←در عصر غیبت
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: واگردانی دستی |
|||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۱۳: | خط ۲۱۳: | ||
نقدهایی که به نظریه بیعت و اختیار وارد شده است عبارت است از: [[نقض غرض]]، عدم تحقق [[خلافت]]، عدم احراز شرائط [[امامت]]، عدم مجوز [[شرعی]]، [[سیره پیامبر]] {{صل}} در [[تنصیص]]، [[پیشگیری]] از [[اختلاف]]<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۵۷-۱۶۲.</ref>. | نقدهایی که به نظریه بیعت و اختیار وارد شده است عبارت است از: [[نقض غرض]]، عدم تحقق [[خلافت]]، عدم احراز شرائط [[امامت]]، عدم مجوز [[شرعی]]، [[سیره پیامبر]] {{صل}} در [[تنصیص]]، [[پیشگیری]] از [[اختلاف]]<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۵۷-۱۶۲.</ref>. | ||
===== [[غلبه]] و | ===== [[غلبه]] و استیلا ===== | ||
== وظایف امام == | == وظایف امام == | ||
خط ۲۴۵: | خط ۲۴۵: | ||
== فهم شیعیان از مقام امامت == | == فهم شیعیان از مقام امامت == | ||
=== در | === در عصر حضور === | ||
[[ابوذر غفاری]] (م۳۲). [[حاکم نیشابوری]] به | [[ابوذر غفاری]] (م۳۲). [[حاکم نیشابوری]] به سند خود از [[حنش]] [[کنانی]] نقل میکند: [[ابوذر]] در حالی که دست خود را به [[کعبه]] گرفته بود، گفت: «ای [[مردم]]! هرکس مرا میشناسد من همانم که میشناسد و هرکس مرا نمیشناسد من ابوذر هستم، از [[رسول خدا]] شنیدم که میفرمود: [[مَثَل]] [[اهل بیت]] من مَثَل [[کشتی نوح]] است، هرکس در آن وارد شود [[نجات]] مییابد و هرکس از آن [[تخلف]] کند [[غرق]] میشود»<ref>نفحات الأزهار، ج۱، ص۵۶.</ref>. | ||
[[سلمان فارسی]] (م ۳۴) با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نکرد و به او گفت: «عذر تو در مقدم شدن بر کسی که از تو عالمتر است و به رسول خدا نزدیکتر است و به [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]] آگاهتر است چیست؟ [[پیامبر]] [[علی]] را در [[زمان]] [[حیات]] خودش مقدم کرد او [[علم]] منایا و وصایا و [[فصل الخطاب]] را میداند او مثل [[هارون بن عمران]] است اگر او را مقدم کنید از همه جا به شما روزی میرسد؛ [[آل محمد]] {{صل}} مانند سر نسبت به [[بدن]] و مانند چشم نسبت به سر میباشند»<ref>طبقات المتکلمین، ج۱، ص۲۵۴.</ref>. | [[سلمان فارسی]] (م ۳۴) با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نکرد و به او گفت: «عذر تو در مقدم شدن بر کسی که از تو عالمتر است و به رسول خدا نزدیکتر است و به [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]] آگاهتر است چیست؟ [[پیامبر]] [[علی]] را در [[زمان]] [[حیات]] خودش مقدم کرد او [[علم]] منایا و وصایا و [[فصل الخطاب]] را میداند او مثل [[هارون بن عمران]] است اگر او را مقدم کنید از همه جا به شما روزی میرسد؛ [[آل محمد]] {{صل}} مانند سر نسبت به [[بدن]] و مانند چشم نسبت به سر میباشند»<ref>طبقات المتکلمین، ج۱، ص۲۵۴.</ref>. | ||
خط ۲۷۸: | خط ۲۷۸: | ||
همینطور که در تعریفهای [[اصحاب]] و نوع روایاتی که درباره [[ائمه]] {{عم}} نقل کردهاند [[مشاهده]] میشود، [[فهم]] [[شیعیان]] [[عصر حضور]] (به ویژه [[قرن اول]]) از امامت جنبه [[علمی]] و معنوی داشته و فقط جنبه سیاسی نداشته است، و فهم ایشان از امامت فراتر از علمای ابرار بوده و مطابق با فهم شیعیان حاضر از امامت است، و همچنین ایشان [[اعتقاد]] به چنین مقاماتی را برای ائمه [[غلو]] حساب نمیکردند. پس این ادعا که شیعیان در ابتدا ائمه {{عم}} را فقط علمای ابرار میدانستند یا در قرن اول فقط نگاه سیاسی به ائمه داشتند نه نگاه علمی و معنوی، درست نیست؛ البته مسلم است شیعیان به معنی اول و دوم (که در تعریف شیعه بیان کردیم) [[اعتقاد شیعیان]] به معنی سوم را نداشتهاند و نباید خلط و مغالطه کرد و نوع نگاه [[شیعیان]] به معنی اول و دوم را [[اعتقاد شیعیان]] اصلی گرفت و سپس مطرح کرد که نوع نگرش شیعیان قرنهای اولیه به [[ائمه]] فقط [[سیاسی]] بوده و شیعیان قرنهای بعدی [[غلو]] کرده و به [[امامان]] جنبه [[علمی]] و [[معنوی]] و [[فوق بشری]] نسبت دادند. | همینطور که در تعریفهای [[اصحاب]] و نوع روایاتی که درباره [[ائمه]] {{عم}} نقل کردهاند [[مشاهده]] میشود، [[فهم]] [[شیعیان]] [[عصر حضور]] (به ویژه [[قرن اول]]) از امامت جنبه [[علمی]] و معنوی داشته و فقط جنبه سیاسی نداشته است، و فهم ایشان از امامت فراتر از علمای ابرار بوده و مطابق با فهم شیعیان حاضر از امامت است، و همچنین ایشان [[اعتقاد]] به چنین مقاماتی را برای ائمه [[غلو]] حساب نمیکردند. پس این ادعا که شیعیان در ابتدا ائمه {{عم}} را فقط علمای ابرار میدانستند یا در قرن اول فقط نگاه سیاسی به ائمه داشتند نه نگاه علمی و معنوی، درست نیست؛ البته مسلم است شیعیان به معنی اول و دوم (که در تعریف شیعه بیان کردیم) [[اعتقاد شیعیان]] به معنی سوم را نداشتهاند و نباید خلط و مغالطه کرد و نوع نگاه [[شیعیان]] به معنی اول و دوم را [[اعتقاد شیعیان]] اصلی گرفت و سپس مطرح کرد که نوع نگرش شیعیان قرنهای اولیه به [[ائمه]] فقط [[سیاسی]] بوده و شیعیان قرنهای بعدی [[غلو]] کرده و به [[امامان]] جنبه [[علمی]] و [[معنوی]] و [[فوق بشری]] نسبت دادند. | ||
=== در | === در عصر غیبت === | ||
اما [[اعتقاد]] بعضی از بزرگان [[شیعه]] در عصر غیبت نسبت به [[امامت]] از این قرار است: | اما [[اعتقاد]] بعضی از بزرگان [[شیعه]] در عصر غیبت نسبت به [[امامت]] از این قرار است: | ||