خلخال: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'سپاه عمر سعد' به 'سپاه عمر سعد')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = واقعه کربلا
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
==مقدمه==
نوعی [[زینت]] ساقه پا، حلقه‌ای از طلا و نقره و امثال آنکه در پای کنند<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>، پای برنجن. به [[نقل]] [[فاطمه دختر امام حسین]] {{ع}}، سپاه [[عمر سعد]] پس از شهادت امام، به خیمه‌ها حمله ور شدند و به [[غارت]] پرداختند، از جمله دو خلخال، از پاهای او در آوردند و بردند<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۸۳.</ref>. راوی این نکته و گفتگوهای میان آن غارتگر و دختر [[امام حسین]] {{ع}}، خود دختر آن حضرت است<ref>امالی صدوق، ص ۱۴۰.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۷۷.</ref>
نوعی [[زینت]] ساقه پا، حلقه‌ای از طلا و نقره و امثال آنکه در پای کنند<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>، پای برنجن. به [[نقل]] [[فاطمه دختر امام حسین]]{{ع}}، [[سپاه عمر سعد]] پس از [[شهادت امام]]، به خیمه‌ها حمله ور شدند و به [[غارت]] پرداختند، از جمله دو خلخال، از پاهای او در آوردند و بردند<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۸۳.</ref>. [[راوی]] این نکته و گفتگوهای میان آن غارتگر و دختر [[امام حسین]]{{ع}}، خود دختر آن [[حضرت]] است<ref>امالی صدوق، ص ۱۴۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۷۷.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:خلخال]]
[[رده:جنایت های سپاه عمر سعد در واقعه کربلا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۰

مقدمه

نوعی زینت ساقه پا، حلقه‌ای از طلا و نقره و امثال آنکه در پای کنند[۱]، پای برنجن. به نقل فاطمه دختر امام حسین (ع)، سپاه عمر سعد پس از شهادت امام، به خیمه‌ها حمله ور شدند و به غارت پرداختند، از جمله دو خلخال، از پاهای او در آوردند و بردند[۲]. راوی این نکته و گفتگوهای میان آن غارتگر و دختر امام حسین (ع)، خود دختر آن حضرت است[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۸۳.
  3. امالی صدوق، ص ۱۴۰.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۷۷.