←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
سوره هل اتی، سورۀ ۷۶ [[قرآن کریم]] که نام‌های دیگرش سوره انسان، [[سوره دهر]] و [[ابرار]] است. درپی نذری که [[امام علی|علی]] و [[حضرت زهرا|فاطمه]] {{عم}} برای شفای دو [[فرزند]] [[بیمار]] خود ([[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]) کردند تا سه روز [[روزه]] بگیرند، هنگام [[افطار]] در سه روز پیاپی، [[مسکین]] و [[یتیم]] و [[اسیر]] به در خانۀ آنان آمد و ایشان [[افطار]] خود را به آنان [[ایثار]] کردند. این [[سوره]] در پی [[انفاق]] خالصانۀ این [[خانواده]] و تجلیل از آنان نازل شد<ref>تفسیر «مجمع البیان»، ج ۵ ص ۴۰۴</ref>. [[آیات]] ۷ تا ۱۰ تصریح به این موضوع دارد: {{متن قرآن|يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا* وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا * إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلا شُكُورًا}}. | سوره هل اتی، سورۀ ۷۶ [[قرآن کریم]] که نام‌های دیگرش سوره انسان، [[سوره دهر]] و [[ابرار]] است. درپی نذری که [[امام علی|علی]] و [[حضرت زهرا|فاطمه]] {{عم}} برای شفای دو [[فرزند]] [[بیمار]] خود ([[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]) کردند تا سه روز [[روزه]] بگیرند، هنگام [[افطار]] در سه روز پیاپی، [[مسکین]] و [[یتیم]] و [[اسیر]] به در خانۀ آنان آمد و ایشان [[افطار]] خود را به آنان [[ایثار]] کردند. این [[سوره]] در پی [[انفاق]] خالصانۀ این [[خانواده]] و تجلیل از آنان نازل شد<ref>تفسیر «مجمع البیان»، ج ۵ ص ۴۰۴</ref>. [[آیات]] ۷ تا ۱۰ تصریح به این موضوع دارد: {{متن قرآن|يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا* وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا * إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلا شُكُورًا}}. | ||
به این موضوع با عنوان [[آیه ابرار]] هم اشاره شده است، چون پیش از این، از [[اهل بیت]] {{ع}} به عنوان [[ابرار]] یاد شده و در کتب و [[روایات]] [[اهل سنت]] نیز آمده است<ref>ر. ک: «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۲۵۴</ref>. این واقعه که نهایت [[ایمان]]، [[ایثار]] و [[اخلاص]] [[امام علی|علی]] {{ع}} را می‌رساند، از [[مناقب]] و [[فضایل]] مهمّ اوست. شاعران نیز در سروده‌های خود به آن اشاره کرده‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۲۱.</ref>. | به این موضوع با عنوان [[آیه ابرار]] هم اشاره شده است، چون پیش از این، از [[اهل بیت]] {{ع}} به عنوان [[ابرار]] یاد شده و در کتب و [[روایات]] [[اهل سنت]] نیز آمده است<ref>ر.ک: «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۲۵۴</ref>. این واقعه که نهایت [[ایمان]]، [[ایثار]] و [[اخلاص]] [[امام علی|علی]] {{ع}} را می‌رساند، از [[مناقب]] و [[فضایل]] مهمّ اوست. شاعران نیز در سروده‌های خود به آن اشاره کرده‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۲۱.</ref>. | ||
== وجه نامگذاری == | == وجه نامگذاری == | ||