نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = امام علی

| عنوان مدخل =  

| مداخل مرتبط =  

| پرسش مرتبط  =  

'''نهج البلاغه''' گزیده سخنان [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} است که [[سید رضی]] در [[رجب]] سال ۴۰۰ قمری آن را تدوین کرده است. ایشان نهج البلاغه را در سه فصل [[خطبه‌ها]]، [[نامه‌ها]] و حکمت‌ها تدوین کرد. نهج البلاغه پس از تدوین تا به امروز کانون توجه دانشمندان و اندیشمندان قرار گرفته است. برخی از [[ویژگی‌های نهج البلاغه]] عبارت‌اند از: گستره وسیع موضوعی؛ جامعیت و جاودانگی.

== مقدمه ==

نهج البلاغه گزیده سخنان [[امام علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} است که [[شریف رضی]] در [[رجب]] سال ۴۰۰ قمری آن را تدوین کرده است. [[سیدرضی]] علت تدوین نهج البلاغه را پس از نوشتن کتابی در [[فضایل]] امیرالمؤمنین {{ع}} به‌نام [[خصائص الائمة (کتاب)|خصائص الائمة]]، درخواست جمعی از [[دوستان]] و اهل [[علم]] بیان می‌کند؛ تدوین کتابی که گزیده سخنان امام {{ع}} در زمینه‌ها و موضوعات گوناگون از [[خطبه‌های نهج البلاغه|خطبه‌ها]] و [[نامه‌های نهج البلاغه|نامه‌ها]] و [[حکمت‌های نهج البلاغه|پندها]] و [[دانش]] زیستن را در بر داشته باشد. آن مردان [[فضل]] و [[دانش]] می‌دانستند که این سخنان، شگفتی‌های [[بلاغت]] و دُردانه‌های [[فصاحت]] و گوهرهای [[ادب]] و کلمات پرمغز و روشنگر [[دین]] و دنیاست و این مجموعه نفیس در هیچ [[کلام]] و کتابی یافت نشود، چون [[امیرمؤمنان]] {{ع}} سرچشمه [[فصاحت]] و زایش‌جای [[بلاغت]] است و از آن بزرگوار گنج [[فرهنگ]] و [[ادب]] و قانون‌های آن پدید آید و هر سخنوری بر شیوه و روش آن حضرت ره پوید و هر واعظ شیرین سخن رساگویی از او کمک گیرد. نهج البلاغه ۲۳۹ [[خطبه]]، ۷۹ [[نامه]] و ۴۷۲ سخن کوتاه دارد و محتوای این کتاب، مسائل مختلف [[اعتقادی]]، [[اخلاقی]]، [[سیاسی]]، [[تاریخی]] و [[اجتماعی]] است.

[[امام]] {{ع}} در این میدان گوی [[سبقت]] را از دیگران ربوده و پیش‌تاز است و دیگران وامانده، زیرا [[کلام]] آن حضرت سخنی است که [[نور]] و نشانه خدایی دارد و از آن رنگ و بوی سخن [[نبوی]] تراود. وی می‌گوید: در هر صورت به خواستشان پاسخ مثبت دادم که تألیف کتاب را بیاغازم، در حالی‌که می‌دانستم در آن سودی بزرگ است و بلندآوازه شود و اجر [[آخرت]] ذخیره کنم<ref>نک: مقدمه نهج البلاغه.</ref>

[[سیدرضی]] نهج البلاغه را در سه فصل [[خطبه‌ها]]<ref>شامل ۲۴۱ خطبه</ref>، [[نامه‌ها]]<ref>شامل ۷۹ نامه</ref> و حکمت‌ها<ref>شامل ۴۸۰ حکمت</ref> تدوین کرد. او خود می‌نویسد: پس به [[توفیق الهی]]، کار تألیف را با گل‌چین خطبه‌های شروع کردم و آن‌گاه به سراغ‌نامه‌های [[نیکو]] و سپس پندهای زیبا و کلمات حکمت‌آمیز رفتم و هر یک از این سه را در بخشی جداگانه آوردم و برگ‌هایی نانوشته در کنارش نهادم تا کلماتی را که احیاناً جامانده یا بعداً به‌دست آید اضافه کنم؛ و چنانچه [[کلامی]] از حضرت یافتم که در اثنای گفت‌وگو و یا پاسخِ پرس‌وجو بوده یا برای هدفی دیگر غیر از سه عنوان ذکر شده و قراری که‌بنیان گردیده، باشد، در ضمن هر یک از بخش‌هایی که مناسب و هم‌خوانی بیشتری با [[هدف]] آن داشته باشد قرار دهم. و چه بسا آنچه برگزیدم با آن فصل‌ها مناسب نباشد و کلمات [[زیبایی]] باشد که از نظر [[نظم]] و نسق هماهنگ نیاید؛ و این بدان جهت است که می‌خواستم نکته‌ها و سخنان و روشنگر را بیاورم و قصدم صرفاً پیوستگی و هماهنگی نبوده است<ref>نهج البلاغة پارسی، ص ۱۷.</ref>.

نهج البلاغه پس از تدوین تا به امروز کانون توجه دانشمندان و اندیشمندان قرار گرفته است. به‌طوری که بسیاری از اهالی [[فضل]] و [[دانش]] از مکتب‌ها و نحله‌های گوناگون با مطالعه آن، زبان به [[ستایش]] گشوده و محتوای والای آن را ستوده‌اند. به‌نظر می‌رسد، در این امر [[علل]] و عوامل گوناگونی دخالت دارند تا مجموعه آن‌ها جایگاه ویژه‌ و رفیعی برای این کتاب رقم بزند. برخی از این عوامل را می‌توان به شرح زیر مورد توجه قرار داد:

# شخصیت والا و [[برتر]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} و جایگاه ویژه او در [[اسلام]] و [[جامعیت]] او در همه مراتب و ویژگی‌های منحصربه‌فردش که او را در میان [[اصحاب]] ویژگی‌ خاص بخشیده است.

# [[فصاحت]] و [[بلاغت]] کلام امام که [[کلام]] او را پس از [[قرآن کریم]] و [[بلاغت]] [[نبوی]] در نقطه اوج قرار داده است.

# [[جامعیت]] و گسترش موضوعات نهج البلاغه، به‌طوری که مفاهیم بسیاری را در خود جای داده است.

# نهج البلاغه گویای بخشی از [[زندگی]] انسانی [[الهی]] است که توانست در دوران [[زمام‌داری]] خود و در کوران بحران‌هایی که [[قاسطین]] و [[ناکثین]] و [[مارقین]] بر سر راهش ایجاد کردند، از عهده [[وظیفه]] [[زمام‌داری]] به نحو احسن برآید.

# نهج البلاغه گویای [[تاریخ]] تطورات [[سیاسی]] [[جامعه]] پس از [[رحلت پیامبر اکرم]] {{صل}} است.

# این کتاب، بیانگر روحیه‌های گوناگون [[مردمان]] و به تعبیر دیگر، بیانگر روان‌شناسی [[اجتماعی]] است.

# این کتاب، بیانگر راستین [[اصول اسلام]]، [[قرآن]]، [[عدالت]] و [[آزادی]] و دست‌یابی به [[حیات طیبه]] است<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص۸۴۳-۸۴۵؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۳۹.</ref>.

== محتوای نهج البلاغه ==

=== خطبه‌ها ===

{{اصلی|خطبه‌های نهج البلاغه}}

سید رضی با سلیقه خود و البته با در نظر گرفتن برخی ضرورت‌ها متن نهج البلاغه را تنظیم کرده است. در این بین، برخی خطبه‌های نهج البلاغه در طول [[تاریخ]]، بیشتر مورد توجه و کنکاش دانشمندان قرار گرفته است. مانند: [[خطبه اول در نهج البلاغه]] که از آن با عنوان [[خطبه]] توحیدیه یاد می‌کنند؛  [[خطبه سوم در نهج البلاغه|خطبه سوم نهج البلاغه]] ([[خطبه شقشقیه]])؛ [[خطبه ۲۷ نهج البلاغه]] معروف به [[خطبه جهادیه]]؛ [[خطبه ۸۲ نهج البلاغه]] (غراء)؛ [[خطبه ۹۰ نهج البلاغه]] ([[خطبه اشباح]])؛ [[خطبه ۱۸۴ نهج البلاغه]] ([[خطبه]] [[متقین]]).

فهرست موضوعی خطبه‌های نهج البلاغه را به‌طور کلی می‌توان بدین صورت دسته‌بندی کرد: خطبه‌های [[اخلاقی]]؛ [[اعتقادی]]؛ [[اخلاقی]] ـ [[اعتقادی]]؛ [[اخلاقی]] ـ [[اجتماعی]]؛ [[اقتصادی]]؛ [[اخلاقی]] ـ [[اقتصادی]]؛ تاریخ سیاسی؛ [[سیاسی]]؛ [[علمی]] و نظامی<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۴۵ ـ ۸۴۶.</ref>.

=== نامه‌ها ===

نهج البلاغه شامل ۷۹ [[نامه]] است. این [[نامه‌ها]] با توجه به زمان کتابتشان و هم‌زمانی با دوران خلافت امام {{ع}}، بیشتر ناظر به مسائل [[حکومتی]] و [[مدیریتی]] هستند یا خطاب به معاندان و [[دشمنان]] نوشته شده‌اند. در این میان، چند [[نامه]] بیشتر مورد توجه قرار گرفته است: [[نامۀ ۳ نهج البلاغه]] به [[شریح قاضی]]؛ [[نامۀ ۳۱ نهج البلاغه]] به [[امام حسن مجتبی]] {{ع}}؛ [[نامۀ ۴۵ نهج البلاغه]]:خطاب به [[عثمان بن حنیف]]؛ [[نامۀ ۴۷ نهج البلاغه]]: [[وصیت]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در بستر [[شهادت]] و [[نامۀ ۵۳ نهج البلاغه]]: خطاب به [[مالک اشتر]] در زمینه [[آیین]] [[حکومت‌داری]] و [[مدیریت]] [[اسلامی]].

[[نامه‌های نهج البلاغه]] در چند موضوع قابل تقسیم است: [[نامه]] به [[کارگزاران]] و فرمان‌های [[حکومتی]]؛ نامه به مأموران دولتی و کارگزاران اقتصادی؛ نامه به سپاهیان؛ نامه به [[دشمنان]] یا پاسخ به نامه‌های آن‌ها؛ نامه به [[مردم]]؛ نامه به [[کارگزاران]] و استیضاح یا [[انذار]] آن‌ها؛ سفارش‌ها، [[نصایح]] و نامه‌های متفرقه و [[پیمان]] و [[معاهده]]<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۴۶ ـ ۸۴۷.</ref>.

=== حکمت‌ها ===

آخرین بخش نهج البلاغه به حکمت‌ها و [[کلمات قصار]] اختصاص دارد. حکمت‌های نهج البلاغه دربرگیرنده مفاهیم [[اخلاقی]]، [[دینی]]، [[فرهنگی]] و [[اجتماعی]] در قالبی زیبا و بدیع است. حکمت‌ها هم از لحاظ [[تمثیل]] و شیوه گفتار و هم از لحاظ محتوا و مفهوم در اوج‌اند. حکمت‌های نهج البلاغه را می‌توان در چند موضوع دسته‌بندی کرد: علی از زبان علی؛ آموزه‌ها (مباحثی چون [[ایمان]]، [[اسلام]]، [[احکام]]، [[عبادات]]، شناخت‌شناسی، [[رهبری]] و مسائل [[اجتماعی]]، [[قرآن]]، برخی مفاهیم و...) و اندرزها<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۴۷ ـ ۸۴۸.</ref>.

== ویژگی‌های نهج البلاغه ==

# '''گستره وسیع موضوعی:''' برجسته‌ترین ویژگی نهج البلاغه، گستره موضوعی وسیعی است که [[امام علی]] {{ع}} با تکیه بر [[دانش]] وسیع و [[علم لدنی]] خود به آن‌ها پرداخته است. سخنان امام گاه همچون یک دانشمند علوم اسلامی، موضوعات دقیق [[فلسفی]] و [[کلامی]] را به میدان می‌کشد و گاه همچون پدری [[مهربان]] و دلسوز، [[فرزندان]] خود را [[نصیحت]] می‌کند و [[آیین]] [[زندگی]] را به آنان می‌آموزد. گاه در جایگاه یک [[حاکم]] مقتدر، فرماندار خود را به ولایت‌های مختلف می‌فرستد و گاه چون یک [[مصلح]] [[اجتماعی]] مشکلات [[اجتماعی]] را به [[مردم]] گوشزد و آن‌ها را در جهت رفع مشکلات ترغیب می‌کند.

# '''جامعیت نهج البلاغه:''' نهج البلاغه همه گونه‌های افراد [[بشر]] را در هر سطح از [[نیازمندی]] پوشش می‌دهد، یعنی اگر فیلسوفی با نگاه ژرف [[فلسفی]] به نهج البلاغه نظر افکند، بهره خویش را از این کتاب می‌برد، همان‌گونه که یک [[فقیه]] و اصولی می‌تواند مطلوب خود را از آن به‌دست آورد؛ در عین‌حال که یک فرد ساده و معمولی نیز می‌تواند با مطالعه نهج البلاغه برحسب [[نیاز]] خود بهره وافی را ببرد.

# '''جاودانگی نهج البلاغه:''' مباحث مطرح شده در کتاب نهج البلاغه، ظرف زمان و مکان را درنوردیده و در هر حال برای افراد قابل استفاده است و این یکی از ویژگی‌های خاص نهج البلاغه به‌شمار می‌رود و می‌توان ادعا کرد که آثار دیگر، گرچه ممکن است در زمان خود با اقبال مواجه شده باشند، اما هیچ یک برای هر عصر و [[نسل]] مورد استفاده نبوده است<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۴۸ ـ ۸۴۹.</ref>.

== [[کتاب‌شناسی نهج البلاغه]] ==

=== ترجمه‌های نهج البلاغه ===

{{اصلی|ترجمه‌های نهج البلاغه}}

نهج البلاغه از دیرباز مورد توجه مترجمان نیز بوده است. بسیاری از مترجمان [[اقدام]] به ترجمه تمام نهج البلاغه یا بخشی از آن کرده‌اند. چندی از [[علما]] و اندیشمندان نیز به ترجمه تمام متن نهج البلاغه مبادرت ورزیده‌اند. اولین [[ترجمه نهج البلاغه]] مربوط به قرن پنجم و ششم هجری است. پس از آن شرح و ترجمه [[مولی]] [[فتح الله کاشانی]] از علمای قرن یازدهم با عنوان [[تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین]] نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در سال‌های اخیر نیز بسیاری از اندیشه‌ورزان به [[ترجمه نهج البلاغه]] [[اقدام]] کرده‌اند<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۵۳.</ref>.

=== نسخه‌های تصحیح‌شده از متن نهج البلاغه ===

{{اصلی|تصحیح نهج البلاغه|نسخه‌های نهج البلاغه}}

تاکنون برخی از مؤسسه‌های پژوهشی و دانشمندان علوم اسلامی دست به تصحیح متن نهج البلاغه زده‌اند که حاصل آن پدیداری نسخه‌های گوناگونی از نهج البلاغه است. این نسخه‌ها عبارت‌اند از: تصحیح و شرح [[شیخ محمد عبده]]؛ تصحیح و شرح مرحوم [[سید علی نقی فیض الاسلام]]؛ تصحیح دکتر [[صبحی صالح]]؛ تصحیح [[بنیاد نهج البلاغه]]<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۵۴.</ref>.

=== مصادر نهج البلاغه ===

=== مستدرک نهج البلاغه ===

مستدرک به اثری گفته می‌شود که نویسنده‌ای با معیار قراردادن اثر نویسنده‌ای دیگر و با نظر بر آنچه مکمل نوشته اوست یا آنچه از دسترسِ نویسنده اصلی دور مانده است، [[اقدام]] به نگارش کتابی مستقل می‌کند و کتاب خود را مستدرکی بر کتاب معیار نام می‌نهد. نگارنده مستدرک با تشخیص اهداف نویسنده متن اصلی و نیز [[آگاهی]] از مواردی که به [[دلایل]] مختلف از نظرگاه نویسنده اصلی دور مانده یا به هر روی در متن اصلی وارد نشده است، دست به تألیف مستدرک می‌زند. بر این اساس و در طول [[تاریخ]]، نویسندگان و محدثانی متوجه اهمیت نهج البلاغه شده و بر آن مستدرک نگاشته‌اند مانند: [[مستدرک نهج البلاغة (کتاب)|مستدرک نهج البلاغة]]، تألیف [[هادی کاشف الغطاء]]؛ [[نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغة (کتاب)|نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغة]]، تألیف [[محمد باقر محمودی]]؛ [[تمام نهج البلاغة]]، تألیف [[سید صادق موسوی]]<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۸۷ ـ ۶۸۹.</ref>.

=== معجم‌های نهج البلاغه ===

 

 

 

 

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}

 

{{پانویس}}