←ضرورت عقلی وجود امام مهدی
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
|||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام مهدی | | موضوع مرتبط = وجود امام مهدی | ||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[پیروان]] همۀ [[ادیان]] معتقدند در عصری سرشار از [[بیدادگری]] و [[تباهی]]، منجی موعود [[ظهور]] می‌کند و [[جهان]] را به [[صلاح]] می‌آورد. [[مسلمانان]] نیز از همان آغاز به ظهور منجی [[جهان]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[معتقد]] بوده و [[احادیث]] بسیاری مربوط به ایشان از [[شیعه]] و [[سنی]] [[نقل]] شده است. | |||
دانشمندان [[امامیه]] [[ضرورت وجود امام]] زمان {{ع}} را همانند [[ضرورت نبوت]] می‌دانند تا [[جامعۀ انسانی]] بی معلم و مربی نشود و [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]] {{صل}} بی [[مفسر]] نمانَد، چراکه اگر [[زمین]] از [[حجت خدا]] بی نصیب گردد، وصول [[فیض الهی]] به زمینیان پایان می‌پذیرد و هر چه در [[زمین]] است از میان می‌رود. [[امام زمان]] {{ع}} با داشتن مقام ولایت باطنی و [[وساطت فیض]]، [[صاحب]] [[شب قدر]] در روزگار ما است که [[فرشتگان]] در شب قدرِ هر سال بر [[قلب]] [[مبارک]] آن جناب نازل می‌شوند و تقدیرات یکساله را نزد وی می‌آورند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۶۳-۶۵.</ref>. | |||
==[[ضرورت | == ضرورت عقلی وجود امام مهدی == | ||
{{اصلی|اثبات عقلی وجود امام مهدی}} | |||
از نظرگاه [[فلسفی]]، [[جهان]] بر مبنای دو اصل [[حکمت]] و [[عدل]] برپاست و آفرینندۀ [[جهان]]، [[حکیم]] و [[عادل]] است. بر منبای اصل [[حکمت]]، [[عبث]] و [[بیهودگی]] در [[آفرینش جهان]] و [[انسان]] راه ندارد و بر مبنای اصل [[عدل]]، همان‌گونه که [[آفرینش جهان]] باید بر اساس [[عدل]] باشد، زمینۀ [[برپایی عدل]] در [[جامعۀ بشر]] نیز باید فراهم شود و ازآنجا که [[بشر]] از [[اختیار]] و [[اراده]] برخوردار است باید وسائل و مقدماتی که [[بشر]] برای [[برپایی عدل]] در [[زندگی]] خود بدان [[نیازمند]] است از سوی [[خدای متعال]] برای وی فراهم گردد. | |||
در مورد [[سرنوشت]] [[جامعۀ بشر]]، اصل [[حکمت]] اقتضا دارد که این [[جامعه]]، سرنوشتی [[پاک]] و [[زیبا]] و خوب و سراسر [[فضیلت]] و [[نیکی]] باشد وگرنه سؤالی که [[قرآن کریم]] -از زبان [[ملائکه]] که جلوه‌های [[عقل]] کاملند- دربارۀ [[آفرینش انسان]] مطرح کرده است، بی‌پاسخ خواهد ماند. آنجا که پرسیدند: {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم، گفتند: آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد در حالی که ما تو را با سپاس، به پاکی می‌ستاییم و تو را پاک می‌شمریم فرمود: من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref>. | |||
پاسخ این سؤال [[عقلی]] که به وسیله مظاهر [[عقل]] [[جهان آفرینش]]، پیش از [[آفرینش انسان]] مطرح شد، همان [[سرنوشت]] [[زیبا]] و سراسر [[فضیلت]] و [[نیکی]] [[جامعۀ بشر]] است که در جملۀ {{متن قرآن|إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ}} نهفته است. | |||
نقش [[آفرینش]] زدن به دشت پر از خار و خاشاک و درنده و کشنده [[جامعۀ بشر]]، آن هنگام صورتی عقل‌پسند و حکیمانه می‌یابد که سرانجام به باغ فضیلتی تبدیل گردد که سراسرش [[نیکی]] و [[پاکی]] و خرّمی و صفا و [[عدل]] و [[تقوی]] باشد. و اصل [[عدل]] نیز اقتضا می‌کند بشریتی که خواهان [[عدل و داد]] و [[فضیلت]] است از امکانات لازم برای [[برقراری عدل]] و [[فضیلت]] برخوردار شود و با توجه به اینکه [[انسان]] از یکسو، در معرض [[پیروی]] از [[هوای نفس]] است و از سویی، در معرض [[خطا]] و [[جهل]] به [[موازین]] [[عدل]] است، بدیهی‌ترین امکانات لازم برای چنین خواسته‌ای، [[قانون]] [[عدل]] [[استوار]] و [[رهبر]] [[عادل]] [[خطاناپذیر]] است. | |||
هرگونه خلل و [[انحرافی]] که در این دو عنصر راه یابد، به معنای بسته شدن راه دستیابی [[بشر]] به عدل کامل و [[فضیلت]] است که با [[حکم عقل]]، به [[ضرورت]] [[تمکین]] [[بشر]] از دستیابی به [[عدل]] و [[فضیلت]]، سازگار نیست. | |||
بدین ترتیب از دیدگاه [[فلسفی]] و بر مبنای اصل [[حکمت]] و [[عدل]]، [[ضرورت]] دارد [[سرنوشت]] [[جامعۀ بشر]] به جامعه‌ای بیانجامد که در آن، [[عدل]] و [[فضیلت]] فراگیر است و [[انسان‌ها]] با استفاده از رهنمودهای [[الهی]] و با [[رهبری]] معصومی [[عادل]]، به سوی عالی‌ترین مراتب کمال و [[فضیلت]] راه پیدا کنند. این نتیجه [[فلسفی]]، با آنچه [[شیعیان]] [[اثنی عشری]] در مورد سرانجام [[جامعۀ بشر]] و رهبری امام [[معصوم]] معتقدند، کاملاً همسان و مطابق است<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص ۹۳-۹۵.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11144.jpg|22px]] [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|'''نگاهی به رسالت و امامت''']] | |||
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام مهدی]] | ||