پدرت به‌عنوان [[امیرمؤمنان]] [[سلام]] بگوییم”<ref>عیون الاخبار الرضا، ج۱، ص۷۳، حدیث۳۱۲؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۳، حدیث۱۲۴.</ref>. | # شیخ صدوق در حدیثی مسند از [[امام حسین]] {{ع}} روایت می‌کند که [[بریده]] به من گفت: “پیامبر {{صل}} به ما [[دستور]] داد که به پدرت به‌عنوان [[امیرمؤمنان]] [[سلام]] بگوییم”<ref>عیون الاخبار الرضا، ج۱، ص۷۳، حدیث۳۱۲؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۳، حدیث۱۲۴.</ref>. | ||
# شیخ صدوق به طور مسند از [[ابوسعید خدری]] روایت کرده است که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: “هر کس من ولی او هستم، علی {{ع}} ولی اوست، و هر کس من امام او هستم، علی {{ع}} امام اوست، و هر کس من [[نذیر]] او هستم، علی {{ع}} نذیر اوست، و هر کس من [[هادی]] او هستم، علی {{ع}} هادی اوست، و هر کس من وسیله او به سوی [[خدا]] هستم، علی {{ع}} وسیله او به سوی خداست و خدا میان او و دشمنش [[داوری]] می‌کند”<ref>معانی الأخبار، ج۱، ص۶۳، حدیث۱۲؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۷، حدیث۱۴۳.</ref>. | # شیخ صدوق به طور مسند از [[ابوسعید خدری]] روایت کرده است که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: “هر کس من ولی او هستم، علی {{ع}} ولی اوست، و هر کس من امام او هستم، علی {{ع}} امام اوست، و هر کس من [[نذیر]] او هستم، علی {{ع}} نذیر اوست، و هر کس من [[هادی]] او هستم، علی {{ع}} هادی اوست، و هر کس من وسیله او به سوی [[خدا]] هستم، علی {{ع}} وسیله او به سوی خداست و خدا میان او و دشمنش [[داوری]] می‌کند”<ref>معانی الأخبار، ج۱، ص۶۳، حدیث۱۲؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۷، حدیث۱۴۳.</ref>. | ||
# شیخ صدوق به طور مسند از ابوسعید خدری از [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره معنای [[آیه]] {{متن قرآن|وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ}}<ref>«و آنان را باز دارید، که آنان بازخواست خواهند شد» سوره صافات، آیه ۲۴.</ref> پرسید. پیامبر {{صل}} فرمود: “از [[ولایت علی]] {{ع}} سؤال خواهد شد، زیرا [[خداوند]] آنان را [[آگاه]] کرده بود که او [[جانشین پیامبر]] {{صل}} است”<ref>معانی الأخبار، ص۶۷، حدیث۷؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۸، حدیث۱۴۵.</ref>. | # شیخ صدوق به طور مسند از ابوسعید خدری از [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره معنای [[آیه]] {{متن قرآن|وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ}}<ref>«و آنان را باز دارید، که آنان بازخواست خواهند شد» سوره صافات، آیه ۲۴.</ref> پرسید. پیامبر {{صل}} فرمود: “از [[ولایت علی]] {{ع}} سؤال خواهد شد، زیرا [[خداوند]] آنان را [[آگاه]] کرده بود که او [[جانشین پیامبر]] {{صل}} است”<ref>معانی الأخبار، ص۶۷، حدیث۷؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۸، حدیث۱۴۵.</ref>. | ||
# [[شیخ صدوق]] به طور | # [[شیخ صدوق]] به طور مسند از [[ابن عباس]] [[روایت]] می‌کند که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: “خداوند یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر دارد. من [[برترین]] آنان هستم و هر [[پیامبری]] وصیّی دارد که به [[امر خداوند]] او را [[وصی]] خود قرار داده است، و [[وصیّ]] من [[علی بن ابی طالب]] {{ع}}، برترین آنان است”<ref>من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۸۰، حدیث۵۴۰۷؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۲۶، حدیث۹۵.</ref>. | ||
# شیخ صدوق در [[حدیثی]] مسند از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} روایت می‌کند که فرمود: روزی [[پیامبر اکرم]] {{صل}} درباره [[ماه رمضان]] [[سخنرانی]] کرد و از [[شهادت]] من در آن خبر داد و فرمود: “خداوند من و تو را آفرید، مرا برای [[نبوت]] برگزید و تو را برای [[امامت]]. هر کس، امامت تو را منکر شود، نبوت مرا منکر شده است، [[امر و نهی]] تو، [[امر]] [[نهی]] من است. تو [[حجت خدا]] بر [[خلق]] او، و [[امین]] بر سِرّ او، و [[خلیفه خدا]] بر [[بندگان]] اویی”<ref>عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۲۸۶، حدیث۵؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۲۹، حدیث۱۰۶.</ref>. | # شیخ صدوق در [[حدیثی]] مسند از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} روایت می‌کند که فرمود: روزی [[پیامبر اکرم]] {{صل}} درباره [[ماه رمضان]] [[سخنرانی]] کرد و از [[شهادت]] من در آن خبر داد و فرمود: “خداوند من و تو را آفرید، مرا برای [[نبوت]] برگزید و تو را برای [[امامت]]. هر کس، امامت تو را منکر شود، نبوت مرا منکر شده است، [[امر و نهی]] تو، [[امر]] [[نهی]] من است. تو [[حجت خدا]] بر [[خلق]] او، و [[امین]] بر سِرّ او، و [[خلیفه خدا]] بر [[بندگان]] اویی”<ref>عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۲۸۶، حدیث۵؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۲۹، حدیث۱۰۶.</ref>. | ||
# شیخ صدوق به طور مسند از [[عبایة بن ربعی]] [[نقل]] می‌کند که فردی از ابن عباس درباره علی بن ابی طالب {{ع}} پرسید. ابن عباس گفت: “از مردی پرسیدی که پس از پیامبر {{صل}} کسی [[برتر]] از او نیست. وی [[برادر]] [[دینی]] و [[پسر عموی پیامبر]]، وصی و [[جانشین]] او بر [[امت]] وی است”<ref>معانی الأخبار، ص۶۵، حدیث۱؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۶، حدیث۱۳۷.</ref>. ۱۵. وی به طور مسند از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده است که پیامبر {{صل}} به امسلمه فرمود: “ای امسلمه! بشنو و [[شاهد]] باش که این علی بن ابی طالب {{ع}} برادر من در [[دنیا]] و حامل لوای [[حمد]] در [[قیامت]]، وصی و جانشین من، [[سید]] [[مسلمانان]]، [[امام]] [[پرهیزگاران]]، پیشوای روسپیدان و [[قاتل]] [[ناکثین]]، [[قاسطین]] و [[مارقین]] است”<ref>معانی الأخبار، ص۲۰۴، حدیث۱؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۴۱، حدیث۱۵۷.</ref>. | # شیخ صدوق به طور مسند از [[عبایة بن ربعی]] [[نقل]] می‌کند که فردی از ابن عباس درباره علی بن ابی طالب {{ع}} پرسید. ابن عباس گفت: “از مردی پرسیدی که پس از پیامبر {{صل}} کسی [[برتر]] از او نیست. وی [[برادر]] [[دینی]] و [[پسر عموی پیامبر]]، وصی و [[جانشین]] او بر [[امت]] وی است”<ref>معانی الأخبار، ص۶۵، حدیث۱؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۶، حدیث۱۳۷.</ref>. ۱۵. وی به طور مسند از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده است که پیامبر {{صل}} به امسلمه فرمود: “ای امسلمه! بشنو و [[شاهد]] باش که این علی بن ابی طالب {{ع}} برادر من در [[دنیا]] و حامل لوای [[حمد]] در [[قیامت]]، وصی و جانشین من، [[سید]] [[مسلمانان]]، [[امام]] [[پرهیزگاران]]، پیشوای روسپیدان و [[قاتل]] [[ناکثین]]، [[قاسطین]] و [[مارقین]] است”<ref>معانی الأخبار، ص۲۰۴، حدیث۱؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۴۱، حدیث۱۵۷.</ref>. | ||
# همو به طور مسند از ابن عباس روایت می‌کند که [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: “علی بن [[ابی طالب]] {{ع}} [[امام امت]] من و [[جانشین]] من است و [[قائم]] [[منتظر]] [[مهدی]] {{ع}} از [[فرزندان]] اوست”<ref>کمال الدین، ص۲۲۸، حدیث۷؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۴۴، حدیث۱۶۵.</ref>. | # همو به طور مسند از ابن عباس روایت می‌کند که [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: “علی بن [[ابی طالب]] {{ع}} [[امام امت]] من و [[جانشین]] من است و [[قائم]] [[منتظر]] [[مهدی]] {{ع}} از [[فرزندان]] اوست”<ref>کمال الدین، ص۲۲۸، حدیث۷؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۴۴، حدیث۱۶۵.</ref>. | ||
# همو در [[حدیثی]] | # همو در [[حدیثی]] مسند از [[ابن عباس]] [[روایت]] کرده است که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: “علی [[سید]] [[اوصیاء]] و [[وصی]] سید [[انبیا]] است؛ [[علی]] {{ع}}، [[امیرمؤمنان]] و پیشوای روسپیدان و [[امام]] [[مسلمانان]] است. [[خداوند]]، [[ایمان]] کسی را جز به [[ولایت]] و [[اطاعت]] او نمی‌پذیرد”<ref>الامالی، ص۶۱، حدیث۲۰؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۳، حدیث۲۱۵.</ref>. | ||
# همو به طور مسند از [[سلمان فارسی]] روایت می‌کند که گفت: “از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} پرسیدیم [[وصیّ]] تو چه کسی است؟ زیرا خداوند هیچ [[پیامبری]] را [[مبعوث]] نکرد مگر اینکه فردی از امتش وصیّ او بود”. پیامبر فرمود: “آیا میدانی وصیّ [[موسی]] چه کسی بود؟ ” گفتم: “یوشع بن نون”. فرمود: “میدانی چرا او را وصیّ خود قرار داد؟ ” گفتم: “خدا و پیامبرش داناترند”. فرمود: “چون او [[داناترین]] امتش بود و وصیّ من داناترین امتم [[علی بن ابیطالب]] {{ع}} است”<ref>الامالی، ص۶۳، حدیث۲۵؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۳- ۵۴، حدیث۲۱۷.</ref>. | # همو به طور مسند از [[سلمان فارسی]] روایت می‌کند که گفت: “از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} پرسیدیم [[وصیّ]] تو چه کسی است؟ زیرا خداوند هیچ [[پیامبری]] را [[مبعوث]] نکرد مگر اینکه فردی از امتش وصیّ او بود”. پیامبر فرمود: “آیا میدانی وصیّ [[موسی]] چه کسی بود؟ ” گفتم: “یوشع بن نون”. فرمود: “میدانی چرا او را وصیّ خود قرار داد؟ ” گفتم: “خدا و پیامبرش داناترند”. فرمود: “چون او [[داناترین]] امتش بود و وصیّ من داناترین امتم [[علی بن ابیطالب]] {{ع}} است”<ref>الامالی، ص۶۳، حدیث۲۵؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۳- ۵۴، حدیث۲۱۷.</ref>. | ||
# ایشان در حدیثی مسند از [[امیر المؤمنین]] {{ع}} روایت کرده است که فرمود: مردی نزد من آمد و گفت: “ای [[ابوالحسن]]! تو ادعا می‌کنی که امیر المؤمنین {{ع}} هستی. چه کسی تو را امیر المؤمنین قرار داده است؟ ” گفتم: “خدای بزرگ، مرا [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} قرار داده است”. آن مرد نزد پیامبر {{صل}} رفت و گفت: “ای [[رسول خدا]]! آیا علی در اینکه می‌گوید [[خدا]] او را امیر المؤمنین {{ع}} قرار داده است، راست می‌گوید؟ ” پیامبر از سخن وی به [[خشم]] آمد و فرمود: “علی {{ع}} به [[ولایت الهی]] که از بالای [[عرش]] خود برای او مقرر کرده، [[امیر مؤمنان]] است، و خداوند، [[فرشتگان]] را [[گواه]] گرفته که علی [[خلیفه]] و [[حجت خدا]] و امام مسلمانان است. اطاعت از او مقرون به [[اطاعت از خدا]]، و [[نافرمانی]] او مقرون به نافرمانی خداست. هر کس [[امامت]] او را [[انکار]] کند، [[نبوت]] مرا انکار کرده است”<ref>الامالی، ص۱۵۶، حدیث۱۵۰؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۹، حدیث۰۲۴۹</ref>. | # ایشان در حدیثی مسند از [[امیر المؤمنین]] {{ع}} روایت کرده است که فرمود: مردی نزد من آمد و گفت: “ای [[ابوالحسن]]! تو ادعا می‌کنی که امیر المؤمنین {{ع}} هستی. چه کسی تو را امیر المؤمنین قرار داده است؟ ” گفتم: “خدای بزرگ، مرا [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} قرار داده است”. آن مرد نزد پیامبر {{صل}} رفت و گفت: “ای [[رسول خدا]]! آیا علی در اینکه می‌گوید [[خدا]] او را امیر المؤمنین {{ع}} قرار داده است، راست می‌گوید؟ ” پیامبر از سخن وی به [[خشم]] آمد و فرمود: “علی {{ع}} به [[ولایت الهی]] که از بالای [[عرش]] خود برای او مقرر کرده، [[امیر مؤمنان]] است، و خداوند، [[فرشتگان]] را [[گواه]] گرفته که علی [[خلیفه]] و [[حجت خدا]] و امام مسلمانان است. اطاعت از او مقرون به [[اطاعت از خدا]]، و [[نافرمانی]] او مقرون به نافرمانی خداست. هر کس [[امامت]] او را [[انکار]] کند، [[نبوت]] مرا انکار کرده است”<ref>الامالی، ص۱۵۶، حدیث۱۵۰؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۹، حدیث۰۲۴۹</ref>. | ||
# وی در [[حدیثی]] | # وی در [[حدیثی]] مسند از [[رسول اکرم]] {{صل}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: “علی بن [[ابی طالب]] {{ع}} [[سید]] [[مردم]] پس از من، پیشوای روسپیدان و [[امام]] [[اهل]] [[زمین]] است”<ref>الامالی، ص۲۵۰، حدیث۲۷۶؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۹- ۶۰، حدیث۲۵۲.</ref>. | ||
# [[شیخ صدوق]] در حدیثی مسند از [[حذیفة بن أسید غفاری]] روایت کرده است که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: “ای [[حذیفه]] بهدرستی که [[حجت خدا]] بر تو پس از من، [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} است. ای حذیفه از [[علی]] جدا نشو و با او [[مخالفت]] مکن. ای حذیفه! علی از من است و من از علی هستم. هر کس او را به [[خشم]] آورد، مرا به خشم آورده و هر کس او را [[راضی]] کند مرا راضی کرده است”<ref>الامالی، ص۲۵۶، حدیث۲۸۳؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۶۰- ۶۱، حدیث۰۲۵۵</ref>. او در [[حدیث]] دیگری از [[امام حسین]] {{ع}} روایت می‌کند که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: “علی بن ابی طالب {{ع}} [[خلیفه خدا]] و [[خلیفه]] من، و حجت خدا و [[حجت]] من، باب [[خدا]] و باب من، صفیّ خدا و صفیّ من، [[حبیب خدا]] و [[حبیب]] من، [[خلیل]] خدا و خلیل من است سخن او، [[سخن]] من، [[فرمان]] وی فرمان من، [[دوست]] او، دوست من، [[دشمن]] وی، دشمن من است، او بزرگ [[اوصیا]] و [[برترین]] [[امت]] من است”<ref>الامالی، ص۲۷۱، حدیث۲۹۹؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۶۱، حدیث۰۲۵۶</ref>. | # [[شیخ صدوق]] در حدیثی مسند از [[حذیفة بن أسید غفاری]] روایت کرده است که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: “ای [[حذیفه]] بهدرستی که [[حجت خدا]] بر تو پس از من، [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} است. ای حذیفه از [[علی]] جدا نشو و با او [[مخالفت]] مکن. ای حذیفه! علی از من است و من از علی هستم. هر کس او را به [[خشم]] آورد، مرا به خشم آورده و هر کس او را [[راضی]] کند مرا راضی کرده است”<ref>الامالی، ص۲۵۶، حدیث۲۸۳؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۶۰- ۶۱، حدیث۰۲۵۵</ref>. او در [[حدیث]] دیگری از [[امام حسین]] {{ع}} روایت می‌کند که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: “علی بن ابی طالب {{ع}} [[خلیفه خدا]] و [[خلیفه]] من، و حجت خدا و [[حجت]] من، باب [[خدا]] و باب من، صفیّ خدا و صفیّ من، [[حبیب خدا]] و [[حبیب]] من، [[خلیل]] خدا و خلیل من است سخن او، [[سخن]] من، [[فرمان]] وی فرمان من، [[دوست]] او، دوست من، [[دشمن]] وی، دشمن من است، او بزرگ [[اوصیا]] و [[برترین]] [[امت]] من است”<ref>الامالی، ص۲۷۱، حدیث۲۹۹؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۶۱، حدیث۰۲۵۶</ref>. | ||
# وی در حدیث دیگری از [[امامان اهل بیت]] {{عم}} روایت کرده است که روزی پیامبر {{صل}} به [[اصحاب]] خود فرمود: “ای [[یاران]] من! [[خدای بزرگ]] شما را به [[ولایت]] علی بن ابی طالب {{ع}} و [[پیروی]] از او فرمان می‌دهد. او ولی و [[رهبر]] شما پس از من است، با او مخالفت نکیند که [[کافر]] می‌شوید و از وی جدا نشوید که [[گمراه]] می‌شوید. خدای بزرگ علی {{ع}} را معیار [[ایمان]] و [[نفاق]] قرار داده است. هر کس او را دوست بدارد [[مؤمن]]، وهر کس او را دشمن بدارد [[منافق]] است. خدای بزرگ، علی {{ع}} را [[وصی]] من و نشانه [[هدایت]] پس از من قرار داده است”<ref>الامالی، ص۳۵۹، حدیث۴۴۳؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۶۲، حدیث۰۲۵۹</ref>. | # وی در حدیث دیگری از [[امامان اهل بیت]] {{عم}} روایت کرده است که روزی پیامبر {{صل}} به [[اصحاب]] خود فرمود: “ای [[یاران]] من! [[خدای بزرگ]] شما را به [[ولایت]] علی بن ابی طالب {{ع}} و [[پیروی]] از او فرمان می‌دهد. او ولی و [[رهبر]] شما پس از من است، با او مخالفت نکیند که [[کافر]] می‌شوید و از وی جدا نشوید که [[گمراه]] می‌شوید. خدای بزرگ علی {{ع}} را معیار [[ایمان]] و [[نفاق]] قرار داده است. هر کس او را دوست بدارد [[مؤمن]]، وهر کس او را دشمن بدارد [[منافق]] است. خدای بزرگ، علی {{ع}} را [[وصی]] من و نشانه [[هدایت]] پس از من قرار داده است”<ref>الامالی، ص۳۵۹، حدیث۴۴۳؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۶۲، حدیث۰۲۵۹</ref>. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
# وی در [[حدیث]] دیگری از [[ابوذر]] [[روایت]] کرده است که روزی در [[مسجد قبا]] در محضر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بودیم؛ [[حضرت]] فرمود: “مردی از این در وارد می‌شود که او [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و [[پیشوای مسلمانان]] است. در این هنگام [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} وارد شد. [[پیامبر]] {{صل}} به او اشاره کرد و فرمود: “این، [[امام]] شما پس از من است. [[اطاعت]] از او اطاعت از من، و [[نافرمانی]] از او نافرمانی از من است، و نافرمانی از من نافرمانی از خداست”<ref>الامالی، ص۶۳۴، حدیث۸۵۰؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۷۳، حدیث۲۹۱.</ref>. | # وی در [[حدیث]] دیگری از [[ابوذر]] [[روایت]] کرده است که روزی در [[مسجد قبا]] در محضر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بودیم؛ [[حضرت]] فرمود: “مردی از این در وارد می‌شود که او [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و [[پیشوای مسلمانان]] است. در این هنگام [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} وارد شد. [[پیامبر]] {{صل}} به او اشاره کرد و فرمود: “این، [[امام]] شما پس از من است. [[اطاعت]] از او اطاعت از من، و [[نافرمانی]] از او نافرمانی از من است، و نافرمانی از من نافرمانی از خداست”<ref>الامالی، ص۶۳۴، حدیث۸۵۰؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۷۳، حدیث۲۹۱.</ref>. | ||
# او در حدیث دیگری از [[عبداللّه بن عمر]] روایت می‌کند که پیامبر {{صل}} به [[علی]] {{ع}} فرمود: “تو [[برادر]] و [[وزیر]] و [[جانشین]] من در میان خاندانم هستی”<ref>التوحید، ص۳۱۱، حدیث۲؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۸۳، حدیث۳۳۳.</ref>. | # او در حدیث دیگری از [[عبداللّه بن عمر]] روایت می‌کند که پیامبر {{صل}} به [[علی]] {{ع}} فرمود: “تو [[برادر]] و [[وزیر]] و [[جانشین]] من در میان خاندانم هستی”<ref>التوحید، ص۳۱۱، حدیث۲؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۸۳، حدیث۳۳۳.</ref>. | ||
# [[شیخ طوسی]] در [[حدیثی]] | # [[شیخ طوسی]] در [[حدیثی]] مسند از امیرالمؤمنین {{ع}} روایت کرده است که پیامبر {{صل}} فرمود: “تو [[وصیّ]] من در انجام وعدههایم و [[امام امت]] من و قیامکننده به [[قسط]] در میان [[پیروان]] من هستی”<ref>الامالی، ص۱۹۴، حدیث۳۲۹؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۱۰۰، حدیث۳۹۰.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۱۰۴-۱۱۱.</ref> | ||
=== [[منابع روایی اهل سنت]] === | === [[منابع روایی اهل سنت]] === | ||