مقام حضرت فاطمه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[روایت]] دیگری انس خادم رسول خدا{{صل}} درباره نقش نورپردازی [[فاطمه زهرا]]{{س}} و حسنین{{عم}} نقل نموده است: روزی [[پیامبر اکرم]]{{صل}} هنگام نماز صبح در [[محراب]] ایستاده بود به آن حضرت عرض کردم اگر [[صلاح]] می‌دانید [[آیه]]: {{متن قرآن|فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ}}<ref>«و آنان که از خداوند و پیامبر فرمان برند با کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است از پیامبران و راستکرداران و شهیدان و شایستگان خواهند بود و آنان همراهانی نیکویند» سوره نساء، آیه ۶۹.</ref> را برای ما [[تفسیر]] فرمایید. آن حضرت فرمود: منظور از پیامبران، من هستم؛ [[صدیقین]]، [[علی بن ابی‌طالب]]، [[شهدا]] عمویم [[حمزه]]، و [[صالحین]]، دخترم زهرا{{س}} و فرزندانش حسن و حسین{{عم}} هستند. عباس از گوشه [[مسجد]] خدمت پیامبر اکرم{{صل}} آمد و گفت مگر من و شما و علی و فاطمه و حسن و حسین از یک سرچشمه نیستیم؟ فرمود: عمو [[جان]] منظورت چیست؟ عرض کرد زیرا مرا نام نبردی و به این مقام مفتخر نکردی. فرمود: عموجان اینکه گفتی من، تو، علی، حسن و حسین از یک سرچشمه هستیم، صحیح است، ولی زمانی که [[خداوند]] ما را آفرید، نه آسمان افراشته بود و نه [[زمین]] گسترده، نه [[عرش]] بود و نه [[بهشت]] و نه [[جهنم]]. ما او را [[تسبیح]] و [[تقدیس]] می‌کردیم هنگامی که تسبیح و تقدیسی وجود نداشت. سپس [[نور]] دخترم [[فاطمه]]{{س}} را گشود و از آن [[آسمان]] و زمین را آفرید. [[آسمان‌ها]] و زمین از نور دخترم فاطمه‌اند و نور دخترم فاطمه{{س}} از [[نور خدا]] است و دخترم فاطمه{{س}} از آسمان‌ها و زمین [[برتر]] است<ref>{{متن حدیث|ثُمَّ فَتَقَ نُورَ ابْنَتِي فَخَلَقَ مِنْهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فَالسَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ مِنْ نُورِ ابْنَتِي فَاطِمَةَ وَ نُورُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ مِنْ نُورِ اللَّهِ وَ ابْنَتِي فَاطِمَةُ أَفْضَلُ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ}}؛ بحار الأنوار، ج١۵، ص١١؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص١٢۵؛ حلیة الأبرار، ج۴، ص۹۸؛ مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر{{عم}}، ج۳، ص۲۲۲.</ref>.