اسلام امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام علی
| موضوع مرتبط = امام علی
| عنوان مدخل  = [[امام علی]]
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[امام علی در قرآن]] - [[امام علی در حدیث]] - [[امام علی در کلام اسلامی]] - [[امام علی در تاریخ اسلامی]] - [[امام علی در تراجم و رجال]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
}}
}}


'''اولین [[ایمان]] آورنده''' به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} یکی از [[فضائل امیرالمؤمنین]]{{ع}} است.
'''اولین [[ایمان]] آورنده''' به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} یکی از [[فضائل امیرالمؤمنین]] {{ع}} است.


==مقدمه==
== مقدمه ==
یکی از [[فضائل امیرالمؤمنین]] {{ع}} این است که وی اولین کسی است که به [[رسول خدا]]{{صل}} [[ایمان]] آورد. زمانی که آن حضرت به [[مقام رسالت]] رسید، به [[خانه]] بازگشت و [[رسالت]] خود را با [[حضرت خدیجه]] و [[امام علی]]{{ع}} در میان گذاشت و آن دو بی‌درنگ به ایشان [[ایمان]] آوردند. بنابراین [[امام علی]]{{ع}} نخستین مردی است که به [[رسول خدا]]{{صل}} [[ایمان]] آورده است؛ گرچه برخی [[سعی]] دارند این [[فضیلت]] را برای اشخاص دیگری بدانند. بسیاری از مؤرخان و علمای بزرگ [[اهل سنت]] این مطلب را پذیرفته‌اند. چنانکه [[ابن هشام]] از [[ابن سحاق]] [[نقل]] کرده است: نخستین مردی که به [[رسول خدا]]{{صل}} گروید و بدانچه از جانب [[خدا]] آورده بود [[گواهی]] داد، [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} بود. در آن هنگام، ده سال از عمر وی می‌گذشت و از جمله [[نعمت‌های خدا]] بر [[علی]]{{ع}} آن بود که پیش از [[اسلام]]، در کنار [[پیامبر]]{{صل}} پرورده شد<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۲۶۴.</ref>.
یکی از [[فضائل امیرالمؤمنین]] {{ع}} این است که وی اولین کسی است که به [[رسول خدا]] {{صل}} [[ایمان]] آورد. زمانی که آن حضرت به [[مقام رسالت]] رسید، به [[خانه]] بازگشت و [[رسالت]] خود را با [[حضرت خدیجه]] و [[امام علی]] {{ع}} در میان گذاشت و آن دو بی‌درنگ به ایشان [[ایمان]] آوردند. بنابراین [[امام علی]] {{ع}} نخستین مردی است که به [[رسول خدا]] {{صل}} [[ایمان]] آورده است؛ گرچه برخی [[سعی]] دارند این [[فضیلت]] را برای اشخاص دیگری بدانند. بسیاری از مؤرخان و علمای بزرگ [[اهل سنت]] این مطلب را پذیرفته‌اند. چنانکه [[ابن هشام]] از ابن سحاق [[نقل]] کرده است: نخستین مردی که به [[رسول خدا]] {{صل}} گروید و بدانچه از جانب [[خدا]] آورده بود [[گواهی]] داد، [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} بود. در آن هنگام، ده سال از عمر وی می‌گذشت و از جمله [[نعمت‌های خدا]] بر [[علی]] {{ع}} آن بود که پیش از [[اسلام]]، در کنار [[پیامبر]] {{صل}} پرورده شد<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۲۶۴.</ref>.


همچنین بسیاری از [[صحابه پیامبر]]{{صل}} [[امام علی]]{{ع}} را [[اولین مسلمان]] می‌دانند، چنانچه درباره [[زندگی]] [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] شده است. از [[سلمان]]، [[ابوذر]]، [[مقداد]]، [[خباب]]، [[جابر]]، [[ابوسعید خدری]] و [[زید بن ارقم]] [[روایت]] شده است که [[علی بن ابی طالب]] اولین فردی است که [[اسلام]] آورد و این افراد [[علی]]{{ع}} را بر دیگران [[برتری]] داده‌اند<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۰۹۰.</ref>.
همچنین بسیاری از [[صحابه پیامبر]] {{صل}} [[امام علی]] {{ع}} را [[اولین مسلمان]] می‌دانند، چنانچه درباره [[زندگی]] [[امام علی]] {{ع}} [[نقل]] شده است. از [[سلمان]]، [[ابوذر]]، [[مقداد]]، [[خباب]]، [[جابر]]، [[ابوسعید خدری]] و [[زید بن ارقم]] [[روایت]] شده است که [[علی بن ابی طالب]] اولین فردی است که [[اسلام]] آورد و این افراد [[علی]] {{ع}} را بر دیگران [[برتری]] داده‌اند<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۰۹۰.</ref>.


[[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} خود در این باره می‌فرماید: "من [[بنده]] [[خدا]] و [[برادر]] [[رسول خدا]] هستم و [[لقب]] [[صدیق اکبر]] برای من است و بعد از من کسی این [[لقب]] را به خود نمی‌دهد مگر دروغ‌گوی [[افتراء]] زننده؛ من هفت سال قبل از اینکه [[مردم]] [[نماز]] بخوانند با [[رسول خدا]] [[نماز]] خواندم"<ref>المصنف، ابن ابی شیبه، ج۷، ص۴۹۸؛ سنن ابن ماجه، محمد بن یزید قزوینی، ج۱، ص۴۴؛ فضائل الصحابه، احمد بن حنبل، ج۲، ص۸۷ - ۵۸۶؛ حاکم نیشابوری میگوید: {{عربی|هذا الحديث صحيح الاسناد}} (المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۵۱).</ref><ref>[[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref>
[[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} خود در این باره می‌فرماید: "من [[بنده خدا]] و [[برادر]] [[رسول خدا]] هستم و [[لقب]] [[صدیق اکبر]] برای من است و بعد از من کسی این [[لقب]] را به خود نمی‌دهد مگر دروغ‌گوی [[افتراء]] زننده؛ من هفت سال قبل از اینکه [[مردم]] [[نماز]] بخوانند با [[رسول خدا]] [[نماز]] خواندم"<ref>المصنف، ابن ابی شیبه، ج۷، ص۴۹۸؛ سنن ابن ماجه، محمد بن یزید قزوینی، ج۱، ص۴۴؛ فضائل الصحابه، احمد بن حنبل، ج۲، ص۸۷ - ۵۸۶؛ حاکم نیشابوری میگوید: {{عربی|"هذا الحديث صحيح الاسناد"}}؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۵۱.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱]]، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۴: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:فضائل امام علی]]
[[رده:فضائل امام علی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۸

اولین ایمان آورنده به پیامبر اکرم (ص) یکی از فضائل امیرالمؤمنین (ع) است.

مقدمه

یکی از فضائل امیرالمؤمنین (ع) این است که وی اولین کسی است که به رسول خدا (ص) ایمان آورد. زمانی که آن حضرت به مقام رسالت رسید، به خانه بازگشت و رسالت خود را با حضرت خدیجه و امام علی (ع) در میان گذاشت و آن دو بی‌درنگ به ایشان ایمان آوردند. بنابراین امام علی (ع) نخستین مردی است که به رسول خدا (ص) ایمان آورده است؛ گرچه برخی سعی دارند این فضیلت را برای اشخاص دیگری بدانند. بسیاری از مؤرخان و علمای بزرگ اهل سنت این مطلب را پذیرفته‌اند. چنانکه ابن هشام از ابن سحاق نقل کرده است: نخستین مردی که به رسول خدا (ص) گروید و بدانچه از جانب خدا آورده بود گواهی داد، علی بن ابی طالب (ع) بود. در آن هنگام، ده سال از عمر وی می‌گذشت و از جمله نعمت‌های خدا بر علی (ع) آن بود که پیش از اسلام، در کنار پیامبر (ص) پرورده شد[۱].

همچنین بسیاری از صحابه پیامبر (ص) امام علی (ع) را اولین مسلمان می‌دانند، چنانچه درباره زندگی امام علی (ع) نقل شده است. از سلمان، ابوذر، مقداد، خباب، جابر، ابوسعید خدری و زید بن ارقم روایت شده است که علی بن ابی طالب اولین فردی است که اسلام آورد و این افراد علی (ع) را بر دیگران برتری داده‌اند[۲].

امیرالمؤمنین علی (ع) خود در این باره می‌فرماید: "من بنده خدا و برادر رسول خدا هستم و لقب صدیق اکبر برای من است و بعد از من کسی این لقب را به خود نمی‌دهد مگر دروغ‌گوی افتراء زننده؛ من هفت سال قبل از اینکه مردم نماز بخوانند با رسول خدا نماز خواندم"[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۲۶۴.
  2. الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۰۹۰.
  3. المصنف، ابن ابی شیبه، ج۷، ص۴۹۸؛ سنن ابن ماجه، محمد بن یزید قزوینی، ج۱، ص۴۴؛ فضائل الصحابه، احمد بن حنبل، ج۲، ص۸۷ - ۵۸۶؛ حاکم نیشابوری میگوید: "هذا الحديث صحيح الاسناد"؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۵۱.
  4. عباسی، حبیب، مقاله «علی بن ابی‌طالب»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱.