معانقه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
(←پانویس) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = معانقه| عنوان مدخل = معانقه| مداخل مرتبط = [[معانقه در معارف و سیره نبوی]] | پرسش مرتبط = سیره اجتماعی معصومان (پرسش)}} | |||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = معانقه | |||
| عنوان مدخل = معانقه | |||
| مداخل مرتبط = [[معانقه در معارف و سیره نبوی]] | |||
| پرسش مرتبط = سیره اجتماعی معصومان (پرسش) | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
در [[سیره]] [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} آمده است، وقتی [[جعفر بن ابی‌طالب]] از [[حبشه]] آمد، | در [[سیره]] [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} آمده است، وقتی [[جعفر بن ابی‌طالب]] از [[حبشه]] آمد، حضرت ایستاد و دوازده گام به استقبال جعفر آمد و بعد با او معانقه کرد و بین دو چشم او را بوسید و از شدت [[خوشحالی]] گریست: {{متن حدیث|لَمَّا جَاءَ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنَ الْحَبَشَةِ قَامَ إِلَيْهِ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اسْتَقْبَلَهُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ خُطْوَةً، وَ عَانَقَهُ وَ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ، وَ بَكَى فَرَحاً بِرُؤْيَتِهِ}}<ref>الفقه الاجتماع، ص۵۷۱.</ref>. | ||
در [[روایت]] دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو [[مؤمن]] همدیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، [[رحمت خداوند]] آن دو را فرا می‌گیرد: {{متن حدیث|إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ}}<ref>اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]] ص ۲۳.</ref> | در [[روایت]] دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو [[مؤمن]] همدیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، [[رحمت خداوند]] آن دو را فرا می‌گیرد: {{متن حدیث|إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ}}<ref>اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]] ص ۲۳.</ref> | ||
در | در سیره پیامبر گرامی اسلام{{صل}} آمده است، وقتی [[جعفر بن ابی طالب]] از [[حبشه]] آمد، حضرت ایستاد و دوازده گام به استقبال جعفر آمد و بعد با او معانقه کرد و بین دو چشم او را بوسید و از شدت [[خوشحالی]] گریست: {{متن حدیث|عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ عَنْ آبَائِهِ{{عم}} قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} لَمَّا جَاءَهُ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنَ الْحَبَشَةِ قَامَ إِلَيْهِ وَ اسْتَقْبَلَهُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ خُطْوَةً وَ عَانَقَهُ وَ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ إِلَى أَنْ قَالَ وَ بَكَى فَرَحاً بِرُؤْيَتِهِ}}<ref>الفقه الاجتماع، ص۵۷۱.</ref>. | ||
در [[روایت]] دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو [[مؤمن]] هم دیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، [[رحمت خداوند]] آن دو را فرا می‌گیرد: {{متن حدیث|إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ}}<ref>اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.</ref>.<ref>[[ | در [[روایت]] دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو [[مؤمن]] هم دیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، [[رحمت خداوند]] آن دو را فرا می‌گیرد: {{متن حدیث|إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ}}<ref>اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم - برهانی (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۲۳.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
| خط ۲۲: | خط ۱۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100808.jpg|22px]] [[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم - برهانی (کتاب)|'''سیره اجتماعی پیامبر اعظم''']] | |||
# [[پرونده:1100808.jpg|22px]] [[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|'''سیره اجتماعی پیامبر اعظم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:آداب اجتماعی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث معانقه است. معانقه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: معانقه در معارف و سیره نبوی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
در سیره پیامبر گرامی اسلام (ص) آمده است، وقتی جعفر بن ابی‌طالب از حبشه آمد، حضرت ایستاد و دوازده گام به استقبال جعفر آمد و بعد با او معانقه کرد و بین دو چشم او را بوسید و از شدت خوشحالی گریست: «لَمَّا جَاءَ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنَ الْحَبَشَةِ قَامَ إِلَيْهِ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اسْتَقْبَلَهُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ خُطْوَةً، وَ عَانَقَهُ وَ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ، وَ بَكَى فَرَحاً بِرُؤْيَتِهِ»[۱].
در روایت دیگری از امام صادق (ع) آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو مؤمن همدیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، رحمت خداوند آن دو را فرا می‌گیرد: «إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ»[۲].[۳]
در سیره پیامبر گرامی اسلام(ص) آمده است، وقتی جعفر بن ابی طالب از حبشه آمد، حضرت ایستاد و دوازده گام به استقبال جعفر آمد و بعد با او معانقه کرد و بین دو چشم او را بوسید و از شدت خوشحالی گریست: «عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ عَنْ آبَائِهِ(ع) قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) لَمَّا جَاءَهُ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنَ الْحَبَشَةِ قَامَ إِلَيْهِ وَ اسْتَقْبَلَهُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ خُطْوَةً وَ عَانَقَهُ وَ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ إِلَى أَنْ قَالَ وَ بَكَى فَرَحاً بِرُؤْيَتِهِ»[۴].
در روایت دیگری از امام صادق(ع) آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو مؤمن هم دیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، رحمت خداوند آن دو را فرا می‌گیرد: «إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ»[۵].[۶]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ الفقه الاجتماع، ص۵۷۱.
- ↑ اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.
- ↑ برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم ص ۲۳.
- ↑ الفقه الاجتماع، ص۵۷۱.
- ↑ اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.
- ↑ برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم، ص ۲۳.