الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[عرفه|عرفه]]''' روز نهم ذی‌الحجه است. [[روزی]] با [[ارزش]] که [[دعاها]] و زیارت‌های مخصوص دارد و در شب عرفه و روز عرفه خوانده می‌‌شود و [[روزه]] در آن روز [[مستحب]] است. در این روز [[حاجیان]] در صحرای [[عرفات]] که محلی در [[حدود]] بیست کیلومتری [[مکه]] است، [[اجتماع]] کرده و از ظهر روز نهم تا غروب همان روز در آنجا وقوف می‌کنند و به [[عبادت]] مشغول می‌شوند؛ به این [[عمل]]"وقوف در عرفات" می‌گویند.
'''[[عید قربان| عید قربان]] ''' روز دهم ماه ذی حجه و از اعیاد مهم و رسمی [[مسلمانان]] به شمار می‌رود. "[[عید اضحی]]" نام دیگر این روز است. از سنت‌های [[اسلامی]] [[قربانی]] کردن گوسفند و تقسیم آن بین [[مستمندان]] در این روز است. کسانی که به سفر [[حج]] می‌روند، در چنین روزی در صحرای "منا" گوسفند [[قربانی]] می‌کنند و [[حاجی]] می‌شوند. [[قربانی]] یکی از [[واجبات]] [[حج]] است. گرامیداشت این روز، احیای خاطره [[قربانی]] کردن [[حضرت ابراهیم]] {{ع}}، پسرش [[اسماعیل]] را به [[فرمان خداوند]] است که از سوی [[خدا]]، گوسفندی به جای آن فرستاده شد. [[روزه]] گرفتن در عید قربان ممنوع است و [[مستحب]] است در این روز مثل روز [[عید فطر]]، "[[نماز عید]]" خوانده شود.


یکی از مشهورترین و عمیق‌ترین و مفصل‌ترین دعاها، [[دعای امام حسین]] {{ع}} در روز عرفه است که آن حضرت در صحرای عرفات آن را خوانده است. [[شهادت]] حضرت [[مسلم بن عقیل]] نماینده اعزامی [[امام حسین]] {{ع}} به [[کوفه]] نیز در چنین روزی اتفاق افتاد. عرفات هم سرزمین [[دعا]] و [[معرفت]] است و هم اعتراف به گناه و درخواست از [[خدای تعالی]].
قُربانی عبارت است از آنچه سبب [[تقرب]] به پیشگاه [[خدا]] می‌شود. در روز عید قربان [[حاجیان]] در صحرای منا و در قربانگاه که آنجا قرار دارد، گوسفند یا شتر [[ذبح]] می‌‌کنند و به پیشگاه [[خدا]] تقدیم می‌‌دارند. [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} که به [[فرمان خدا]] [[مأمور]] شد پسرش [[اسماعیل]] {{ع}} را قربانی کند، پس از آنکه او را به قربانگاه برد و کارد بر حلقوم او کشید، از سوی [[خدا]] گوسفندی به عنوان فدیه برای [[اسماعیل]] فرستاده شد تا قربانی شود. [[سنت]] قربانی در عید قربان به آن واقعه مهم اشاره دارد. به کسانی که در [[راه خدا]] و احیای دین او [[شهید]] شوند نیز قربانی گفته می‌‌شود. مفهوم قربانی، فدا کردن و گذشتن از چیزی است که نزد [[انسان]] عزیز است، به خاطر چیزی که عزیزتر و محبوب‌تر است. کسی که خود را فدا و قربانی [[دین]] و [[فرمان خدا]] می‌‌کند، نشان می‌دهد که در [[راه خدا]] از جانش می‌‌گذرد.


درباره دلیل نام‌گذاری این روز و این مکان مخصوص وجوهی گفته شده است مانند:
<div class="mainpage_box_more">[[ عید قربان|ادامه]]</div>
# [[آدم]] {{ع}} و [[حوا]] {{س}} در این مکان (عرفات) یکدیگر را پیدا کردند و نسبت به هم [[معرفت]] حاصل نمودند.
# [[زائران]] [[خانه خدا]] در این مکان یکدیگر را می‌بینند و می‌شناسند.
# عرفات سرزمین [[شناخت خداوند]] است.
 
[[روایات]] درباره [[فضیلت]] این روز و گستردگی [[رحمت الهی]] در آن بسیار است. در [[روایت]] است که [[امام زین‌العابدین]] {{ع}} در روز عرفه صدای سائلی را شنید که از [[مردم]] تقاضای [[حاجت]] می‌کرد. حضرت به او فرمود: "وای بر تو! آیا از غیر [[خدا]] طلب حاجت می‌کنی؟ و حال آنکه در این [[روز]] برای بچه‌ها در شکم مادران [[امید]] فضل الهی می‌رود که [[سعادتمند]] شوند".
 
<div class="mainpage_box_more">[[عرفه|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش