|
|
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = شیطان | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} |
|
| |
|
| {{نبوت}} | | == مقدمه == |
| <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | | [[قرآن کریم]] با صراحت بیان کرده است که [[شیطان]]، لشکریانی دارد<ref>{{متن قرآن|وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ}}؛ سوره شعراء، آیه ۹۵.</ref> و او را در [[گمراه]] ساختن [[انسان]] [[یاری]] میدهند و همنشین کسانیاند که فریبشان را میخورند<ref>{{متن قرآن| وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ}}؛ سوره زخرف، آیه ۳۶؛ المیزان، ۱۵/ ۲۹۰.</ref>. [[لشکریان شیطان]] پیوسته فریبخوردگان را از [[راه خدا]] باز میدارند و این فریبخوردگان [[درک]] نمیکنند<ref>{{متن قرآن|وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ}}؛ سوره زخرف، آیه ۳۷.</ref>. [[همنشینی]] لشکریان شیطان با این کسان در [[قیامت]] نیز پابرجا است و یکی از کیفرهای [[گناهکاران]] در قیامت، همین همنشینی است. [[قرآن]] بیان میفرماید که گناهکاران در قیامت [[آرزو]] میکنند ای کاش میان آنها و همنشینانشان فاصلهای فراوان بود<ref>المیزان، ۱۸/ ۱۰۳- ۱۰۱.</ref>. لشکریان شیطان بنابر تعابیر [[قرآنی]] و [[روایی]] برخی سوارهاند و برخی پیاده<ref>{{متن قرآن|وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الأَمْوَالِ وَالأَوْلادِ وَعِدْهُمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا}}؛ سوره اسراء، آیه ۶۴؛ نهج البلاغه، خ ۱۹۲.</ref>. مراد از [[لشکریان]] سواره این است که در کار خویش- یعنی [[فریب]] [[انسانها]]- [[توانایی]] و [[شتاب]] بیشتری دارند و لشکریان پیاده آناناند که نیروی [[فریبکاری]] آنها کمتر است<ref>المیزان، ۱۳/ ۱۴۶؛ تفسیر نمونه، ۱۲/ ۱۸۵- ۱۸۳.</ref>. |
| <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[لشکر شیطان در قرآن]] - [[لشکر شیطان در حدیث]] - [[لشکر شیطان در نهج البلاغه]] - [[لشکر شیطان در کلام اسلامی]] - [[لشکر شیطان در عرفان اسلامی]]</div> | |
| <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[لشکر شیطان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
|
| |
|
| ==مقدمه==
| | منابع دینی، برای لشکریان شیطان تعابیر و نامهای متعددی دارند؛ همانند [[جنود]]، قرین<ref>{{متن قرآن| وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ}}؛ سوره شعراء، آیه ۹۵؛ {{متن قرآن| وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ}}؛ سوره زخرف، آیه ۳۶.</ref>، [[قبیله]] شیطان، [[ذریه]] شیطان، خیل و رَجل<ref>{{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۲۷؛ {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاء مِن دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلا}}؛ سوره کهف، آیه ۵۰؛ نهج البلاغه، خ ۱۹۲.</ref>. در متون [[اسلامی]] در این باره که [[لشکریان شیطان]] از چه نوع موجوداتی هستند، اشاراتی آمده است. از جمله آمده است که برخی از [[ذریه]] و [[فرزندان]] شیطاناند<ref>تفسیر برهان، ۳/ ۱۸۵.</ref> و گروهی از نسل انساناند<ref>جامع البیان، ۱۱/ ۸۸؛ التبیان، ۸/ ۳۳.</ref>، و گروهی دیگر از جنیاناند که [[معصیت خدا]] را در پیش گرفتهاند<ref>{{متن قرآن| وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ}}؛ سوره انعام، آیه ۱۱۲؛ تفسیر مجمع البیان، ۵- ۶/ ۶۵۸؛ تفسیر فخر رازی، ۲۴/ ۱۵۲.</ref>. در برخی [[روایات]] نیز صفات ناپسند [[انسان]]، مانند [[خشم]]، از لشکریان شیطان شمرده شدهاند<ref>نهج البلاغه، نامه ۶۹.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۳۹۲-۳۹۳.</ref> |
| *[[قرآن کریم]] با صراحت بیان کرده است که [[شیطان]]، لشکریانی دارد<ref>{{متن قرآن|وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ}}؛
| |
| سوره شعراء، آیه ۹۵.</ref> و او را در [[گمراه]] ساختن [[انسان]] [[یاری]] میدهند و همنشین کسانیاند که فریبشان را میخورند<ref>{{متن قرآن| وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ }}؛ سوره زخرف، آیه ۳۶؛ المیزان، ۱۵/ ۲۹۰.</ref>. [[لشکریان]] [[شیطان]] پیوسته فریبخوردگان را از [[راه خدا]] باز میدارند و این فریبخوردگان [[درک]] نمیکنند<ref>{{متن قرآن|وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ }}؛ سوره زخرف، آیه ۳۷.</ref>. همنشینی [[لشکریان]] [[شیطان]] با این کسان در [[قیامت]] نیز پابرجا است و یکی از کیفرهای [[گناهکاران]] در [[قیامت]]، همین همنشینی است. [[قرآن]] بیان میفرماید که [[گناهکاران]] در [[قیامت]] [[آرزو]] میکنند ای کاش میان آنها و همنشینانشان فاصلهای فراوان بود<ref>المیزان، ۱۸/ ۱۰۳- ۱۰۱.</ref>. [[لشکریان]] [[شیطان]] بنابر تعابیر [[قرآنی]] و [[روایی]] برخی سوارهاند و برخی پیاده<ref>{{متن قرآن|وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الأَمْوَالِ وَالأَوْلادِ وَعِدْهُمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا }}؛ سوره اسراء، آیه ۶۴؛ نهج البلاغه، خ ۱۹۲.</ref>. مراد از [[لشکریان]] سواره این است که در کار خویش- یعنی [[فریب]] [[انسانها]]- [[توانایی]] و شتاب بیشتری دارند و [[لشکریان]] پیاده آناناند که نیروی فریبکاری آنها کمتر است<ref>المیزان، ۱۳/ ۱۴۶؛ تفسیر نمونه، ۱۲/ ۱۸۵- ۱۸۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 392.</ref>.
| |
| *منابع [[دینی]]، برای [[لشکریان]] [[شیطان]] تعابیر و نامهای متعددی دارند؛ همانند جنود، قرین<ref>{{متن قرآن| وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ}}؛ سوره شعراء، آیه ۹۵؛ {{متن قرآن| وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ }}؛
| |
| سوره زخرف، آیه ۳۶.</ref>، [[قبیله]] [[شیطان]]، ذریه [[شیطان]]، خیل و رَجل<ref>{{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۲۷؛ {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاء مِن دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلا }}؛ سوره کهف، آیه ۵۰؛ نهج البلاغه، خ ۱۹۲.</ref>. در متون [[اسلامی]] در این باره که [[لشکریان]] [[شیطان]] از چه نوع موجوداتی هستند، اشاراتی آمده است. از جمله آمده است که برخی از ذریه و [[فرزندان]] شیطاناند<ref>تفسیر برهان، ۳/ ۱۸۵.</ref> و گروهی از [[نسل]] انساناند<ref>جامع البیان، ۱۱/ ۸۸؛ التبیان، ۸/ ۳۳.</ref>، و گروهی دیگر از جنیاناند که [[معصیت خدا]] را در پیش گرفتهاند<ref>{{متن قرآن| وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ}}؛ سوره انعام، آیه ۱۱۲؛ تفسیر مجمع البیان، ۵- ۶/ ۶۵۸؛ تفسیر فخر رازی، ۲۴/ ۱۵۲.</ref>. در برخی [[روایات]] نیز [[صفات ناپسند]] [[انسان]]، مانند [[خشم]]، از [[لشکریان]] [[شیطان]] شمرده شدهاند<ref>نهج البلاغه، نامه ۶۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 392-393.</ref>. | |
|
| |
|
| ==منابع== | | == منابع == |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| * [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
| | # [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] |
| | {{پایان منابع}} |
|
| |
|
| == جستارهای وابسته == | | == جستارهای وابسته == |
| {{مدخلهای وابسته}} | | {{مدخل وابسته}} |
| # [[ابلیس]] | | # [[ابلیس]] |
| # [[اتباع از شیطان]] | | # [[اتباع از شیطان]] |
خط ۳۹: |
خط ۳۵: |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
|
| |
|
| [[رده:مدخل]] | | [[رده:شیطان]] |
| [[رده:لشکر شیطان]]
| |