گزینش الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر به گزینش الهی معصوم حذف شد)
برچسب: تغییرمسیر حذف شد
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تعیین امام | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[گزینش الهی در قرآن]] - [[گزینش الهی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{علم معصوم}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[گزینش الهی در قرآن]] | [[گزینش الهی در فقه سیاسی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[اختیار]]: [[انتخاب]] و [[برگزیدن]] [[بهترین]] از هر چیزی و برتری‌ دادن بر غیر<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.</ref>. اصل آن "خَیْر" به معنای میل و [[تمایل]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.</ref>.  
[[اختیار]]: [[انتخاب]] و [[برگزیدن]] [[بهترین]] از هر چیزی و برتری‌ دادن بر غیر<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.</ref>. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و [[تمایل]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.</ref>. {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.


{{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.
دو قید در معنای [[اختیار]] وجود دارد: «[[انتخاب]]» و «تفضیل»؛ لذا به معنای [[انتخاب]] [[اصلح]] و [[افضل]] به کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.</ref>. [[اختیار]] به معنای «[[اصطفاء]]» و «[[اجتباء]]» نیز هست؛ با این تفاوت که در [[اختیار]] (چون از ماده خیر است) بر [[فضیلت]] و [[انتخاب]] [[برتر]] تأکید است.


دو قید در معنای [[اختیار]] وجود دارد: "[[انتخاب]]" و "تفضیل"؛ لذا به معنای [[انتخاب]] [[اصلح]] و [[افضل]] به کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.</ref>. [[اختیار]] به معنای "[[اصطفاء]]" و "[[اجتباء]]" نیز هست؛ با این تفاوت که در [[اختیار]] (چون از ماده خیر است) بر [[فضیلت]] و [[انتخاب]] [[برتر]] تأکید است.
[[اختیار]] در [[قرآن کریم]] شامل [[انتخاب الهی]] و بشری می‌گردد؛ [[انتخاب الهی]]: {{متن قرآن|وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى}}<ref>«و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.</ref>؛ [[انتخاب]] بشری: {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۵۴.</ref>


[[اختیار]] در [[قرآن کریم]] شامل [[انتخاب]] [[الهی]] و بشری می‌گردد؛ [[انتخاب]] [[الهی]]: {{متن قرآن|وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى}}<ref>«و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.</ref>؛ [[انتخاب]] بشری: {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۴.</ref>.
== [[نصب الهی]] ==


==منابع==
== جستارهای وابسته ==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{مدخل وابسته}}
* [[اصطفاء]]
* [[انتجاب]]
* [[اجتباء]]
* [[ارتضاء]]
* [[انتخاب]]
* [[انتخابات]]
* [[انتصاب]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


==پانویس==
== منابع ==
{{یادآوری پانویس}}
{{منابع}}
{{پانویس2}}
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده:تعیین امام]]
[[رده: گزینش الهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۷

مقدمه

اختیار: انتخاب و برگزیدن بهترین از هر چیزی و برتری‌ دادن بر غیر[۱]. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و تمایل[۲]. ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا[۳].

دو قید در معنای اختیار وجود دارد: «انتخاب» و «تفضیل»؛ لذا به معنای انتخاب اصلح و افضل به کار می‌رود[۴]. اختیار به معنای «اصطفاء» و «اجتباء» نیز هست؛ با این تفاوت که در اختیار (چون از ماده خیر است) بر فضیلت و انتخاب برتر تأکید است.

اختیار در قرآن کریم شامل انتخاب الهی و بشری می‌گردد؛ انتخاب الهی: ﴿وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى[۵]؛ انتخاب بشری: ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا[۶].[۷]

نصب الهی

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.
  3. «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.
  5. «و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.
  6. «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۵۴.