حدیث فاطمة بضعة منی: تفاوت میان نسخه‌ها

این واژه از ریشه «سعف» و باب [[افعال]] «اسعاف» به معنای [[یاری کردن]] و برآوردن حوایج و نیاز است<ref>ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، ج۳، ص۷۳؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۹، ص۱۵۲.</ref> و در این حدیث به لحاظ قرینه [[سیاق]]، مراد از این واژه نزدیکی و یاری کردن است. بنابراین، معنای عبارت این است که هر کس به [[فاطمه]]{{س}} نزدیک شده و او را [[یاری]] نموده و حوایجش را برآورده سازد، مرایاری کرده است و به عبارت دیگر مقصود این است که هر چه به او برسد به من رسیده و هر کس که کار او را سامان داده و به او کمک کند، به من یاری رسانده است<ref>ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج۲، ص۳۶۸؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۹، ص۱۵۲؛ زبیدی، محمد بن محمد، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۲۷۲.</ref>.