تیر سه شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عاشورا | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
تیری زهرآگین که بر [[قلب]] [[امام حسین]]{{ع}} نشست. در این باره به این | تیری زهرآگین که بر [[قلب]] [[امام حسین]]{{ع}} نشست. در این باره به این نقل توجّه کنید: "پس از جنگ‌های بسیار که [[روز عاشورا]] امام حسین{{ع}} داشت، لختی برای استراحت ایستاد. [[ناتوان]] شده بود. سنگی از سوی [[دشمن]] آمد و بر پیشانی او خورد که [[خون]] از آن جستن کرد. [[امام]] خواست که با [[جامه]]، خون از چهره [[پاک]] کند که تیری سه شعبه و [[مسموم]] بر سینه حضرت نشست {{عربی|أَتَاهُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ}}. حضرت تیر را از پس سر بیرون آورد و خون از جای آن فوران زد. [[خون‌ها]] را به [[آسمان]] پاشید و بر چهره مالید تا [[رسول خدا]] را با چهره‌ای خون‌آلود دیدار کند"<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۵۲-۵۳؛ مقتل الحسین، مقرّم، ص۳۵۱.</ref>. | ||
"پس از جنگ‌های بسیار که [[روز عاشورا]] | |||
در واقع، تیری که روز عاشورا بر سینه امام نشست، [[روز]] "[[سقیفه]]" بر کمان نهاده و رها شد و بسی قلب‌ها را خون کرد و در [[کربلا]] نیز خون [[سید الشهدا]]{{ع}} را بر خاک ریخت. اگر آن بنای [[انحراف]] نخستین نبود، نیم [[قرن]] پس از [[وفات پیامبر]]، قلب [[فرزند پیامبر]] از سوی [[امّت]] او [[هدف]] قرار نمی‌گرفت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۱۳۳.</ref>. | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:جنایت های سپاه عمر سعد در واقعه کربلا]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۴
مقدمه
تیری زهرآگین که بر قلب امام حسین(ع) نشست. در این باره به این نقل توجّه کنید: "پس از جنگ‌های بسیار که روز عاشورا امام حسین(ع) داشت، لختی برای استراحت ایستاد. ناتوان شده بود. سنگی از سوی دشمن آمد و بر پیشانی او خورد که خون از آن جستن کرد. امام خواست که با جامه، خون از چهره پاک کند که تیری سه شعبه و مسموم بر سینه حضرت نشست أَتَاهُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ. حضرت تیر را از پس سر بیرون آورد و خون از جای آن فوران زد. خون‌ها را به آسمان پاشید و بر چهره مالید تا رسول خدا را با چهره‌ای خون‌آلود دیدار کند"[۱].
در واقع، تیری که روز عاشورا بر سینه امام نشست، روز "سقیفه" بر کمان نهاده و رها شد و بسی قلب‌ها را خون کرد و در کربلا نیز خون سید الشهدا(ع) را بر خاک ریخت. اگر آن بنای انحراف نخستین نبود، نیم قرن پس از وفات پیامبر، قلب فرزند پیامبر از سوی امّت او هدف قرار نمی‌گرفت[۲].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۵۲-۵۳؛ مقتل الحسین، مقرّم، ص۳۵۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۱۳۳.