صاحب الزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

}}

== مقدمه ==

از [[القاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ "[[صاحب]] الزّمان" است. این [[لقب]]، در متن [[روایات]] کمتر ذکر شده است؛ ولی در سخن [[یاران]]، راویان و [[شیعیان]]، فراوان به کار رفته است<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۲۴۴، ح ۲۱۱ و ص ۲۷۱، ح ۲۳۷.</ref>.  

# [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "و آخرین آن‏ها [[قائم]] به [[حق]]، [[بقیة اللّه]] در [[زمین]] و [[صاحب]] الزّمان است<ref> {{متن حدیث|وَ آخِرُهُمُ‏ الْقَائِمُ‏ بِالْحَقِ‏ بَقِيَّةُ اللَّهِ‏ فِي‏ الْأَرْضِ‏ وَ صَاحِبُ‏ الزَّمَان‏‏‏‏}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۳۴۲، ح ۲۳.</ref>.

# [[فضل بن شاذان]] در کتاب [[فضایل]] از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[نقل]] کرده است: "هرکس [[دوست]] دارد [[خداوند]] سبحانه و تعالی را در حال کمال [[ایمان]] و [[حسن]] [[اسلام]] [[ملاقات]] کند، پس باید [[حجّت]]، [[صاحب]] الزّمان، [[قائم]]، [[منتظر]] و [[مهدی]] را [[دوست]] داشته باشد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ‏ أَحَبَ‏ أَنْ‏ يَلْقَى‏ اللَّهَ‏ وَ قَدْ كَمُلَ‏ إِيمَانُهُ‏ وَ حَسُنَ‏ إِسْلَامُهُ‏ فَلْيُوَالِ‏ الْحُجَّةَ صَاحِبَ‏ الزَّمَانِ‏ الْقَائِمَ‏ الْمُنْتَظَرَ الْمَهْدِي}}، شاذان بن جبرئیل، الفضایل، ص ۱۶۶.</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۸۴ - ۲۸۵؛ [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۲۵، ۲۲۶.</ref>

# در زیارتی که هر روز بعد از نماز صبح، [[حضرت مهدی]] {{ع}} به آن [[زیارت]] می‌شود آمده است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ...}}.

# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: یعنی: زود است که ششمین فرزند من [[غایب]] شود و او [[دوازدهمین امام]] [[هدایتگر]] بعد از [[رسول خدا]] {{صل}} است که نخستین ایشان، [[امیر مؤمنان]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} است و آخر آن‌ها، [[قائم]] به [[حق]]، بقیه [[خدا]] در [[زمین]] و [[صاحب]] زمان است<ref>{{متن حدیث|إِنَّ الْغَيْبَةَ سَتَقَعُ بِالسَّادِسِ مِنْ وُلْدِي وَ هُوَ الثَّانِي عَشَرَ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} أَوَّلُهُمْ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي الْأَرْضِ وَ صَاحِبُ الزَّمَانِ...}}، کمال الدین، باب ۳۳، ص ۳۴۲.</ref>.  

از طریق عامه نیز [[روایات]] بسیاری [[نقل]] شده که در آنها حضرت، با [[لقب]] "صاحب الزمان" نام برده شده است. از جمله "[[قندوزی حنفی]]" در جزء دوم کتاب "[[ینابیع المودة]]" صفحه ۵۱۳، حدیثی را به واسطه [[عبدالله بن مسکان]] از [[امام باقر|حضرت باقر]] و [[امام صادق|حضرت صادق]] و [[امام کاظم|حضرت کاظم]] {{عم}} [[نقل]] کرده که قسمت آخر [[حدیث]] چنین است: {{عربی|"حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى صَاحِبِ الزَّمَانِ الْمَهْدِىّ..."}}. نخستین کتابی که از طرف علمای [[اهل سنت]] در [[حق]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نگارش یافته، کتاب "صاحب الزمان" است که آن را [[ابو العنبس]] کوفی نوشته است<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۸.</ref>

هریک از [[امامان]] {{عم}}، [[صاحب]] زمان خویشند؛ ولی به اعتبار طول عمر فراوان [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ و اینکه مدت زمانی بیش‏تر از سایر [[امامان]] {{عم}} زندگی کرده است، آن حضرت بیشتر به این [[لقب]] شهرت یافته است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۸۴ - ۲۸۵.</ref>.

# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]

# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]

# [[پرونده:136861.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۱ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت ج۱''']]