نامۀ ۱۳ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = نهج البلاغه
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
[[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] [[مالک اشتر]] را به فرماندهی سپاه که پیش‌تر به سوی [[معاویه]] روانه کرده بود برمی‌گزیند و برتری‌های وی را به آن دو گوشزد می‌کند.


==مقدمه==
این [[نامه]] را پیش از رضی، نصر بن مزاحم منقری در وقعة الصفین و ابن اعثم در الفتوح گزارش کرده‌اند. از شواهد تاریخی چنین برمی‌آید که [[تاریخ]] صدور این [[نامه]] سال ۳۶ هجری است.
*[[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] [[مالک اشتر]] را به [[فرماندهی سپاه]] که پیش‌تر به سوی [[معاویه]] روانه کرده بود برمی‌گزیند و برتری‌های وی را به آن دو گوشزد می‌کند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 762.</ref>.
*این [[نامه]] را پیش از رضی، نصر بن مزاحم منقری در وقعة الصفین و ابن اعثم در الفتوح گزارش کرده‌اند. از شواهد تاریخی چنین برمی‌آید که [[تاریخ]] صدور این [[نامه]] سال ۳۶ هجری است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 762.</ref>.
==فرازی از [[نامه]]==
*من [[مالک اشتر]] پسر حارث را بر شما و سپاهیانی که در [[فرمان]] شماست، [[امیر]] کردم. گفته او را بشنوید و از وی [[فرمان]] برید! او را چون [[زره]] و سپر نگهبان خود کنید که مالک نه [[سستی]] است و نه [[لغزش]]؛ نه کندی کند آن‌جا که شتاب باید و نه شتاب گیرد آن‌جا که کندی شاید<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 762.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== فرازی از [[نامه]] ==
من [[مالک اشتر]] پسر حارث را بر شما و سپاهیانی که در [[فرمان]] شماست، [[امیر]] کردم. گفته او را بشنوید و از وی [[فرمان]] برید! او را چون [[زره]] و سپر نگهبان خود کنید که مالک نه [[سستی]] است و نه [[لغزش]]؛ نه کندی کند آن‌جا که شتاب باید و نه شتاب گیرد آن‌جا که کندی شاید<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۷۶۲.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
{{پانویس}}


==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
[[رده:مدخل]]
[[رده:نامه‌های نهج البلاغه]]
[[رده:نامه‌های نهج البلاغه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۴

مقدمه

امام (ع) در این نامه مالک اشتر را به فرماندهی سپاه که پیش‌تر به سوی معاویه روانه کرده بود برمی‌گزیند و برتری‌های وی را به آن دو گوشزد می‌کند.

این نامه را پیش از رضی، نصر بن مزاحم منقری در وقعة الصفین و ابن اعثم در الفتوح گزارش کرده‌اند. از شواهد تاریخی چنین برمی‌آید که تاریخ صدور این نامه سال ۳۶ هجری است.

فرازی از نامه

من مالک اشتر پسر حارث را بر شما و سپاهیانی که در فرمان شماست، امیر کردم. گفته او را بشنوید و از وی فرمان برید! او را چون زره و سپر نگهبان خود کنید که مالک نه سستی است و نه لغزش؛ نه کندی کند آن‌جا که شتاب باید و نه شتاب گیرد آن‌جا که کندی شاید[۱].

منابع

پانویس