محمد بن عبدالرزاق طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حاکم]] توس و از والیان [[سلسله]] سامانیان محسوب می‌شد که بعد از [[غلبه]] بر صفاریان، [[حکومت]] [[خراسان]] را در دست گرفت و [[شهر]] بخارا را مقر خویش قرار داد. این [[ایرانی]] نژاد که فردوسی در شاهنامه خود با [[احترام]] زیاد از وی یاد کرده است، از زمره اولین عمران‌گران [[مشهد]] [[علی بن موسی الرضا]] {{ع}} بوده است. وی به سفارش [[ابو منصور عبد الرزاق توسی]]، برای مشکل گشایی به بارگاه منور [[امام رضا]] {{ع}} مشرف گردید. ابیوردی در این خصوص می‌گوید: «من به مشهد رفتم و نزد [[حرم امام رضا]] {{ع}}[[دعا]] کردم تا [[خداوند]] [[فرزندی]] به من بدهد. پس از آن، خداوند فرزند پسری به من [[عنایت]] کرد. به نزد ابو منصور عبدالرزاق توسی آمدم و او را از [[استجابت]] دعای خود [[آگاه]] کردم و گفتم خداوند دعایم را در این بقعه استجابت کرد و مرا [[اکرام]] فرمود»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۶۸۶ و ۶۸۷.</ref>.

[[شیخ صدوق]] حکایاتی درباره ارادت آن [[امیر]] به مشهد علی بن موسی الرضا {{ع}} نقل کرده است که نشان می‌دهد ابو منصور از زمره ارادتمندان [[حضرت رضا]] {{ع}} و حامی [[زائران]] [[حرم]] ایشان بوده است<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۵.</ref>.