نامۀ ۱۳ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
= | | موضوع مرتبط = نهج البلاغه | ||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== | == مقدمه == | ||
[[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] [[مالک اشتر]] را به فرماندهی سپاه که پیش‌تر به سوی [[معاویه]] روانه کرده بود برمی‌گزیند و برتری‌های وی را به آن دو گوشزد می‌کند. | |||
این [[نامه]] را پیش از رضی، نصر بن مزاحم منقری در وقعة الصفین و ابن اعثم در الفتوح گزارش کرده‌اند. از شواهد تاریخی چنین برمی‌آید که [[تاریخ]] صدور این [[نامه]] سال ۳۶ هجری است. | |||
== فرازی از [[نامه]] == | |||
من [[مالک اشتر]] پسر حارث را بر شما و سپاهیانی که در [[فرمان]] شماست، [[امیر]] کردم. گفته او را بشنوید و از وی [[فرمان]] برید! او را چون [[زره]] و سپر نگهبان خود کنید که مالک نه [[سستی]] است و نه [[لغزش]]؛ نه کندی کند آن‌جا که شتاب باید و نه شتاب گیرد آن‌جا که کندی شاید<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۷۶۲.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:نامه‌های نهج البلاغه]] | [[رده:نامه‌های نهج البلاغه]] | ||
[[رده:مدخل نهج البلاغه]] | [[رده:مدخل نهج البلاغه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۴
مقدمه
امام (ع) در این نامه مالک اشتر را به فرماندهی سپاه که پیش‌تر به سوی معاویه روانه کرده بود برمی‌گزیند و برتری‌های وی را به آن دو گوشزد می‌کند.
این نامه را پیش از رضی، نصر بن مزاحم منقری در وقعة الصفین و ابن اعثم در الفتوح گزارش کرده‌اند. از شواهد تاریخی چنین برمی‌آید که تاریخ صدور این نامه سال ۳۶ هجری است.
فرازی از نامه
من مالک اشتر پسر حارث را بر شما و سپاهیانی که در فرمان شماست، امیر کردم. گفته او را بشنوید و از وی فرمان برید! او را چون زره و سپر نگهبان خود کنید که مالک نه سستی است و نه لغزش؛ نه کندی کند آن‌جا که شتاب باید و نه شتاب گیرد آن‌جا که کندی شاید[۱].
منابع
پانویس
- ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه ج۲، ص ۷۶۲.