گزینش الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تعیین امام | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[گزینش الهی در قرآن]] - [[گزینش الهی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}


{{علم معصوم}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
[[اختیار]]: [[انتخاب]] و [[برگزیدن]] [[بهترین]] از هر چیزی و برتری‌ دادن بر غیر<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.</ref>. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و [[تمایل]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.</ref>. {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[گزینش الهی در قرآن]] - [[گزینش الهی در فقه سیاسی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
دو قید در معنای [[اختیار]] وجود دارد: «[[انتخاب]]» و «تفضیل»؛ لذا به معنای [[انتخاب]] [[اصلح]] و [[افضل]] به کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.</ref>. [[اختیار]] به معنای «[[اصطفاء]]» و «[[اجتباء]]» نیز هست؛ با این تفاوت که در [[اختیار]] (چون از ماده خیر است) بر [[فضیلت]] و [[انتخاب]] [[برتر]] تأکید است.
[[اختیار]]: [[انتخاب]] و [[برگزیدن]] [[بهترین]] از هر چیزی و برتری‌ دادن بر غیر<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.</ref>. اصل آن "خَیْر" به معنای میل و [[تمایل]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.</ref>.  


{{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.
[[اختیار]] در [[قرآن کریم]] شامل [[انتخاب الهی]] و بشری می‌گردد؛ [[انتخاب الهی]]: {{متن قرآن|وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى}}<ref>«و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.</ref>؛ [[انتخاب]] بشری: {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۵۴.</ref>


دو قید در معنای [[اختیار]] وجود دارد: "[[انتخاب]]" و "تفضیل"؛ لذا به معنای [[انتخاب]] [[اصلح]] و [[افضل]] به کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.</ref>. [[اختیار]] به معنای "[[اصطفاء]]" و "[[اجتباء]]" نیز هست؛ با این تفاوت که در [[اختیار]] (چون از ماده خیر است) بر [[فضیلت]] و [[انتخاب]] [[برتر]] تأکید است.
== [[نصب الهی]] ==


[[اختیار]] در [[قرآن کریم]] شامل [[انتخاب الهی]] و بشری می‌گردد؛ [[انتخاب الهی]]: {{متن قرآن|وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى}}<ref>«و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.</ref>؛ [[انتخاب]] بشری: {{متن قرآن|وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا}}<ref>«و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۴.</ref>.
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[اصطفاء]]
* [[انتجاب]]
* [[اجتباء]]
* [[ارتضاء]]
* [[انتخاب]]
* [[انتخابات]]
* [[انتصاب]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{منابع}}
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


 
[[رده:تعیین امام]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: گزینش الهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۷

مقدمه

اختیار: انتخاب و برگزیدن بهترین از هر چیزی و برتری‌ دادن بر غیر[۱]. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و تمایل[۲]. ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا[۳].

دو قید در معنای اختیار وجود دارد: «انتخاب» و «تفضیل»؛ لذا به معنای انتخاب اصلح و افضل به کار می‌رود[۴]. اختیار به معنای «اصطفاء» و «اجتباء» نیز هست؛ با این تفاوت که در اختیار (چون از ماده خیر است) بر فضیلت و انتخاب برتر تأکید است.

اختیار در قرآن کریم شامل انتخاب الهی و بشری می‌گردد؛ انتخاب الهی: ﴿وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى[۵]؛ انتخاب بشری: ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا[۶].[۷]

نصب الهی

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.
  3. «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.
  5. «و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.
  6. «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۵۴.