سنگباران: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
سنگباران از شیوه‌های [[سپاه کوفه]] در مقابله با [[حماسه]] آفرینی‌های [[یاران]] [[شجاع]] [[امام]]، استفاده از سنگباران بود. وقتی در [[نبرد تن به تن]]، سپاه کوفه پیاپی تلفات می‌داد، چندین نوبت [[عمر سعد]] و [[فرماندهان]] دیگر، [[سربازان]] خود را از [[رویارویی]] انفرادی منع کردند و دستور دادند که سنگباران کنند و این را تنها راه مقابله با دلاوران [[عاشورایی]] می‌دانستند: {{عربی|و اللّه لو لم ترموهم إلّا بالحجارة لقتلتموهم...}}<ref>کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۶۵.</ref>. گاهی هم از حملۀ دسته‌جمعی به یک نفر استفاده می‌کردند، نسبت به [[عابس بن ابی شبیب]] هم عمر سعد دستور داد سنگباران کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۵۰.</ref>.
سنگباران از شیوه‌های سپاه کوفه در مقابله با [[حماسه]] آفرینی‌های [[یاران]] [[شجاع]] [[امام]]، استفاده از سنگباران بود. وقتی در [[نبرد تن به تن]]، سپاه کوفه پیاپی تلفات می‌داد، چندین نوبت [[عمر سعد]] و فرماندهان دیگر، سربازان خود را از رویارویی انفرادی منع کردند و دستور دادند که سنگباران کنند و این را تنها راه مقابله با دلاوران [[عاشورایی]] می‌دانستند: {{عربی|و اللّه لو لم ترموهم إلّا بالحجارة لقتلتموهم...}}<ref>کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۶۵.</ref>. گاهی هم از حملۀ دسته‌جمعی به یک نفر استفاده می‌کردند، نسبت به [[عابس بن ابی شبیب]] هم عمر سعد دستور داد سنگباران کنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۵۰.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۵

مقدمه

سنگباران از شیوه‌های سپاه کوفه در مقابله با حماسه آفرینی‌های یاران شجاع امام، استفاده از سنگباران بود. وقتی در نبرد تن به تن، سپاه کوفه پیاپی تلفات می‌داد، چندین نوبت عمر سعد و فرماندهان دیگر، سربازان خود را از رویارویی انفرادی منع کردند و دستور دادند که سنگباران کنند و این را تنها راه مقابله با دلاوران عاشورایی می‌دانستند: و اللّه لو لم ترموهم إلّا بالحجارة لقتلتموهم...[۱]. گاهی هم از حملۀ دسته‌جمعی به یک نفر استفاده می‌کردند، نسبت به عابس بن ابی شبیب هم عمر سعد دستور داد سنگباران کنند[۲].

منابع

پانویس

  1. کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۶۵.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۲۵۰.