بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
'''[[قافله حسینی]]''' کاروانی که از مبدأ [[عزّت]] و [[آزادگی]] | '''[[قافله حسینی]]''' کاروانی که از مبدأ [[عزّت]] و [[آزادگی]] حرکت کرد و در مقصد [[شهادت]] بار افکند. | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
قافلۀ [[حسینی]] [[روز]] ۲۸ [[رجب]] از [[مدینه]] بیرون آمد و سوّم [[شعبان]] به [[مکّه]] رسید. افراد کاروان عبارت بودند از [[سید الشهدا]]{{ع}}، [[فرزندان]]، [[برادران]]، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از مکّه به سوی [[عراق]] حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از [[پیروان]] او از [[مردم]] [[حجاز]]، [[کوفه]] و [[بصره]] که در ایّام اقامت وی در مکّه به او پیوسته بودند. حضرت مقدار ده دینار و یک شتر در [[اختیار]] همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.</ref>. این کاروان، دوّم [[محرّم]] در [[کربلا]] فرود آمد. پس از [[عاشورا]]، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و [[دل]] سوخته و [[شهید]] داده شد که به‌صورت [[اسیر]]، به کوفه وارد شدند. مردانشان همه شهید شده بودند و [[امام سجاد]]{{ع}} هم [[بیمار]] بود و قافله سالار، [[حضرت زینب]]{{ع}} بود. در کوفه برخی از [[زنان]]، به بستگان خود که ساکن کوفه بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن راه طولانی و دشوار کوفه تا [[شام]] و شام تا مدینه، با باری از [[غم]] و [[اندوه]] به مدینه برگشت و [[بشیر]]، خبر بازگشت قافلۀ [[اهل بیت]]{{عم}} را به مردم خبر داد و مدینه یکپارچه | قافلۀ [[حسینی]] [[روز]] ۲۸ [[رجب]] از [[مدینه]] بیرون آمد و سوّم [[شعبان]] به [[مکّه]] رسید. افراد کاروان عبارت بودند از [[سید الشهدا]]{{ع}}، [[فرزندان]]، [[برادران]]، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از مکّه به سوی [[عراق]] حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از [[پیروان]] او از [[مردم]] [[حجاز]]، [[کوفه]] و [[بصره]] که در ایّام اقامت وی در مکّه به او پیوسته بودند. حضرت مقدار ده دینار و یک شتر در [[اختیار]] همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.</ref>. این کاروان، دوّم [[محرّم]] در [[کربلا]] فرود آمد. پس از [[عاشورا]]، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و [[دل]] سوخته و [[شهید]] داده شد که به‌صورت [[اسیر]]، به کوفه وارد شدند. مردانشان همه شهید شده بودند و [[امام سجاد]]{{ع}} هم [[بیمار]] بود و قافله سالار، [[حضرت زینب]]{{ع}} بود. در کوفه برخی از [[زنان]]، به بستگان خود که ساکن کوفه بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن راه طولانی و دشوار کوفه تا [[شام]] و شام تا مدینه، با باری از [[غم]] و [[اندوه]] به مدینه برگشت و [[بشیر]]، خبر بازگشت قافلۀ [[اهل بیت]]{{عم}} را به مردم خبر داد و مدینه یکپارچه غرق شیون و [[عزا]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۷۹.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||