کربلایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
'''کربلایی''' منسوب به [[کربلا]]، [[اهل کربلا]]، کسی که به [[زیارت کربلا]] رفته باشد، عنوانی که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌ای عامۀ [[مردم]] را آنجا که نام او ندانند.
| موضوع مرتبط = کربلا
==مقدمه==
| عنوان مدخل  =  
کربلایی: ساخته و پرداختۀ [[کربلا]]<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. همان‌گونه که [[زائران]] [[خانۀ خدا]] را حاج و [[حاجی]] گویند، بعنوان [[تکریم]] و [[احترام]]، به [[زائران]] [[حرم]] [[امام رضا]]{{ع}} "مشهدی" و به [[زوار]] [[کربلا]] هم "کربلایی" گویند. در قدیم، رمز و نشانۀ این بوده که کسی که با این نام معروف می‌شود، به [[زیارت قبر امام حسین]]{{ع}} موفق شده است. همچنین در تعبیر استعاری، به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات [[قیام]] [[عاشورا]] را داشته باشد و با [[الهام]] از آن [[حماسه]] شکل گیرد "کربلایی" می‌گویند، مثل: [[امّت]] کربلایی، [[شور]] کربلایی. [[ابداع]] این [[لقب]]، از اسباب ماندگاری ارزش‌های [[معنوی]] این دیار و مدفون در آن [[مزار]] است و بیش از یک تعبیر عرفی، بار [[فرهنگی]] و [[مقدّس]] دارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۰۰.</ref>.
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =  
}}


== جستارهای وابسته ==
'''کربلایی''' منسوب به [[کربلا]]، اهل کربلا، کسی که به [[زیارت کربلا]] رفته باشد، عنوانی که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌ای عامۀ [[مردم]] را آنجا که نام او ندانند.


==منابع==
== مقدمه ==
کربلایی: ساخته و پرداختۀ کربلا<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. همان‌گونه که [[زائران]] خانۀ خدا را حاج و [[حاجی]] گویند، بعنوان [[تکریم]] و [[احترام]]، به زائران [[حرم امام رضا]]{{ع}} "مشهدی" و به [[زوار]] کربلا هم "کربلایی" گویند. در قدیم، رمز و نشانۀ این بوده که کسی که با این نام معروف می‌شود، به [[زیارت قبر امام حسین]]{{ع}} موفق شده است. همچنین در تعبیر استعاری، به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات [[قیام عاشورا]] را داشته باشد و با [[الهام]] از آن [[حماسه]] شکل گیرد "کربلایی" می‌گویند، مثل: [[امّت]] کربلایی، شور کربلایی. [[ابداع]] این [[لقب]]، از اسباب ماندگاری ارزش‌های معنوی این [[دیار]] و مدفون در آن مزار است و بیش از یک تعبیر [[عرفی]]، بار [[فرهنگی]] و [[مقدّس]] دارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۰۰.</ref>.
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:کربلایی]]
[[رده:کربلا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۷

کربلایی منسوب به کربلا، اهل کربلا، کسی که به زیارت کربلا رفته باشد، عنوانی که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌ای عامۀ مردم را آنجا که نام او ندانند.

مقدمه

کربلایی: ساخته و پرداختۀ کربلا[۱]. همان‌گونه که زائران خانۀ خدا را حاج و حاجی گویند، بعنوان تکریم و احترام، به زائران حرم امام رضا(ع) "مشهدی" و به زوار کربلا هم "کربلایی" گویند. در قدیم، رمز و نشانۀ این بوده که کسی که با این نام معروف می‌شود، به زیارت قبر امام حسین(ع) موفق شده است. همچنین در تعبیر استعاری، به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات قیام عاشورا را داشته باشد و با الهام از آن حماسه شکل گیرد "کربلایی" می‌گویند، مثل: امّت کربلایی، شور کربلایی. ابداع این لقب، از اسباب ماندگاری ارزش‌های معنوی این دیار و مدفون در آن مزار است و بیش از یک تعبیر عرفی، بار فرهنگی و مقدّس دارد[۲].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۰۰.