سید محمد محروق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سید محمد محروق در تراجم و رجال]] - [[سید محمد محروق در تاریخ اسلامی]] - [[سید محمد محروق در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
در روزهایی که [[امام رضا]]{{ع}} در [[نیشابور]] اقامت داشتند، روزی به [[زیارت]]، آرامگاه امامزاده سید محمّد محروق که از [[نوادگان]] [[امام سجاد]]{{ع}} بود، رفتند. [[حاکم نیشابوری]] می‌نویسد: «[[حضرت رضا]]{{ع}} فرمودند: یکی از [[خاندان]] ما اینجا مدفون است، به زیارت ایشان می‌رویم و آن‌گاه [[سلطان]] محمّد محرزق در تلاجرد تشریف بردند و آن [[روضه]] مقدّسه را زیارت کردند»<ref>به نقل از: تاریخ نیشابور.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۱۳.</ref>
در روزهایی که [[امام رضا]] {{ع}} در [[نیشابور]] اقامت داشتند، روزی به [[زیارت]]، آرامگاه امامزاده سید محمّد محروق که از [[نوادگان]] [[امام سجاد]] {{ع}} بود، رفتند. [[حاکم نیشابوری]] می‌نویسد: «[[حضرت رضا]] {{ع}} فرمودند: یکی از [[خاندان]] ما اینجا مدفون است، به زیارت ایشان می‌رویم و آن‌گاه [[سلطان]] محمّد محرزق در تلاجرد تشریف بردند و آن [[روضه]] مقدّسه را زیارت کردند»<ref>به نقل از: تاریخ نیشابور.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۱۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۲: خط ۱۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:سید محمد محروق]]
[[رده:امامزادگان]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۶

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

در روزهایی که امام رضا (ع) در نیشابور اقامت داشتند، روزی به زیارت، آرامگاه امامزاده سید محمّد محروق که از نوادگان امام سجاد (ع) بود، رفتند. حاکم نیشابوری می‌نویسد: «حضرت رضا (ع) فرمودند: یکی از خاندان ما اینجا مدفون است، به زیارت ایشان می‌رویم و آن‌گاه سلطان محمّد محرزق در تلاجرد تشریف بردند و آن روضه مقدّسه را زیارت کردند»[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. به نقل از: تاریخ نیشابور.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص ۴۱۳.