(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{امامت}}
#تغییر_مسیر [[تبری]]
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[لعنت و برائت در حدیث]] - [[لعنت و برائت در تاریخ اسلامی]] - [[لعنت و برائت در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
[[اسلام]]، [[دین]] [[تولّی و تبرّی]] است، در کنار [[محبت]] و [[دوستی]] با [[خاندان پیامبر]] و [[مودّت]] نسبت به آنان و [[سلام]] و [[درود]]، در [[زیارتنامه‌ها]] نسبت به [[اولیاء]] [[خدا]]، عنصر [[برائت]] و [[بیزاری]] و [[نفرت]] و [[نفرین]] نسبت به [[ظالمان]] و [[دشمنان]] [[حق]] است. بی تفاوت نبودن در برابر [[جنایتکاران]] و همسویی با [[رسول خدا]]، ایجاب می‌کند که یک شیعۀ [[عاشورایی]] نسبت به [[ستمگران]]، [[بغض]] و [[عداوت]] و [[تبرّی]] داشته باشد و کسانی را که [[قرآن]] [[لعن]] کرده است، مورد [[لعن]] قرار دهد. [[لعن]]، نشان اوج تنفّر و [[انزجار]] از چهره‌های [[ملعون]] است.
در لعنت‌ها و برائت‌هایی که در زیارت‌نامۀ [[شهدا]] و [[ائمّه]] آمده، با بیان [[زشتی‌ها]]، [[فسادها]]، [[تحریف‌ها]]، [[ستم‌ها]]، گردنکشی‌ها، صف آرایی در مقابل جناح [[حق]]، نپذیرفتن [[طاعت]] [[ائمّه]] و [[مخالفت]] با [[رهبران الهی]] آمیخته است و [[لعن]] آنان، طرد [[نمایندگان]] این خطّ در همیشه و همه جای [[تاریخ]] است.
در [[حادثۀ کربلا]]، کسانی در [[قتل]] [[دست]] داشتند، کسانی هم راضیان، ساکتان، [[هتک حرمت]] کنندگان، [[زمینه‌سازان]]، [[فرمانبرداران]] بوده‌اند و همه [[ملعون]] و مطرودند، و نیز آنان که [[حسین بن علی]]{{ع}} را [[خوار]] کردند و ندایش را شنیدند و پاسخ ندادند. در فراز دیگری پایه‌گذاران [[ظلم به اهل بیت]]، کنارزنندگان [[اهل بیت]] از [[جایگاه]] اصلی‌شان، [[قاتلان اهل بیت]]، [[زمینه‌سازان]] آن [[قتل]]، [[پیروان]] و هواداران [[قاتلان]]، [[لعنت]] شده‌اند: {{متن حدیث|اسْرَجَتْ وَ الْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ}}. در زیارتی، [[لعن]] بر ظالمین [[آل محمد]]، [[لعن]] بر ارواحشان، دیارشان و قبورشان شده است: {{متن حدیث|وَ الْعَنْ أَرْوَاحَهُمْ وَ دِيَارَهُمْ وَ قُبُورَهُمْ}}<ref>زیارت عاشورای غیر معروفه، مفاتیح الجنان</ref>.
[[موالات]] با [[حسین]] و [[برائت]] از [[ظالمان]] به او، پایۀ [[تقرّب]] به [[خدا]] و [[رسول]] و [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} است: {{متن حدیث|يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ...}}<ref>زیارت عاشورا، از جمله ر.ک: صلوات خاص امام حسن و امام حسین{{ع}}؛ بحار الأنوار، ج۹۱، ص۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۲۳.</ref>.
