ثار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط =  
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[ثار در حدیث]] - [[ثار در کلام اسلامی]] - [[ثار در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = ثار (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[خون‌خواهی]]، [[خون]]، [[قیام]] برای [[خون‌خواهی]]، “طلب ثار”. [[امام باقر]]{{ع}} ضمن بیان اینکه [[حسین بن علی]] و ما [[اهل بیت]]، همان مظلومی هستیم که در [[آیه]] [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا}}<ref>«و آنکه به ستم کشته شود برای وارث او حقّی نهاده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref>، فرمود: {{متن حدیث|الْقَائِمُ مِنَّا إِذَا قَامَ طَلَبَ بِثَأْرِ الْحُسَيْنِ}}<ref>بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۱۸.</ref>. نام‌گذاری [[امام عصر]]{{ع}} به “منتقم” نیز به خاطر همین [[قیام]] برای [[خون‌خواهی]] است<ref>عوالم (امام حسین)، ص۴۷۴.</ref>. در [[زیارت عاشورا]] هم این [[آرزو]] در [[دعا]] آمده است: {{متن حدیث|وَ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ.... و أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ...}}. و در [[دعای ندبه]]، از [[اوصاف حضرت مهدی]]{{ع}}، [[خون‌خواهی]] [[سید الشهدا]] بیان شده است: {{متن حدیث|أَيْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاَءَ}}<ref>مفاتیح الجنان.</ref>.
[[خون‌خواهی]]، [[خون]]، [[قیام]] برای [[خون‌خواهی]]، “طلب ثار”. [[امام باقر]] {{ع}} ضمن بیان اینکه [[حسین بن علی]] و ما [[اهل بیت]]، همان مظلومی هستیم که در [[آیه]] [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا}}<ref>«و آنکه به ستم کشته شود برای وارث او حقّی نهاده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref>، فرمود: {{متن حدیث|الْقَائِمُ مِنَّا إِذَا قَامَ طَلَبَ بِثَأْرِ الْحُسَيْنِ}}<ref>بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۱۸.</ref>. نام‌گذاری [[امام عصر]] {{ع}} به “منتقم” نیز به خاطر همین [[قیام]] برای [[خون‌خواهی]] است<ref>عوالم (امام حسین)، ص۴۷۴.</ref>. در [[زیارت عاشورا]] هم این [[آرزو]] در [[دعا]] آمده است: {{متن حدیث|وَ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ.... و أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ...}}. و در [[دعای ندبه]]، از اوصاف حضرت مهدی {{ع}}، [[خون‌خواهی]] [[سید الشهدا]] بیان شده است: {{متن حدیث|أَيْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاَءَ}}<ref>مفاتیح الجنان.</ref>.
[[فرهنگ]] [[خون‌خواهی]] در میان همه [[اقوام]] از جمله [[عرب‌ها]] بوده است. نسبت به [[شهید]] [[کربلا]] هم که [[خون]] عزیزش بر [[زمین]] ریخت، در سال‌های بعد کسانی به [[خون‌خواهی]] برخاستند، از جمله [[نهضت]] توّابین به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] و نیز [[قیام مختار]] در [[کوفه]]، به [[انگیزه]] “طلب ثار” بوده و شعارشان نیز در این [[نهضت]] {{عربی|يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ}}، بوده است. [[شعار یاران حضرت مهدی]] نیز چنین خواهد بود (شعارهم: {{عربی|يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ}})<ref>بحار الأنوار، ج۵۲، ص۳۰۸.</ref>. بالاتر از همه آنکه خود [[خداوند]]، [[خون‌خواه]] [[حسین]]{{ع}} است. آنگونه که میگوییم: {{متن حدیث|أَشْهَدُ أَنَّ الله تَعَالَى اَلطَّالِبُ بِثَأْرِكَ}}<ref>مفاتیح الجنان، محدث قمی، ص۵۵۷ (صلوات بر حسن و حسین).</ref>. همه [[قیام]] کنندگان بر ضدّ [[جباران]] که [[الهام]] از [[عاشورا]] می‌گیرند، خون‌خواهان “ثار الله”‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۳.</ref>.
 
[[فرهنگ]] [[خون‌خواهی]] در میان همه اقوام از جمله [[عرب‌ها]] بوده است. نسبت به [[شهید]] [[کربلا]] هم که [[خون]] عزیزش بر [[زمین]] ریخت، در سال‌های بعد کسانی به [[خون‌خواهی]] برخاستند، از جمله [[نهضت]] توّابین به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] و نیز [[قیام مختار]] در [[کوفه]]، به انگیزه “طلب ثار” بوده و شعارشان نیز در این [[نهضت]] {{عربی|يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ}}، بوده است. [[شعار یاران حضرت مهدی]] نیز چنین خواهد بود (شعارهم: {{عربی|يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ}})<ref>بحار الأنوار، ج۵۲، ص۳۰۸.</ref>. بالاتر از همه آنکه خود [[خداوند]]، [[خون‌خواه]] [[حسین]] {{ع}} است. آنگونه که میگوییم: {{متن حدیث|أَشْهَدُ أَنَّ الله تَعَالَى اَلطَّالِبُ بِثَأْرِكَ}}<ref>مفاتیح الجنان، محدث قمی، ص۵۵۷ (صلوات بر حسن و حسین).</ref>. همه [[قیام]] کنندگان بر ضدّ [[جباران]] که [[الهام]] از [[عاشورا]] می‌گیرند، خون‌خواهان “ثار الله”‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۳.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۱: خط ۲۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۷: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ثار]]
[[رده:امام حسین]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۲

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

خون‌خواهی، خون، قیام برای خون‌خواهی، “طلب ثار”. امام باقر (ع) ضمن بیان اینکه حسین بن علی و ما اهل بیت، همان مظلومی هستیم که در آیه قرآن آمده است: ﴿وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا[۱]، فرمود: «الْقَائِمُ مِنَّا إِذَا قَامَ طَلَبَ بِثَأْرِ الْحُسَيْنِ»[۲]. نام‌گذاری امام عصر (ع) به “منتقم” نیز به خاطر همین قیام برای خون‌خواهی است[۳]. در زیارت عاشورا هم این آرزو در دعا آمده است: «وَ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ.... و أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ...». و در دعای ندبه، از اوصاف حضرت مهدی (ع)، خون‌خواهی سید الشهدا بیان شده است: «أَيْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاَءَ»[۴].

فرهنگ خون‌خواهی در میان همه اقوام از جمله عرب‌ها بوده است. نسبت به شهید کربلا هم که خون عزیزش بر زمین ریخت، در سال‌های بعد کسانی به خون‌خواهی برخاستند، از جمله نهضت توّابین به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی و نیز قیام مختار در کوفه، به انگیزه “طلب ثار” بوده و شعارشان نیز در این نهضت يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ، بوده است. شعار یاران حضرت مهدی نیز چنین خواهد بود (شعارهم: يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ)[۵]. بالاتر از همه آنکه خود خداوند، خون‌خواه حسین (ع) است. آنگونه که میگوییم: «أَشْهَدُ أَنَّ الله تَعَالَى اَلطَّالِبُ بِثَأْرِكَ»[۶]. همه قیام کنندگان بر ضدّ جباران که الهام از عاشورا می‌گیرند، خون‌خواهان “ثار الله”‌اند[۷].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «و آنکه به ستم کشته شود برای وارث او حقّی نهاده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۳۳.
  2. بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۱۸.
  3. عوالم (امام حسین)، ص۴۷۴.
  4. مفاتیح الجنان.
  5. بحار الأنوار، ج۵۲، ص۳۰۸.
  6. مفاتیح الجنان، محدث قمی، ص۵۵۷ (صلوات بر حسن و حسین).
  7. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۳.