بحث:حکومت جهانی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''[[عدالت]] [[قضایی]]''': در رأس برنامه‌های [[حکومتی]] [[امام مهدی]]{{ع}} در سطح [[جامعه]]، [[اجرای عدالت]] در همه بخش هاست. اوست که همه عالم را پر از [[عدالت]] و [[دادگری]] می‌کند، همان‌گونه که از [[ظلم و ستم]] آکنده باشد. یکی از مهم‌ترین حوزه‌های [[اجرای عدالت]]، بخش [[قضاوت]] است و این، همان بخشی است که بیشترین [[ظلم‌ها]] و [[حق]] کشی‌ها در آن شده است. [[اموال]]، به ناحق مصادره گشته، [[خون‌ها]]، به ناحق ریخته شده و آبروی بی‌گناهان به خطرافتاده است. [[حاکمیت عدل]] گسترش [[امام مهدی]]{{ع}} پایان همه [[ظلم‌ها]] و نهایت همه [[حق]] کشی‌هاست. او که [[مظهر]] [[عدالت]] [[پروردگار]] است، محکمه‌هایی [[دادگستر]] ایجاد می‌کند و قاضیانی [[صالح]] و مُجریانی دقیق و [[خدا]] [[ترس]] می‌گمارد، تا به هیچ کس در هیچ جای عالم کمترین ستمی نرود. [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن روایتی بلند در توصیف [[امام مهدی]]{{ع}} و دوران طلایی ظهورش فرمود: {{متن حدیث|فَإِذَا خَرَجَ أَشْرَقَتِ اَلْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهٰا وَ وَضَعَ مِيزَانَ اَلْعَدْلِ بَيْنَ اَلنَّاسِ فَلاَ يَظْلِمُ أَحَدٌ أَحَداً}}.<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲.</ref> وقتی او [[قیام]] کند، [[زمین]] به [[نور]] [[پروردگار]] روشن شود و آن [[حضرت]]، ترازوی [[عدالت]] در میان [[خلق]] نهد؛ پس [چنان [[عدالت]] را جاری کند که] هیچ کس بر دیگری [[ظلم و ستم]] روا ندارد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۲۷۱-۲۸۱.</ref>.

==پانویس==