فطرس: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...)
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = فرشته
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[فطرس در حدیث]] - [[فطرس در تاریخ اسلامی]] - [[فطرس در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = امام حسین (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
== مقدمه ==
«فطرس» فرشتۀ بال شکسته و افتاده به جزیره‌ای، که هنگام تولّد [[امام حسین]] {{ع}} همراه [[جبرئیل]] نزد [[پیامبر]] {{صل}} آمد و خود را بر گهوارۀ [[حسین]] مالید و دوباره [[خداوند]] به او بال داد و به [[آسمان]] رفت<ref>بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۴.</ref>.


==مقدمه==
او که شفایافتۀ [[حسین]] {{ع}} بود، [[عهد]] کرد که [[سلام]] [[زائران]] را به [[حسین]] {{ع}} برساند: {{متن حدیث|....وَ لَهُ عَلَيَّ مُكَافَاةٌ أَلاَّ يَزُورَهُ زَائِرٌ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ عَنْهُ وَ لاَ يُسَلِّمَ عَلَيْهِ مُسَلِّمٌ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ سَلاَمَهُ وَ لاَ يُصَلِّي عَلَيْهِ مُصَلٍّ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ صَلاَتَهُ...}}<ref>اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۱.</ref>. بر عهدۀ من است که [[شفا]] دهی او را جبران کنم. هیچ زائری نیست که او را [[زیارت]] کند، مگر آنکه سلامش را به آن حضرت می‌رسانم و هیچ کس بر او [[درود]] نمی‌فرستد، مگر آنکه درودش را به او [[ابلاغ]] کنم. به گفتۀ [[ابن عباس]]، این [[فرشته]] در [[بهشت]]، به نام [[غلام]] [[حسین بن علی]] شناخته می‌شود<ref>مناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۷۴.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۷۵.</ref>
'''فطرس''' فرشتۀ بال شکسته و افتاده به جزیره‌ای، که هنگام تولّد [[امام حسین]]{{ع}} همراه [[جبرئیل]] نزد [[پیامبر]]{{صل}} آمد و خود را بر گهوارۀ [[حسین]] مالید و دوباره [[خداوند]] به او بال داد و به [[آسمان]] رفت<ref>بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۴.</ref>. او که شفایافتۀ [[حسین]]{{ع}} بود، [[عهد]] کرد که [[سلام]] [[زائران]] را به [[حسین]]{{ع}} برساند: {{متن حدیث|....وَ لَهُ عَلَيَّ مُكَافَاةٌ أَلاَّ يَزُورَهُ زَائِرٌ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ عَنْهُ وَ لاَ يُسَلِّمَ عَلَيْهِ مُسَلِّمٌ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ سَلاَمَهُ وَ لاَ يُصَلِّي عَلَيْهِ مُصَلٍّ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ صَلاَتَهُ...}}<ref>اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۱.</ref>. بر عهدۀ من است که [[شفا]] دهی او را جبران کنم. هیچ زائری نیست که او را [[زیارت]] کند، مگر آنکه سلامش را به آن [[حضرت]] می‌رسانم و هیچ کس بر او [[درود]] نمی‌فرستد، مگر آنکه درودش را به او [[ابلاغ]] کنم. به گفتۀ [[ابن عباس]]، این [[فرشته]] در [[بهشت]]، به نام [[غلام]] [[حسین بن علی]] شناخته می‌شود<ref>مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۷۴.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۷۵.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۰: خط ۱۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:امام حسین]]
[[رده:فطرس]]
[[رده:فرشته]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷

مقدمه

«فطرس» فرشتۀ بال شکسته و افتاده به جزیره‌ای، که هنگام تولّد امام حسین (ع) همراه جبرئیل نزد پیامبر (ص) آمد و خود را بر گهوارۀ حسین مالید و دوباره خداوند به او بال داد و به آسمان رفت[۱].

او که شفایافتۀ حسین (ع) بود، عهد کرد که سلام زائران را به حسین (ع) برساند: «....وَ لَهُ عَلَيَّ مُكَافَاةٌ أَلاَّ يَزُورَهُ زَائِرٌ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ عَنْهُ وَ لاَ يُسَلِّمَ عَلَيْهِ مُسَلِّمٌ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ سَلاَمَهُ وَ لاَ يُصَلِّي عَلَيْهِ مُصَلٍّ إِلاَّ أَبْلَغْتُهُ صَلاَتَهُ...»[۲]. بر عهدۀ من است که شفا دهی او را جبران کنم. هیچ زائری نیست که او را زیارت کند، مگر آنکه سلامش را به آن حضرت می‌رسانم و هیچ کس بر او درود نمی‌فرستد، مگر آنکه درودش را به او ابلاغ کنم. به گفتۀ ابن عباس، این فرشته در بهشت، به نام غلام حسین بن علی شناخته می‌شود[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۴.
  2. اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۱.
  3. مناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۷۴.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۷۵.