علم دینی معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[احادیث]] [[روایت]] شده از [[پیامبر خاتم]] و [[خاندان]] او، [[امامان از اهل بیت]]{{عم}} را [[وارثان]] علوم نبوی در مباحث [[قرآنی]] و حدیثی معرفی می‌کنند. از این روایات می‌توان [[استنباط]] کرد که آنان [[مرجع دینی]] [[مردم]] در [[اصول دین]] و [[مباحث اعتقادی]] نیز بوده‌اند؛ زیرا این [[دانش]]، بخشی از [[علوم قرآن]] و حدیث است. البته بخشی از این دانش، [[آموختن]] مهارت مناظره است که روایات نشان می‌دهد ائمه{{عم}} در این بخش نیز از تأییدات ویژه الهی برخوردار بوده‌اند. در روایات متعددی، تأکید شده است که ائمه{{ع}} از «[[فصل الخطاب]]» برخوردار بوده‌اند. فصل الخطاب، دانش و مهارتی است که [[حق]] را از [[باطل]] جدا کرده، مخاطب را قانع کرده و سخن نهایی و پایان دهنده گفت و گو به شمار می‌آید.

در روایات متعددی این مضمون نقل شده است که علوم تمام [[پیامبران]] به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} منتقل شده و این علوم از آن حضرت به [[امیرالمؤمنین]] و سپس نسل به نسل به [[امامان]] پس از ایشان منتقل شده است. محدوده [[یقینی]] این علوم، علوم دینی پیامبران گذشته است. [[وظیفه]] اصلی پیامبران چنین اقتضایی دارد، هر چند ممکن است دانش‌های بشری نیز در ضمن آن باشد<ref>[[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه (پایان‌نامه)|قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه]]، فصل اول.</ref>.