نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۵

نیمه شعبان سالروز تولد حضرت مهدی (ع) بوده و شب و روز آن دارای فضیلت بسیاری است و اعمالی برای آن بیان شده است.

فضیلت نیمه شعبان

نیمه شعبان سالروز تولد حضرت مهدی (ع)، امام دوازدهم مسلمانان است و اگرچه شرافت این شب به هم دلیل است اما در تقویم عبادی اهل ایمان نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده^[۱]، فضیلت‏‌های بسیاری برای عبادت و راز و نیاز در شب و روز خجسته نیمه شعبان بیان شده است:

رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: "هرکس شب عید و شب نیمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، روزی که قلب‌‏ها همه بمیرند، قلب او نخواهد مرد"^[۲].
از امام صادق (ع) روایت شده است که پدر بزرگوارش ـ در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده بود ـ فرمود: "این شب، برترین شب‏ها پس از شب قدر است. خداوند سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر بندگان جاری می‏‌سازد و از منت خویش، گناهان آنان را می‌‏بخشد، پس بکوشید در این شب به خداوند سبحانه و تعالی نزدیک شوید. همانا این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی به وجود خود سوگند خورده است که در آن، درخواست کننده‌‏ای را ـ تا آنگاه که درخواست گناه نداشته باشد ـ از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی آن را برای ما خاندان قرار داده است؛ همچنان‏که شب قدر را برای پیامبر (ص) قرار داده است؛ پس بر دعا و ثنای خداوند تعالی بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را تسبیح گوید، و صد بار حمد الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به تکبیر گشاید و صد بار بگوید: «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏»، خداوند سبحانه و تعالی از سر فضل و احسانی که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بیامرزد و درخواست‌‏های دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواست‌‏هایی که بر خداوند سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواست‏هایی که‏ اظهار نکرده و خداوند سبحانه و تعالی با علم خود بر آنها آگاه است"^[۳].

در شب نیمه شعبان، خواندن دعایی سفارش شده است که آغاز آن چنین است: «اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلًا فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا...»^[۴]

بر اساس روایت‏‌های بسیاری که از شیعه و برخی اهل سنت نقل شده، میلاد خجسته امام عصر (ع) در شب نیمه شعبان ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن فضیلت این شب مبارک شده است^[۵].^[۶]

منابع

پانویس

↑ ر.ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷.
↑ «مَنْ‏ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏ قَلْبُهُ‏ يَوْمَ‏ تَمُوتُ‏ الْقُلُوبُ‏‏ »، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳.
↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷.
↑ نجم الثاقب، باب یازدهم.
↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷.
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۰.

[1] ر.ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷.

[2] «مَنْ‏ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏ قَلْبُهُ‏ يَوْمَ‏ تَمُوتُ‏ الْقُلُوبُ‏‏ »، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳.

[3] محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷.

[4] نجم الثاقب، باب یازدهم.

[5] محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷.

[6] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مهدویت/بالا}}
 {{مهدویت}}
+{{مدخل مرتبط
+| موضوع مرتبط = امام مهدی
+| عنوان مدخل  = نیمه شعبان
+| مداخل مرتبط =
+| پرسش مرتبط  =
+}}
-نیمه شعبان سالروز [[تولد]] [[حضرت مهدی]] ([[ع]]) بوده و شب و [[روز]] آن دارای [[فضیلت]] بسیاری است و اعمالی برای آن بیان شده است.
+نیمه شعبان سالروز تولد [[حضرت مهدی]] (ع) بوده و شب و [[روز]] آن دارای [[فضیلت]] بسیاری است و اعمالی برای آن بیان شده است.
-==[[فضیلت]] نیمه شعبان==
+== [[فضیلت]] نیمه شعبان ==
-نیمه شعبان سالروز تولد [[حضرت مهدی]] (ع)، امام دوازدهم [[مسلمانان]] است و اگرچه شرافت این شب به هم دلیل است اما در تقویم عبادی اهل [[ایمان]] نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت]] [[نقل]] شده<ref> ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷ و </ref>، فضیلت‏‌های بسیاری برای [[عبادت]] و [[راز]] و نیاز در شب و روز [[خجسته]] نیمه شعبان بیان شده است:
+نیمه شعبان سالروز تولد [[حضرت مهدی]] (ع)، امام دوازدهم [[مسلمانان]] است و اگرچه شرافت این شب به هم دلیل است اما در تقویم عبادی اهل [[ایمان]] نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت]] [[نقل]] شده<ref> ر.ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷.</ref>، فضیلت‏‌های بسیاری برای [[عبادت]] و راز و نیاز در شب و روز [[خجسته]] نیمه شعبان بیان شده است:
-#[[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمود: "هرکس شب عید و [[شب نیمه شعبان]] را با [[عبادت]] زنده بدارد، روزی که قلب‌‏ها همه بمیرند، [[قلب]] او نخواهد مرد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ‏ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏ قَلْبُهُ‏ يَوْمَ‏ تَمُوتُ‏ الْقُلُوبُ‏‏ }}، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳</ref>.
+# [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]] {{صل}} فرمود: "هرکس شب عید و [[شب نیمه شعبان]] را با [[عبادت]] زنده بدارد، روزی که قلب‌‏ها همه بمیرند، [[قلب]] او نخواهد مرد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ‏ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏ قَلْبُهُ‏ يَوْمَ‏ تَمُوتُ‏ الْقُلُوبُ‏‏ }}، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳.</ref>.
-#از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است که پدر بزرگوارش ـ در پاسخ کسی که از [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] پرسیده بود ـ فرمود: "این شب، [[برترین]] شب‏ها پس از [[شب قدر]] است. [[خداوند]] سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر [[بندگان]] جاری می‏‌سازد و از منت خویش، [[گناهان]] آنان را می‌‏بخشد، پس بکوشید در این شب به [[خداوند]] سبحانه و تعالی نزدیک شوید. همانا این شب، شبی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی به وجود خود [[سوگند]] خورده است که در آن، درخواست کننده‌‏ای را ـ تا آنگاه که درخواست [[گناه]] نداشته باشد ـ از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی آنرا برای ما [[خاندان]] قرار داده است؛ همچنان‏که [[شب قدر]] را برای [[پیامبر]]{{صل}} قرار داده است؛ پس بر [[دعا]] و ثنای [[خداوند تعالی]] بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را [[تسبیح]] گوید، و صد بار [[حمد]] الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به [[تکبیر]] گشاید و صد بار بگوید: {{متن حدیث|لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏}}، [[خداوند]] سبحانه و تعالی از سر [[فضل]] و احسانی که بر [[بندگان]] دارد، همه [[گناهان]] او را بیامرزد و درخواست‌‏های دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواست‌‏هایی که بر [[خداوند]] سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواست‏هایی که‏ اظهار نکرده و [[خداوند]] سبحانه و تعالی با [[علم]] خود بر آنها [[آگاه]] است"<ref> محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷</ref>.
+# از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که پدر بزرگوارش ـ در پاسخ کسی که از [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] پرسیده بود ـ فرمود: "این شب، [[برترین]] شب‏ها پس از [[شب قدر]] است. [[خداوند]] سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر [[بندگان]] جاری می‏‌سازد و از منت خویش، [[گناهان]] آنان را می‌‏بخشد، پس بکوشید در این شب به [[خداوند]] سبحانه و تعالی نزدیک شوید. همانا این شب، شبی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی به وجود خود [[سوگند]] خورده است که در آن، درخواست کننده‌‏ای را ـ تا آنگاه که درخواست [[گناه]] نداشته باشد ـ از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی آن را برای ما [[خاندان]] قرار داده است؛ همچنان‏که [[شب قدر]] را برای [[پیامبر]] {{صل}} قرار داده است؛ پس بر [[دعا]] و ثنای [[خداوند تعالی]] بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را [[تسبیح]] گوید، و صد بار [[حمد]] الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به [[تکبیر]] گشاید و صد بار بگوید: {{متن حدیث|لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏}}، [[خداوند]] سبحانه و تعالی از سر [[فضل]] و احسانی که بر [[بندگان]] دارد، همه [[گناهان]] او را بیامرزد و درخواست‌‏های دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواست‌‏هایی که بر [[خداوند]] سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواست‏هایی که‏ اظهار نکرده و [[خداوند]] سبحانه و تعالی با [[علم]] خود بر آنها [[آگاه]] است"<ref> محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷.</ref>.
 در [[شب نیمه شعبان]]، خواندن دعایی سفارش شده است که آغاز آن چنین است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلًا فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا...}}<ref>نجم الثاقب، باب یازدهم.</ref>
-بر اساس روایت‏‌های بسیاری که از [[شیعه]] و برخی [[اهل سنت]] [[نقل]] شده، میلاد [[خجسته]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} در [[شب نیمه شعبان]] ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن [[فضیلت]] این شب مبارک شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۵۰.</ref>
+بر اساس روایت‏‌های بسیاری که از [[شیعه]] و برخی [[اهل سنت]] [[نقل]] شده، میلاد [[خجسته]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در [[شب نیمه شعبان]] ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن [[فضیلت]] این شب مبارک شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷.</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۵۰.</ref>
-== جستارهای وابسته ==
+== منابع ==
-{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
+{{منابع}}
+# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
+# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+{{پایان منابع}}
-==منابع==
+== پانویس ==
-* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']].
+{{پانویس}}
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-{{امام مهدی}}
 [[رده:مهدویت]]
 [[رده:روزهای زیارتی امام حسین]]
+[[رده:عیدهای اسلامی]]
 [[رده:مدخل موعودنامه]]