نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

نیمه شعبان سالروز تولد [[حضرت مهدی]] (ع) بوده و شب و [[روز]] آن دارای [[فضیلت]] بسیاری است و اعمالی برای آن بیان شده است.

== [[فضیلت]] نیمه شعبان ==

نیمه شعبان سالروز تولد [[حضرت مهدی]] (ع)، امام دوازدهم [[مسلمانان]] است و اگرچه شرافت این شب به هم دلیل است اما در تقویم عبادی اهل [[ایمان]] نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت]] [[نقل]] شده<ref> ر.ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷.</ref>، فضیلت‏‌های بسیاری برای [[عبادت]] و راز و نیاز در شب و روز [[خجسته]] نیمه شعبان بیان شده است:

# [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]] {{صل}} فرمود: "هرکس شب عید و [[شب نیمه شعبان]] را با [[عبادت]] زنده بدارد، روزی که قلب‌‏ها همه بمیرند، [[قلب]] او نخواهد مرد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ‏ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏ قَلْبُهُ‏ يَوْمَ‏ تَمُوتُ‏ الْقُلُوبُ‏‏ }}، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳.</ref>.

# از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که پدر بزرگوارش ـ در پاسخ کسی که از [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] پرسیده بود ـ فرمود: "این شب، [[برترین]] شب‏ها پس از [[شب قدر]] است. [[خداوند]] سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر [[بندگان]] جاری می‏‌سازد و از منت خویش، [[گناهان]] آنان را می‌‏بخشد، پس بکوشید در این شب به [[خداوند]] سبحانه و تعالی نزدیک شوید. همانا این شب، شبی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی به وجود خود [[سوگند]] خورده است که در آن، درخواست کننده‌‏ای را ـ تا آنگاه که درخواست [[گناه]] نداشته باشد ـ از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی آن را برای ما [[خاندان]] قرار داده است؛ همچنان‏که [[شب قدر]] را برای [[پیامبر]] {{صل}} قرار داده است؛ پس بر [[دعا]] و ثنای [[خداوند تعالی]] بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را [[تسبیح]] گوید، و صد بار [[حمد]] الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به [[تکبیر]] گشاید و صد بار بگوید: {{متن حدیث|لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏}}، [[خداوند]] سبحانه و تعالی از سر [[فضل]] و احسانی که بر [[بندگان]] دارد، همه [[گناهان]] او را بیامرزد و درخواست‌‏های دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواست‌‏هایی که بر [[خداوند]] سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواست‏هایی که‏ اظهار نکرده و [[خداوند]] سبحانه و تعالی با [[علم]] خود بر آنها [[آگاه]] است"<ref> محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷.</ref>.  

بر اساس روایت‏‌های بسیاری که از [[شیعه]] و برخی [[اهل سنت]] [[نقل]] شده، میلاد [[خجسته]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در [[شب نیمه شعبان]] ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن [[فضیلت]] این شب مبارک شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷.</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۵۰.</ref>

== منابع ==

{{منابع}}

# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]

{{پایان منابع}}

== پانویس ==