نفس زکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب‌ها: تغییر مسیر جدید پیوندهای ابهام‌زدایی
 
(۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
#تغییر_مسیر [[نفس زکیه (ابهام‌زدایی)]]
{{مهدویت}}
 
 
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[نفس زکیه (پرسش)]]''' قابل دسترسی هستند.
 
==مقدمه==
*[[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]]، یکی دیگر از نشانه‌های مشهور [[ظهور]] است. این علامت در احادیث فریقین وجود دارد؛ ولی در منابع [[شیعه]] به عنوان نشانه‌ای حتمی معرفی می‌شود<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B7_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۸.]</ref>.
 
==واژه‌شناسی==
*منظور از نفس زکیه، انسانی [[صالح]] و با تقواست<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B7_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۸.]</ref>. «نفس زکیه»؛ یعنی، فرد بی‌گناه، [[پاک]] و کسی که قتلی انجام نداده است <ref>طریحی، مجمع البحرین، ج ۱، ص ۲۰۳.</ref> و جرمی ندارد. این مضمون در [[آیات]] [[قرآن]] در داستان [[حضرت موسی]]{{ع}} نیز به کار رفته است. <ref>« أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ»؛ آیا انسانی بی‌گناه را بی‌آنکه کسی را کشته باشد کشتی؟؛ سوره کهف، آیه ۷۴.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_%D8%AC%DB%B3_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۳۱.]</ref>.
*"نفس زکیه" یعنی فرد بی‏گناه، [[پاک]]، کسی که قتلی انجام نداده است‏  و جرمی ندارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>.
 
==نام و نسب نفس زکیه==
*وی [[محمد بن عبدالله محض|محمّد بن عبد اللّه]]، معروف به "نفس زکیه"، است. مادرش [[هند]]، دختر [[ابو عبیدة بن عبد اللّه]] بود<ref>  ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص ۲۲۱</ref>. برخی از [[خاندان]] او و [[فرقه]] [[جارودیه]]، وی را [[مهدی موعود]]<ref>  ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص ۲۲۲</ref> دانسته‌‏اند. او در سال ۱۴۵ ق<ref>  ابو حنیفه احمد بن داود، اخبار الطوال، ص ۳۸۵</ref> [[ادعای مهدویت]] کرد و به وسیله [[منصور دوانیقی]] کشته شد. جالب این‏که پدر او نیز با پسرش به عنوان [[مهدی]] [[بیعت]] کرده است<ref>  سید محمد کاظم قزوینی، امام مهدی علیه السّلام از ولادت تا ظهور، ص ۵۷۰</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۴۹.</ref>.
*نفس زکیه، نخستین کسی از [[علویان]] است که در روزگار عباسیان، [[قیام]] کرد و معاصر [[امام صادق]]{{ع}} بود<ref>  حسن ابراهیم حسن، تاریخ سیاسی اسلام، ج ۲، ص ۱۲۶</ref> وی از [[بیعت]] با [[منصور]] خودداری کرد. محمّد، میان [[خاندان]] خویش، از همه [[برتر]] و در [[علم]] و [[دانش]] [[کتاب خدا]]، از همگان داناتر بود.
*او [[محمد بن عبدالله محض|محمد بن عبد الله]]، معروف به "نفس زکیه"، است. مادرش [[هند]]، دختر [[ابو عبیدة بن عبد]] الله‌<ref>ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص ۲۲۱.</ref> بود. برخی از [[خاندان]] او و [[فرقه]] [[جارودیه]]، وی را [[مهدی موعود]]<ref>ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص ۲۲۲.</ref> دانسته‌اند. او در سال ۱۴۵ ه<ref>ابو حنیفه احمد بن داود، اخبار الطوال، ص ۳۸۵.</ref> [[ادعای مهدویت]] نمود و به وسیله [[منصور دوانیقی]] کشته شد! جالب اینکه [[پدر]] او نیز با پسرش به عنوان [[مهدی]] [[بیعت]] کرده است<ref>سید محمد کاظم قزوینی، امام مهدی {{ع}} از ولادت تا ظهور، ص ۵۷۰.</ref>. نفس زکیه اولین کسی از [[علویان]] است که در روزگار [[عباسیان]]، [[قیام]] کرد و معاصر [[امام]] صادق‌<ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ سیاسی اسلام، ج ۲، ص ۱۲۶.</ref> {{ع}} بود. وی از [[بیعت]] با [[منصور]] خودداری کرد.
*'''نام‌گذاری به [[نفس زکیه‌]]:''' [[علما]] و [[دانشمندان]] [[آل ابی طالب]] او را "نفس زکیه" و مقتول "[[احجار الزیت]]" می‌دانند. [[محدث]] قمی در [[تتمة المنتهی (کتاب)|تتمة المنتهی]] می‌گوید: "[[محمد]] را از جهت کثرت [[زهد]] و [[عبادت]]، نفس زکیه [[لقب]] دادند". [[محمد]] در میان [[خاندان]] خویش، از همه [[برتر]] و نسبت به [[علم]] و [[دانش]] [[کتاب خدا]]، از همگان داناتر بود. [[شجاعت]]، [[بخشش]]، [[صلابت]] و سایر مزایای او از همگان بیشتر بود؛ ازاین‌رو پیروانش [[شک]] نداشتند که او همان [[مهدی موعود]] است. [[امام صادق]] {{ع}} خطاب به [[عبد الله بن حسن]] فرمود: "[[گمان]] می‌بری که پسرت همان [[مهدی]] است؟! چنین نیست و وقت آن نرسیده است". [[عبد الله]] به [[خشم]] آمد و گفت: من خلاف آنچه تو می‌گویی، می‌دانم. و [[الله]]! [[خداوند]] تو را بر [[غیب]] خویش [[آگاه]] نکرده است. [[حسد]] بر پسر من، تو را به این بیان واداشت. [[حضرت]] فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]! [[حسد]] مرا وادار نکرد؛ ولی این مرد و برادران و فرزندانشان، برابر شما هستند (آنها به [[خلافت]] می‌رسند، نه شما)". پس دست بر شانه [[عبد الله بن حسن]] زد و فرمود: "این [[خلافت]] به شما نخواهد رسید و به زودی هردو پسرت کشته می‌شوند"<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج‌۱، ص۱۰۷، ۱۰۸.</ref>.
*برخی گمان کرده‏‌اند مراد از نفس زکیه، [[محمد بن عبد اللّه بن حسن]]، معروف به نفس زکیه است که در زمان [[امام صادق]]{{ع}} در منطقه "احجار زیت" در نزدیکی [[مدینه]] کشته شد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>.
*این احتمال درست نیست، به چند [[دلیل]]<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>:
#لازمه‌‏اش این است که پیش از تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}؛ بلکه پیش از آن‏که [[امامان]] از آن خبر دهند، این نشانه رخ داده باشد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>.
#در [[روایات]] تصریح شده است که "نفس زکیه"، بین [[رکن و مقام]] کشته می‌‏شود؛ حال آن‏که [[محمد بن عبد اللّه بن حسن]] در منطقه "احجار زیت" "در نزدیکی [[مدینه]]" کشته شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>.
#همان‏گونه که در [[روایات]] اشاره شده [[قتل نفس زکیه]] از نشانه‌‏های حتمی و متصل به [[ظهور]] است؛ حال آن‏که [[محمد بن عبد اللّه]]، سال‏ها پیش از تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به قتل رسیده است. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "بین [[قیام]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و [[کشته شدن نفس زکیه]]، بیش از پانزده شبانه ‏روز فاصله نیست<ref> {{متن حدیث|" لَيْسَ‏ بَيْنَ‏ قِيَامِ‏ قَائِمِ‏ آلِ‏ مُحَمَّدٍ وَ بَيْنَ‏ قَتْلِ‏ النَّفْسِ‏ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ‏ عَشْرَةَ لَيْلَةً‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۴۵، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۴۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>.
*[[شجاعت]]، [[بخشش]]، [[صلابت]] و سایر مزایای او از همگان بیشتر بود؛ ازاین‏رو پیروانش [[شک]] نداشتند که او همان [[مهدی موعود]] است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۴۹.</ref>.
 
==نفس زکیه در روایات==
*[[محمد بن مسلم]] می‌گوید: از [[امام باقر]]{{ع}} پرسیدم: ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]! چه زمانی [[قائم]] شما [[قیام]] می‌کند [[امام]] در پاسخ فرمود: {{متن حدیث|«....قَتْلُ غُلَامٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ{{صل}} بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ اسْمُهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ النَّفْسُ الزَّكِيَّة»}}<ref>جوانی از آل محمد{{صل}} بین رکن و مقام کشته می‌شود، نام او محمد بن حسن نفس زکیه است؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_%D8%AC%DB%B3_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۳۱.]</ref>. در روایتی [[جابر جعفی]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده است:{{متن حدیث|«....وَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْن‏»}}<ref>و نفس زکیه از فرزندان حسین{{ع}} است؛ تفسیر العیاشی، ج ۱، ص ۶۴.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_%D8%AC%DB%B3_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۳۲.]</ref>.
*از ویژگی‌هایی که برای «[[کشته شدن نفس زکیه]]»، بیان شده و اهمیت این رخداد را می‌نمایاند، حتمی بودن این واقعه است. [[روایات]] متعددی با تعابیر گوناگونی چون «محتوم»، لابدّ ان یکون»، «لایخرج حتی» این مطلب را بیان می‌کنند. این حتمی بودن، در [[حدیث]] [[حمران بن اعین]] از [[امام صادق]]{{ع}} با تأکید بیشتری [[تبیین]] شده است:{{متن حدیث|« مِنَ الْمَحْتُومِ الَّذِي لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ مِنْ قَبْلِ قِيَامِ الْقَائِمِ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ خَسْفٌ بِالْبَيْدَاءِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْمُنَادِي مِنَ السَّمَاءِ»}}<ref>از نشانه‌های حتمی که ناگزیر پیش از قیام قائم{{ع}} خواهد بود، خروج سفیانی و فرو رفتن در سرزمین بیداء و کشته شدن نفس زکیه و منادی از آسمان است. آنچه از روایات به دست می‌آید کلیاتی دربارۀ قتل نفس زکیه و به چگونگی و اهداف او کمتر اشاره شده است؛ الغیبة للنعمانی، ص ۲۶۴، ح ۲۶.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_%D8%AC%DB%B3_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۳۲.]</ref>.
*[[احادیث]] مربوط به این شخص همانند دیگر [[احادیث]] [[نشانه‌های ظهور|علائم ظهور]]، به دو دسته تقسیم می‌شوند: بخشی که در آنها سخن از [[مهدی]] و [[ظهور]] او وجود ندارد و به عنوان [[ملاحم و فتن]] و به عبارتی [[پیشگویی]] آینده ذکر شده است. در بخش دیگر، به نام [[مهدی]] تصریح شده و [[قتل نفس زکیه]]، یکی از [[نشانه‌های ظهور]] او دانسته می‌شود. نکتۀ قابل توجّه این است که قبل از [[قیام]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} انسان‌های بی‌گناه و داری درجات بالای ایمانیِ بسیاری کشته می‌شوند. علامت حتمی بودن قتل یکی از آنها، نشانگر [[موقعیت]] ممتاز اجتماعی و وظیفۀ مهمی است که بر عهدۀ او گذاشته شده است<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B7_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۸.]</ref>.
*به نظر برخی، انتساب به [[سادات حسنی]]، از ویژگی‌هایی است که برای نفس زکیه نیز برشمرده است. از این رو، نفس زکیه همان [[سید حسنی]] است؛ ولی شهرت نفس زکیه و [[روایات]] متعدّدی که دربارۀ او رسیده است، علامت بودن او را اثبات می‌کند. بنابر این می‌توان [[احادیث]] [[سید حسنی]] را بر نفس زکیه حمل کرد. حدیثی را که دربارۀ "مرد [[هاشمی]]" آمده نیز می‌توان بر [[نفس]] زکیّه حمل کرد؛ چون کشته شدن در میان رکن حجر الأسود و [[مقام ابراهیم]]، دربارۀ هر دو نفر ذکر شده است <ref>ر.ک: الإرشاد: ج۲ ص۳۶۸.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B7_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۹.]</ref>. به این نکته هم باید توجه کرد که تعدادی از [[احادیث]] منابع [[شیعه]] و [[سنی]] دربارۀ نفس زکیه، بخصوص آنچه در الفتن [[ابن حماد]] و [[الغیبة]] [[شیخ طوسی]] آمده، مستند به [[معصوم]]{{ع}} نیستند. الته همین [[احادیث]] به واسطۀ کتبی همچون التشریف بالمنن ابن طاووس، به [[شیعه]] راه یافته و تلقّی به قبول شده‌اند<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B7_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۹.]</ref>. بخشی از احادیثی نفس زکیه را نشانۀ [[ظهور]] می‌دانند، آن را همراه با چند نشانۀ مهم دیگر، مانند [[ندای آسمانی]] و [[سفیانی]] و خَسْف [[بیدا]] ذکر می‌کند. برخی [[احادیث]] نفس زکیه به تفصیل از [[جنگ]] و گریز وی خبر می‌دهند<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B7_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۹.]</ref>.
با توجه به مجموعۀ متون می‌توان گفت که نفس زکیه، یکی از [[علائم]] مشهور و حتمیِ [[ظهور]] است که دربارۀ او و [[شهادت]] او، [[روایات]] معتبری وجود دارد. اگر چه همانند دیگر [[علائم]]، جزئیات مرتبط با او از ابهام برخوردار است<ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B7_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص۴۳۹.]</ref>.
 
==زمان و مکان [[قتل نفس زکیه]]==
*در آستانه [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ در گیرودار [[مبارزات]] زمینه‏‌ساز [[انقلاب]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، فردی پاکباخته و [[مخلص]]، در راه [[امام]]{{ع}} می‏‌کوشد و مظلومانه کشته می‌‏شود. طبق بیان [[روایات]]، این رخداد عظیم، بین رکن و مقام- در [[بهترین]] مکان‏‌های زمین- اتفاق می‌‏افتد. فرد یاد شده، از اولاد [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است‏<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶</ref> که در [[روایات]]، گاهی از او به عنوان "نفس زکیه" و "[[سید حسنی]]" یاد کرده‏‌اند<ref>ر.ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۴۵، ح ۴۴۰</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>.
*[[قتل نفس زکیه]]، از نشانه‏‌های حتمی و متصل به [[ظهور]] است. در منابع [[اهل سنت]] کمتر نامی از آن برده شده<ref>  ابن ابی شیبه، المصنف، ج ۷، ص ۵۱۴، ح ۳۷۶۴۲</ref>؛  ولی در منابع [[شیعه]]، [[روایات]] آن، فراوان است؛ از این‌‏رو، در اصل تحقق چنین حادثه‌‏ای- به عنوان علامت قیام- شکی نیست؛ هر چند اثبات جزئیات آن و نیز زمان تحقق آن و ویژگی‌‏های مقتول، مشکل است<ref>  شیخ صدوق، الخصال، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۸۲؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳؛ لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۵۹</ref>.
*در مدت کمتر از پانزده شبانه روز پس از این حادثه [[قیام جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} خواهد بود. [[صدوق]] با ذکر [[سند]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است:{{متن حدیث|«....لَيْسَ بَيْنَ قِيَامِ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَيْنَ قَتْلِ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَة‏»}}<ref>بین قیام قائم آل محمد و کشتن نفس زکیه، پانزده شب فاصله خواهد بود؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۹، ح ۲.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_%D8%AC%DB%B3_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۳۲.]</ref>.
*دربارۀ محل [[شهادت]] وی [[امام علی]]{{ع}} فرمود:{{متن حدیث|«قَتْلُ نَفْسٍ حَرَامٍ فِي يَوْمٍ حَرَامٍ فِي بَلَدٍ حَرَام‏»}}<ref>کشته شدن انسان بی‌گناه در روز حرام و در شهر حرام؛ الغیبة للنعمانی، ص ۲۵۹، ح ۱۷.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_%D8%AC%DB%B3_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۳۲.]</ref>. [[صدوق]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] کرده است که فرمود:{{متن حدیث|«....قَتْلُ غُلَامٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ{{صل}} بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ اسْمُهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ النَّفْسُ الزَّكِيَّة»}}<ref>جوانی از آل محمد{{صل}} بین رکن و مقام کشته می‌شود، نام او محمد بن حسن نفس زکیه است؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۱، ح ۱۶.</ref><ref>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_%D8%AC%DB%B3_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۳۱.]</ref>.
==[[قتل نفس زکیه]] در موعودنامه==
*"نفس زکیه" یعنی فردی بی‌گناه و [[پاک]]، که قتلی انجام نداده است و جرمی ندارد. در آستانه [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} فردی پاک‌باخته، مخلصانه در راه [[امام]]{{ع}} می‌کوشد و مظلومانه به قتل می‌رسد. فرد یادشده، از اولاد [[امام حسن|امام حسن مجتبی]] {{ع}} است که در [[روایات]]، گاهی از او به‌عنوان "نفس زکیه" و "[[سید حسنی]]" یاد شده است<ref>برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۲۶.</ref>. "[[قتل نفس زکیه]]" از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] است<ref>منتخب الاثر، ص ۴۵۲.</ref> و در [[روایات]] تأکید شده که نفس زکیه، میان [[رکن و مقام]] کشته می‌شود<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۵۴.</ref>.
 
==نفس زکیه در موعودنامه==
*"نفس زکیه" یعنی فردی بی‌گناه و [[پاک]]، کسی که قتلی انجام نداده و جرمی ندارد. [[حضرت موسی]] {{ع}} در اعتراض به کار [[حضرت خضر]] {{ع}} می‌فرماید: {{متن قرآن|أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ}}<ref>سوره کهف، ۷۴.</ref>؛ آیا [[جان]] [[پاکی]] را بی‌آن‌که قتلی انجام داده باشد می‌کشی‌؟ [[قتل نفس زکیه]] یکی از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] ذکر شده است<ref>منتخب الاثر، ص ۴۵۲.</ref>. هرچند در منابع [[عامه]]، نامی از آن برده نشده، ولی در منابع [[شیعه]] [[روایات]] آن فراوان و بلکه [[متواتر]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۱.</ref>.
*[[در آستانه ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، در گیرودار [[مبارزات]] زمینه‌ساز [[انقلاب]] حضرت، فردی مخلصانه می‌کوشد و مظلومانه به قتل می‌رسد. این فرد از اولاد [[امام حسن]] مجتبی {{ع}} است که در [[روایات]]، گاهی از او به‌عنوان "نفس زکیه" و "[[سید حسنی]]" یاد شده است. برخی احتمال داده‌اند که مراد از نفس زکیه، "[[محمد بن عبدالله بن حسن]]" معروف به نفس زکیه است که در زمان [[امام صادق]] {{ع}} در منطقه "احجار زیت" در نزدیکی [[مدینه]] کشته شد<ref>تاریخ غیبت کبری، ص ۵۱۱.</ref>. که این احتمال به چند [[دلیل]] درست نیست:
#لازمه‌اش این است که این اتفاق پیش از تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}} رخ داده باشد.
#در [[روایات]] تصریح شده که نفس زکیه، میان [[رکن و مقام]] کشته می‌شود<ref>منتهی الآمال، باب ۱۴، فصل ۷.</ref> نه در "احجار زیت"،
#در [[روایات]] [[قتل نفس زکیه]] از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] است، ولی [[محمد بن عبدالله]]، سال‌ها پیش از تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}} (در زمان [[امام صادق]] {{ع}} و در سال ۱۴۵ ه‍‌.ق) به قتل رسیده است.
*[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "میان [[ظهور مهدی]] {{ع}} و [[کشته شدن نفس زکیه]]، بیش از پانزده شبانه روز فاصله نیست"<ref>ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۷۴.</ref>. به نظر می‌رسد اموری چون هم‌نامی وی و پدرش با [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و پدر گرامی ایشان، شباهت ظاهری، بودن وی از [[خاندان]] شریف [[امام حسن]] مجتبی {{ع}}، وجود برخی [[نشانه‌ها]] (داشتن خالی سیاه بر روی کتف راست، [[قیام]] وی در شرایط‍‌ سخت و در اوج [[خشونت]] [[بنی امیه]]) و از همه مهم‌تر، شیطنت و تحریف‌های [[بنی عباس]]، سبب گشته بود که [[مردم]] به اشتباه بیفتند و گروهی او را [[مهدی]] تصور کنند.
*علاوه بر این، از برخی قرائن استفاده می‌شود که خود نفس زکیه و پدرش [[عبدالله]] محض، که [[شیخ]] [[بنی هاشم]] در آن عصر به شمار می‌رفت و نیز برادرش [[ابراهیم]]، به ایجاد و تقویت این [[شبهه]] در بین [[مردم]] دامن می‌زدند و چنین وانمود می‌کردند که گویا [[مهدی]] ایشان، همان [[مهدی موعود]] است. آنان می‌خواستند از این راه در رسیدن به [[قدرت]] و [[پیروزی]] [[انقلاب]] خویش و درهم شکستن [[بنی امیه]] کمک بگیرند. [[امام صادق]] {{ع}} در همان هنگام، آنان را از این کار بازداشت<ref>بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۱۳۱.</ref>.
*در [[روایات]] از نفس زکیه، به "[[غلام]]" تعبیر شده است و این ممکن است بدان جهت باشد که او به هنگامه [[شهادت]]، نوجوان و یا [[جوان]] خواهد بود و بدان جهت "نفس زکیه" نامیده شده که بدون هیچ [[جرم]] و گناهی، تنها به خاطر رسانیدن [[پیام]] شفاهی [[حضرت مهدی]] {{ع}} به [[مردم]] [[مکه]]، به دست اشرار کشته می‌شود<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۵۵۹.</ref>.
*[[ابو بصیر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: حضرت [[قائم]] {{ع}} هنگامی که آماده [[قیام]] باشد به یارانش می‌گوید: [[مردم]] [[مکه]] مرا نمی‌خواهند ولی من با فرستادن [[نماینده]] خویش، [[حجت]] را بر آنان تمام می‌کنم. آن‌گاه به یکی از یارانش می‌فرماید: به [[مکه]] برو و به [[مردم]] آن بگو: من فرستاده فلانم. او می‌گوید: ما [[خاندان]] [[رحمت]] و معدن [[رسالت]] و [[صاحب]] [[مقام]] خلافتیم و ما ذریه [[محمد]] {{صل}} و سلاله پیامبرانیم، به ما [[ظلم و ستم]] فراوان شده از روز درگذشت [[پیامبر]] {{صل}} تاکنون [[حق]] ما را غصب کرده‌اند. اکنون از شما [[یاری]] می‌خواهیم، پس ما را [[یاری]] کنید. وی حسب [[دستور]] به [[مکه]] می‌رود و [[پیام]] را [[ابلاغ]] می‌کند. [[مردم]] [[مکه]] او را دستگیر می‌کنند و مابین [[رکن و مقام]] سرش را می‌برند و او "نفس زکیه" است. چون این خبر به [[حضرت قائم]] {{ع}} می‌رسد، با یارانش وارد [[قیام]] می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۳۶.</ref>.
 
==پرسش مستقیم==
*[[آیا قتل نفس زکیه از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)]]
 
{{پرسمان نشانه‌های ظهور امام مهدی}}
 
== مدخل‌های وابسته ==
* [[قتل نفس زکیه بین رکن ومقام]]
* [[قتل نفس زکیه]]
 
== جستارهای وابسته ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
 
==منابع==
* [[پرونده:10119018.jpg|22px]] [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی ج۷]]
* [[پرونده:136865.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت ج۳''']].
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']].
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
 
==پانویس==
{{پانویس2}}
 
==پیوند به بیرون==
 
{{امام مهدی}}
{{بقیع}}
[[رده:مدخل مرتبط با امام مهدی]]
[[رده:مدخل‌های اصلی دانشنامه]]
[[رده:نفس زکیه]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[ردخ:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۴