شیعه در عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  = امام مهدی
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[شیعیان]] در [[عصر ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در طلیعه [[یاران]] او هستند و در [[عصر ظهور]] به اوج [[اقتدار]] و شکوه خواهند رسید. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[شیعیان]] ما در [[حکومت]] [[قائم]] {{ع}} سروران و [[زمامداران]] [[زمین]]، و [[فرمانروایان]] آن هستند و به هرکدام، [[قدرت]] و نیروی [[چهل]] قهرمان داده می‌شود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۲؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴، ص ۶.</ref>. و نیز فرمود: "[[خداوند]] [[خوف]] و [[ترس]] را از [[قلب]] [[شیعیان]] ما برکنده و آن را در [[قلب]] [[دشمنان]] ما جای می‌دهد. از این‌رو هرکدام از آنان برنده‌تر از نیزه و پرشهامت‌تر از شیرند. [[دشمنان]] را با سرنیزه خویش زخم کاری می‌زنند و به وسیله [[شمشیر]] از پای درمی‌آورند و پایمال می‌سازند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۲؛ اختصاص مفید، ص ۸.</ref>. در [[روایات]] است: هنگامی که [[قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند، [[خداوند]] در دستگاه [[شنوایی]] و [[بینایی]] [[شیعیان]] ما، گستردگی و کشش ویژه‌ای می‌بخشد تا میان آنان و [[مهدی]] ما، واسطه و نامه‌رسان یا فاصله‌ای نباشد<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۴۰.</ref>. یا این‌که فرموده‌اند: [[مؤمن]] در عصر [[قائم]] {{ع}} در حالی که در [[مشرق]] است، برادر خویش را که در [[مغرب]] است می‌بیند و همان‌گونه که در [[مغرب]] است، برادر [[مؤمن]] خویش را در [[مشرق]] می‌بیند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴، ص ۵۶.</ref>.
[[شیعیان]] در عصر ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} در طلیعه [[یاران]] او هستند و در عصر ظهور به اوج [[اقتدار]] و شکوه خواهند رسید. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[شیعیان]] ما در [[حکومت]] [[قائم]] {{ع}} سروران و [[زمامداران]] [[زمین]]، و [[فرمانروایان]] آن هستند و به هرکدام، [[قدرت]] و نیروی [[چهل]] قهرمان داده می‌شود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۲؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴، ص ۶.</ref>. و نیز فرمود: "[[خداوند]] [[خوف]] و [[ترس]] را از [[قلب]] [[شیعیان]] ما برکنده و آن را در [[قلب]] [[دشمنان]] ما جای می‌دهد. از این‌رو هرکدام از آنان برنده‌تر از نیزه و پرشهامت‌تر از شیرند. [[دشمنان]] را با سرنیزه خویش زخم کاری می‌زنند و به وسیله [[شمشیر]] از پای درمی‌آورند و پایمال می‌سازند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۲؛ اختصاص مفید، ص ۸.</ref>. در [[روایات]] است: هنگامی که [[قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند، [[خداوند]] در دستگاه شنوایی و [[بینایی]] [[شیعیان]] ما، گستردگی و کشش ویژه‌ای می‌بخشد تا میان آنان و [[مهدی]] ما، واسطه و نامه‌رسان یا فاصله‌ای نباشد<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۴۰.</ref>. یا این‌که فرموده‌اند: [[مؤمن]] در عصر [[قائم]] {{ع}} در حالی که در [[مشرق]] است، برادر خویش را که در [[مغرب]] است می‌بیند و همان‌گونه که در [[مغرب]] است، برادر [[مؤمن]] خویش را در [[مشرق]] می‌بیند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴، ص ۵۶.</ref>.
* [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[مردم]]، مالیات [[اموال]] و امکانات خویش را خود به دلخواه و افتخار به سوی [[دولت مهدی]] می‌برند و [[خداوند]] بر [[شیعیان]]، چنان وسعت و [[برکت]] و [[رفاه]] و امکاناتی ارزانی می‌دارد که اگر [[حقیقت]] [[سعادت]] و نیکبختی را نمی‌فهمیدند و به [[ارزش‌های اخلاقی]] آراسته نبودند، مست امکانات می‌شدند و به [[طغیان]] و [[تجاوز]] سر برمی‌داشتند، اما آنان به [[دلیل]] رشد [[فکری]] و [[تکامل عقلی]]، خدای را [[سپاس]] می‌گذارند و به [[وظایف]] خویش در نهایت جدّیت عمل می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵.</ref>. این [[روایت]] نشانگر اوج رشد [[فکری]] و [[تکامل عقلی]] [[شیعیان]] در [[عصر ظهور]] است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۴.</ref>.
 
==پرسش مستقیم==
[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[مردم]]، مالیات [[اموال]] و امکانات خویش را خود به دلخواه و افتخار به سوی [[دولت مهدی]] می‌برند و [[خداوند]] بر [[شیعیان]]، چنان وسعت و [[برکت]] و [[رفاه]] و امکاناتی ارزانی می‌دارد که اگر [[حقیقت]] [[سعادت]] و نیکبختی را نمی‌فهمیدند و به [[ارزش‌های اخلاقی]] آراسته نبودند، مست امکانات می‌شدند و به [[طغیان]] و [[تجاوز]] سر برمی‌داشتند، اما آنان به [[دلیل]] رشد [[فکری]] و تکامل عقلی، خدای را [[سپاس]] می‌گذارند و به [[وظایف]] خویش در نهایت جدّیت عمل می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵.</ref>. این [[روایت]] نشانگر اوج رشد [[فکری]] و تکامل عقلی [[شیعیان]] در عصر ظهور است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۴.</ref>.
 
== پرسش مستقیم ==
* [[در عصر ظهور امام مهدی شیعیان چه جایگاهی دارند؟ (پرسش)]]
* [[در عصر ظهور امام مهدی شیعیان چه جایگاهی دارند؟ (پرسش)]]


خط ۱۸: خط ۱۹:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۴٬۱۱۴

ویرایش