أصهب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...)
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  = امام مهدی
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: اولین زمینی که (در حوادث [[قیام قائم]]{{ع}}) خراب می‌شود، [[شام]] ([[سوریه]]) است و این در زمانی است که سه گروه با هم [[جنگ]] کنند؛ گروهی به سرکردگی [[اصهب]] و گروهی به [[فرماندهی]] اَبقع و [[لشکر سفیانی]]<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۲.</ref>.  
[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: اولین زمینی که (در حوادث [[قیام قائم]] {{ع}}) خراب می‌شود، [[شام]] ([[سوریه]]) است و این در زمانی است که سه گروه با هم [[جنگ]] کنند؛ گروهی به سرکردگی [[اصهب]] و گروهی به [[فرماندهی]] اَبقع و [[لشکر سفیانی]]<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۲.</ref>.  


[[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: ای بُرَید! از [[شر]] [[اصهب]] بر حذر باش. برید پرسید: [[اصهب]] کیست؟ [[حضرت]] فرمود: [[ابقع]]. برید سؤال کرد: [[ابقع]] چه کسی است؟ [[حضرت]] پاسخ داد: اَبرَص است، هم‌چنین از [[سفیانی]] بپرهیز و نیز از [[شر]] دو نفر که از [[اولاد]] فلان هستند و به [[مکه]] می‌آیند و اموالی را در آنجا تقسیم می‌کنند و خود را شبیه به [[حضرت قائم]]{{ع}} می‌سازند، و نیز از عده‌ای از [[آل محمد]] که [[اعمال]] شاذ و نادر از آنان سر می‌زند پرهیز کن<ref>همان: ص ۲۶۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.</ref>.
[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: ای بُرَید! از [[شر]] [[اصهب]] بر حذر باش. برید پرسید: [[اصهب]] کیست؟ حضرت فرمود: [[ابقع]]. برید سؤال کرد: [[ابقع]] چه کسی است؟ حضرت پاسخ داد: اَبرَص است، هم‌چنین از [[سفیانی]] بپرهیز و نیز از [[شر]] دو نفر که از [[اولاد]] فلان هستند و به [[مکه]] می‌آیند و اموالی را در آنجا تقسیم می‌کنند و خود را شبیه به [[حضرت قائم]] {{ع}} می‌سازند، و نیز از عده‌ای از [[آل محمد]] که [[اعمال]] شاذ و نادر از آنان سر می‌زند پرهیز کن<ref>همان: ص ۲۶۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.</ref>.


[[اصهب]] از سرزمین جزیره [[قیام]] می‌کند و اولین شخصی که در وقایع قبل از [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} خروج می‌کند و سرزمینی‌هایی را [[تصرف]] می‌کند، [[اصهب]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.</ref>.  
[[اصهب]] از سرزمین جزیره [[قیام]] می‌کند و اولین شخصی که در وقایع قبل از [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} خروج می‌کند و سرزمینی‌هایی را تصرف می‌کند، [[اصهب]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.</ref>.  


از مجموع [[روایات]] درباره [[اصهب]] و [[ابقع]] استفاده می‌شود که این دو نفر با [[سفیانی]] [[نبرد]] می‌کنند و از [[سفیانی]] در [[قرقیسا]] - که منطقه‌ای بین [[سوریه]] و [[عراق]] و [[ترکیه]] می‌باشد - [[شکست]] می‌خورند که این [[جنگ]] از جنگ‌های بزرگ و مهم [[قبل از ظهور]] است. در بعضی [[روایات]] [[اصهب]] و [[ابقع]] یک نفر معرفی شده‌اند و در بعضی [[روایات]] [[قیام]] [[ابقع]] را از [[مصر]] تعیین کرده‌اند. آنچه [[مسلم]] است، باید در زمان [[قبل از ظهور]]، [[شیعیان]] خود را از [[شر]] و [[فتنه]] [[اصهب]] و [[ابقع]] و [[سفیانی]] در [[امان]] بدارند و خود را داخل [[فتنه]] آنان نکنند، و نیز داخل در گروهی که به بهانه نسبت با [[خاندان رسول خدا]]، کارهایی خلاف عرف و اعمالی نادر و شاذ انجام می‌دهند نشوند<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۰۱.</ref>.
از مجموع [[روایات]] درباره [[اصهب]] و [[ابقع]] استفاده می‌شود که این دو نفر با [[سفیانی]] [[نبرد]] می‌کنند و از [[سفیانی]] در [[قرقیسا]] ـ که منطقه‌ای بین [[سوریه]] و [[عراق]] و ترکیه است ـ [[شکست]] می‌خورند که این [[جنگ]] از جنگ‌های بزرگ و مهم قبل از ظهور است. در بعضی [[روایات]] [[اصهب]] و [[ابقع]] یک نفر معرفی شده‌اند و در بعضی [[روایات]] [[قیام]] [[ابقع]] را از [[مصر]] تعیین کرده‌اند. آنچه [[مسلم]] است، باید در زمان قبل از ظهور، [[شیعیان]] خود را از [[شر]] و [[فتنه]] [[اصهب]] و [[ابقع]] و [[سفیانی]] در [[امان]] بدارند و خود را داخل [[فتنه]] آنان نکنند، و نیز داخل در گروهی که به بهانه نسبت با [[خاندان رسول خدا]]، کارهایی خلاف عرف و اعمالی نادر و شاذ انجام می‌دهند نشوند<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۰۱.</ref>.


==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
{{پرسش وابسته}}
{{پرسش وابسته}}
* [[اصهب و ابقع کیستند و چه ارتباطی با خروج سفیانی دارند؟ (پرسش)]]
* [[اصهب و ابقع کیستند و چه ارتباطی با خروج سفیانی دارند؟ (پرسش)]]
خط ۲۹: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:مهدویت]]
[[رده:سفیانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۶

مقدمه

امام باقر (ع) می‌فرماید: اولین زمینی که (در حوادث قیام قائم (ع)) خراب می‌شود، شام (سوریه) است و این در زمانی است که سه گروه با هم جنگ کنند؛ گروهی به سرکردگی اصهب و گروهی به فرماندهی اَبقع و لشکر سفیانی[۱].

امام باقر (ع) می‌فرماید: ای بُرَید! از شر اصهب بر حذر باش. برید پرسید: اصهب کیست؟ حضرت فرمود: ابقع. برید سؤال کرد: ابقع چه کسی است؟ حضرت پاسخ داد: اَبرَص است، هم‌چنین از سفیانی بپرهیز و نیز از شر دو نفر که از اولاد فلان هستند و به مکه می‌آیند و اموالی را در آنجا تقسیم می‌کنند و خود را شبیه به حضرت قائم (ع) می‌سازند، و نیز از عده‌ای از آل محمد که اعمال شاذ و نادر از آنان سر می‌زند پرهیز کن[۲].

اصهب از سرزمین جزیره قیام می‌کند و اولین شخصی که در وقایع قبل از قیام حضرت مهدی (ع) خروج می‌کند و سرزمینی‌هایی را تصرف می‌کند، اصهب است[۳].

از مجموع روایات درباره اصهب و ابقع استفاده می‌شود که این دو نفر با سفیانی نبرد می‌کنند و از سفیانی در قرقیسا ـ که منطقه‌ای بین سوریه و عراق و ترکیه است ـ شکست می‌خورند که این جنگ از جنگ‌های بزرگ و مهم قبل از ظهور است. در بعضی روایات اصهب و ابقع یک نفر معرفی شده‌اند و در بعضی روایات قیام ابقع را از مصر تعیین کرده‌اند. آنچه مسلم است، باید در زمان قبل از ظهور، شیعیان خود را از شر و فتنه اصهب و ابقع و سفیانی در امان بدارند و خود را داخل فتنه آنان نکنند، و نیز داخل در گروهی که به بهانه نسبت با خاندان رسول خدا، کارهایی خلاف عرف و اعمالی نادر و شاذ انجام می‌دهند نشوند[۴].

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۲.
  2. همان: ص ۲۶۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.
  3. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۴.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۰۱.