←فلسفه امامت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
امام امیرالمومنین {{ع}} درباره فلسفه امامت چنین می‌فرماید: [[هدایت الهی]] از طریق [[رهبران]] شایسته‌ای که [[خدا]] آنان را برای [[هدایت]] بندگانش [[برگزیده]]، [[سنّت]] همیشگی [[خداوند]] در مورد آن دسته از [[آفریدگان]] خویش بوده است که از [[اندیشه]] و [[دانش]] بهره‌مند و به [[اراده]] و [[اختیار]] مسلّحشان ساخته است. | امام امیرالمومنین {{ع}} درباره فلسفه امامت چنین می‌فرماید: [[هدایت الهی]] از طریق [[رهبران]] شایسته‌ای که [[خدا]] آنان را برای [[هدایت]] بندگانش [[برگزیده]]، [[سنّت]] همیشگی [[خداوند]] در مورد آن دسته از [[آفریدگان]] خویش بوده است که از [[اندیشه]] و [[دانش]] بهره‌مند و به [[اراده]] و [[اختیار]] مسلّحشان ساخته است. | ||
این [[سنّت الهی]] برای [[بشر]] با [[گزینش]] [[حضرت آدم]] به عنوان برگزیده‌ترین آفریده‌های او، آغاز می‌گردد: "... خداوند او [آدم] را پس از [[توبه]] از [[بهشت]] به [[زمین]] فرستاد تا با | این [[سنّت الهی]] برای [[بشر]] با [[گزینش]] [[حضرت آدم]] به عنوان برگزیده‌ترین آفریده‌های او، آغاز می‌گردد: "... خداوند او [آدم] را پس از [[توبه]] از [[بهشت]] به [[زمین]] فرستاد تا با نسل خود زمین را آباد سازد و بدین وسیله [[حجت]] را بر [[بندگان]] تمام کرد. پس از [[مرگ]] حضرت آدم، زمین را خالی از [[حجّت]] نگذاشت و میان [[فرزندان]] آن حضرت و [[شناسایی]] خود پیوندی برقرار کرد. حجّت‌ها و دلیل‌های خود را قرن به قرن بر زبان پیامبران برگزیده و [[حاملان رسالت]] خویش برای آنان اقامه نمود... ذریّه [[پاک]] آنها را در بهترین جایگاه به ودیعه نهاد، و در بهترین مکان مستقر ساخت از صلب کریمانه پدران به رحم‌های پاک مادران منتقل نمود... و [[پیامبر]] ما [[حضرت محمد]] {{صل}} را به عنوان [[آخرین پیامبر]] از اصیل‌ترین و عزیزترین [[خاندان‌ها]] و از همان درختی که [[پیامبران]] و امینان درگاه خود را [[آفریده]] بود، به وجود آورد". | ||
[[امام]] {{ع}} [[زهد]] و [[شجاعت]] و [[تواضع]] و [[فروتنی]] پیامبران و [[نظارت]] [[الهی]] بر آنان و [[تربیت]] آنها به وسیله [[آزمایش]] و گرفتاری و [[اذیت]] و آزاری را که در [[راه خدا]] دیدند، به تصویر کشیده و به بیان [[وظایف]] آنان پرداخته است وظایف و مسئولیت‌هایی که در [[تبلیغ]] و [[دعوت]] به سوی خدا و مژده و [[بیم]] دادن و اقامه حکم [[الهی]] در زمین و هدایت و [[ارشاد]] [[مردم]] با [[رهایی]] آنان از بند [[جهل]] و [[گمراهی]] و [[مبارزه]] با دشمنان خدا تجسّم داشت. | [[امام]] {{ع}} [[زهد]] و [[شجاعت]] و [[تواضع]] و [[فروتنی]] پیامبران و [[نظارت]] [[الهی]] بر آنان و [[تربیت]] آنها به وسیله [[آزمایش]] و گرفتاری و [[اذیت]] و آزاری را که در [[راه خدا]] دیدند، به تصویر کشیده و به بیان [[وظایف]] آنان پرداخته است وظایف و مسئولیت‌هایی که در [[تبلیغ]] و [[دعوت]] به سوی خدا و مژده و [[بیم]] دادن و اقامه حکم [[الهی]] در زمین و هدایت و [[ارشاد]] [[مردم]] با [[رهایی]] آنان از بند [[جهل]] و [[گمراهی]] و [[مبارزه]] با دشمنان خدا تجسّم داشت. | ||