عصمت امام در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

مراد از '''[[عصمت امام]] در معارف [[مهدویت]]'''، نقل بیانات [[امام زمان]]{{ع}} پیرامون [[عصمت]] و مسائل مرتبط با آن از لابه لای [[روایات]]، نامه‌ها و یا [[توقیعات]] آن حضرت است که در منابع روایی یا [[تاریخی]] امامیه مکتوب شده و به دست ما رسیده است. هر چند به جهت آنکه زندگانی حضرت از ابتدا به صورت مخفیانه بوده و پس از [[شهادت امام عسکری]]{{ع}} نیز [[دوران غیبت صغری]] شروع و پس از آن نیز عصر [[غیبت کبری]] آغاز شده و تا کنون نیز ادامه دارد، نسبت به برخی [[امامان]] قبل، روایات اندکی از آن حضرت در [[اختیار]] ما قرار گرفته و آنچه موجود است غالباً مربوط به عصر [[غیبت صغری]] است، اما با این حال از میان همان سخنان آن حضرت می‌توان به مطالبی پیرامون [[عصمت امام]] دست یافت.

[[حضرت مهدی]] {{ع}} در نامه خود خطاب به [[اسحاق بن احمد]] با صراحت از مسئله عصمت سخن به میان آورده و راجع به [[امامان]] شیعی فرمودند:  {{متن حدیث|بِأَنْ عَصَمَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ وَ بَرَّأَهُمْ مِنَ الْعُيُوبِ وَ طَهَّرَهُمْ مِنَ الدَّنَسِ وَ نَزَّهَهُمْ مِنَ اللَّبْسِ}}<ref>محمد بن حسن شیخ طوسی، الغیبة، ص۲۸۸؛ احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۶۸.</ref>؛ «... [[خداوند متعال]] آنها را از [[گناهان]] [[معصوم]] ساخته و از [[عیب‌ها]] مبرا نموده و از [[پلیدی‌ها]] تطهیر و از [[شبهات]] [[منزه]] کرده است»<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۱۸۴.</ref>.