←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
در منظر [[امام]]، کارگزاری طعمه نیست، بلکه امانتی نزد [[حاکم]] است<ref>نهج البلاغه، نامه ۵</ref>. از اینرو [[خیانت]] و سوءاستفاده [[حاکم]] از [[اموال عمومی]] و [[بیت المال]] خیانتی نابخشودنی است. [[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] به زیاد، [[کارگزار]] [[فارس]]، هشدار میدهد که اگر چنین باشد، بهرهبرداری کم یا زیاد از [[اموال عمومی]] خیانتی بزرگ است که مستوجب کیفری سخت خواهد بود. | در منظر [[امام]]، کارگزاری طعمه نیست، بلکه امانتی نزد [[حاکم]] است<ref>نهج البلاغه، نامه ۵.</ref>. از اینرو [[خیانت]] و سوءاستفاده [[حاکم]] از [[اموال عمومی]] و [[بیت المال]] خیانتی نابخشودنی است. [[امام]] {{ع}} در این [[نامه]] به زیاد، [[کارگزار]] [[فارس]]، هشدار میدهد که اگر چنین باشد، بهرهبرداری کم یا زیاد از [[اموال عمومی]] خیانتی بزرگ است که مستوجب کیفری سخت خواهد بود. | ||
== فرازی از [[نامه]] == | == فرازی از [[نامه]] == |